De anti-Trump manifestaties beperken zich niet tot Amerika. Doch elders is men wat voorzichtiger met het onthullen van de eigen minachting voor democratie en van het gebrek aan fatsoen. Bovendien zou dan de vraag terecht zijn waarom er niet werd gedemonstreerd tegen Barroso, Poetin, Erdogan en andere vertegenwoordigers van een ondemocratische, elitaire kliek.
Grootheidswaan
Duitsland begint aan grootheidswaan te lijden. Niet alleen wil men Trump op internationale terreinen waarvan hij geen verstand zou hebben gaan ‘sturen’, maar tevens is een Marshallplan voor Afrika in voorbereiding. Waar de mislukking van Wir schaffen das nog nadreunt, moet de aandacht kennelijk worden afgeleid van de vele binnenlandse problemen. Doch Afrika laat zich niet sturen, hoogstens omkopen of afkopen, en deskundigen hebben al sinds jaren aangetoond dat alle ontwikkelingshulp weggegooid geld is geweest, waarvan vooral corrupte elites hebben geprofiteerd. Nu zwakte tonen door die lessen even te vergeten, omdat Berlijn meent de welvaart in die landen te kunnen verhogen zodat de vluchtelingenstromen ooit zullen stoppen, zal juist het tegenovergestelde effect hebben. De onverantwoordelijkheid, corruptie en overbevolking in Afrika zullen alleen maar worden aangemoedigd door de zachte heelmeesters die nog niet in staat zijn om in één land orde op zaken te stellen. Neen, niet Griekenland, maar in Duitsland zelf.
Vergelijking
Waarom een Amerikaanse president zich druk maakt over mogelijke onjuistheden in de media, is een raadsel. Hij heeft wel belangrijker dingen te doen, dan zich te vergelijken met een voorganger die door links-activistische bewegingen werd gesteund. Bovendien moet Trump zich gaan voorbereiden op ontmoetingen met Europese regeringsleiders, zodat hij de feiten op een rijtje heeft. Daarvoor heeft hij de media niet nodig, maar veel meer vergelijkingen tussen Europa en de VS, Brussel en Washington, Noord-Afrika en Midden-Amerika, Turkije en Iran, Oekraïne en Israël, etc. Want als Europa merkt dat het zich moet gaan bewijzen, zullen de verwijten niet van de lucht zijn.
Verkeer
Een hogere maximumsnelheid op drukke wegen heeft nauwelijks voordelen en vele nadelen. Een veilige onderlinge afstand moet dan groter zijn, maar wordt telkens verstoord door uit- en invoegend verkeer. Voorsorteren, voordringen en (plotseling) remmen gebeurt bij hogere snelheden, waardoor ook vrachtauto’s verrast kunnen worden. En van chauffeurs wordt een grotere alertheid vereist, waarbij het vrachtverkeer kan worden ‘meegezogen’ in de verkeersstroom. Dit laatste kan juist fataal zijn, gezien het rijgedrag van sommige chauffeurs (met name bij gladheid) en de massa van moderne dieselvoertuigen en beladen vrachtauto’s bij een (file)ongeluk. Niet doen dus, en eerst eens goed kijken naar de ongevallencijfers en economische schade daarvan in Duitsland.
Voorspelbaar
Als onze linkse partijen Griekenland zelfs ongeschikt vinden om de asielafspraken na te komen, waarom vinden ze het land dan wel geschikt om lid van de EU te blijven? De reactie van deze partijen op de plaatjes uit Griekenland was voorspelbaar, maar hebben ze ook een klacht ingediend bij ‘toezichthouder’ Brussel?
Wereldleiders
Door sommige Trump-tegenstanders wordt hij niet gezien als een wereldleider, wat dit ook moge zijn. Bovendien ambieert hij die rol niet waar het erom gaat de belangen van Amerika prioriteit te geven. Dat hij daarbij als president andere opvattingen heeft dan als zakenman, valt alleen toe te juichen. De vraag is welke rol andere ‘wereldleiders’ willen gaan spelen, want de geschiedenis kent niet zoveel goede voorbeelden. In tegendeel, de meeste draaiden uit op oorlog of toneelstukjes van de VN.
Wet van Murphy
Normaal zou het nooit naar buiten zijn gekomen, maar wat er in Duitsland allemaal mis kon gaan in één terroristendossier is werkelijk verbijsterend. Toch weigert de minister van Binnenlandse Zaken op te stappen, omdat hij kennelijk liever de schuld legt bij externe factoren zoals de wet van Murphy. Die houding is vooral zorgwekkend, omdat daarmee het falen niet wordt beschouwd als vermijdbaar of uniek, doch als een soort statistisch gegeven waar niemand voor verantwoordelijk is. Hier zien we een vergelijkbare houding bij de pensioenfondsen, woekerpolissen, Belastingdienst, bouwprojecten, ontwikkelingshulp, medische incidenten, Kinderbescherming en werkgelegenheidsprojecten.