Doorzichtig CDA

Het CDA keert zich tegen de huidige stikstofplannen en wil dat er een aanpassing komt. Een doorzichtige poging om de peilingen nog wat op te poetsen; meer is het niet.

Dat het CDA na de fratsen met Omtzigt een splinterpartij is geworden is ook om andere redenen een goede zaak. De partij begon steeds meer te lijken op een verzameling warhoofden die niet zozeer vanuit een christendemocratische overtuiging toetraden, maar de partij vooral zagen als een prima opstap naar het verdiencircuit in politieke en (semi-) bestuurlijke kringen. Simpeler gezegd: korte gebeden en lange stukken worst. Enkele dagen geleden toonde de Minister voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid Van Gennip (CDA) nog het meest duidelijk aan dat het met gezond verstand in de partij helemaal niet zo best is gesteld. Voormalig CDA-prominent en mondkapjeshandelaar Van Lienden vormt de topping van de stelling dat de partij door-en-door rot is geworden.

Na lange formatieonderhandelingen heeft het Christendemocratisch Appèl ingestemd met het regeerakkoord, waarin ook de rare plannen van D66 waren besloten. Ergens vooraf mee instemmen, betekent ook dat je niet halverwege draait, al was het alleen maar om een betrouwbaar en loyaal partner te zijn; samen uit, dan ook samen thuis. Was de partij al fors zetels verloren na de ‘functie-elders’ affaire, daar dreigde het stikstofdossier en de wereldvreemde fratsen van mevrouw Van Gennip de partij helemáál tot een splinterpartijtje in de magerste marge te maken.

Radicaal breken met milieupolitiek

Kennelijk heeft de partij nu besloten om aan te haken bij de brede volksbeweging die zich formeert tegen de onzinnige stikstofmaatregelen en het ronduit waardeloze milieuprogramma. Dat is niet genoeg; bij lange na niet. De plannen zoals die nu voorliggen moeten niet ‘afgezwakt’ worden zoals de partij nu voorspiegelt, maar compleet en radicaal van tafel. De Nederlandse problemen bevinden zich niet rond de thema’s milieu en klimaat, maar rond de spelverruwing in onze maatschappij, die met name veroorzaakt worden door een forse overmaat aan inwoners, in het bijzonder van diegenen die onze maatschappij alleen hebben ‘verrijkt’ vanwege de prima sociale voorzieningen in ons land. Dat ligt niet aan die mensen zelf, maar aan degenen die de voorwaarden hebben geschapen dat het zover kon komen en het CDA is daarin steeds een politiek hoofdrolspeler geweest.

Als het de christendemocraten menens is met een wijziging van de politieke koers, dan moet zij terug naar haar beginselen en afscheid nemen van de rare ideeën van merkwaardige geesten. De fractie en de partijtop om mee te beginnen.

Als het CDA een serieuze en betrouwbare partij in de landelijke politiek wil zijn, dan doet zij helemaal geen politieke zaken met VVD, D66 en CU. Deze partijen hebben meerdere scheve schaatsen gereden in vorige Kabinetten, met als hoogtepunten de toeslagenaffaire, het geheugen van de Minister-president (inclusief het geheugen van diens telefoon), de toch-weer-niet scheidingspartij van mevrouw Kaag (op zichzelf al een aanfluiting) en de Barmhartige Samaritanen van de CU die de rekening van de herbergier (Lucas 10:35) steeds op het bord van een ander leggen.

Maar eerst schoon schip maken in Kabinet en de eigen Kamerfractie. Dit is een meer dan ideaal moment om het ‘gewijzigde inzicht’ vorm te geven; door uit het Kabinet te stappen. Eerder is het CDA beslist niet te vertrouwen.