Een land waar corruptie geïnstitutionaliseerd is en de rijke bovenlaag beslist hoe binnenstromende geldstromen worden omgebogen en in wiens zakken die stroom eindigt, wordt verwend door argeloze WEF adepten met ontelbare zakken geld. Ons belastinggeld. Het interesseert die WEF adepten geen zier of het geld besteed wordt voor het doel waarvoor ze zouden moeten dienen.

Volgens de media stort de combinatie USA, EU en G7 ruim $ 80 miljard in de collectebus van een op westerse deuren kloppende Zelensky. Politici en sponsors roepen achter die deuren enthousiast: “doen we!” en dragen zakken geld en materieel naar transportwagens, vliegtuigen en treinen. De USA heeft bijvoorbeeld zijn aanvankelijke bijdrage van $1,3 miljard op een Hans Klok-achtige manier doen groeien naar $40 miljard en lijkt de helft voor zijn rekening te nemen. Daarover verderop in het artikel meer. De EU wil met een luttele €15 miljard op de proppen komen om Kievs overheidsfinanciën voor drie maanden in de zwarte cijfers te houden. Drie maanden? Dat zou betekenen dat de reguliere uitgaven van de Oekraïense overheid jaarlijks € 60 miljard zou bedragen, ware het niet dat de uitgaven vorig jaar een bedrag van $40 miljard niet oversteeg. Tegen de huidige dagkoers niet meer dan € 37 miljard, een verschil van € 23 miljard. Drie keer raden waar het overtal aan euro’s naar toe zal gaan.

Rekenkunsten

Die €15 miljard bleek volgens Brussel niet genoeg te zijn en tijdens een donorconferentie begin mei 2022 werd nog een luttele €6 miljard opgehaald. Waar dat geld allemaal vandaan komt is allang geen geheim meer: uit de zakken van belastingbetalers. Tenslotte is de G7 bereid gevonden om op verzoek van Kiev een kleine $20 miljard te doneren om Kiev liquide te houden. Een ietwat merkwaardig verzoek, omdat een gelijksoortig bede ook aan de EU werd gericht en heeft geleid tot die donatie van € 21 (15+6) miljard. Wanneer die aantallen in twee valuta’s (euro en dollar) worden opgeteld komt men op een som van $ (40+22,4+20) bijna 83 miljard. Geld dat uit onze beurzen komt. De vraag of de Oekraïne dat geld nu echt nodig heeft, wordt door geen van de drie sponsors gesteld en dus niet beantwoord.

Geen    Nederlandse politicus die zich afvraagt of het geld op de juiste plaatsen komt. Geen Nederlandse politicus die zich verantwoordelijk voelt voor de besteding van belastinggeld en in feite weigert daarvoor verantwoording te dragen. Geen Nederlandse politicus die controleert wat met geld en materieel gebeurt en of materieel ooit nog eens terugkomt. Zelfs niet nu blijkt dat westerse wapens van diverse uitvoeringen en kalibers de zwarte markt overstromen en Oekraïense oligarchen, corrupte politici en militairen goede zaken doen. Het Westen krijgt zijn wapentuig terug uit de Oekraïne, maar niet op de manier als onze politici het de Nederlandse samenleving heeft voorgespiegeld.

Wie zegt dat geld en materieel goed terecht komt en achtergebleven Oekraïense burgers daarmee het hoofd boven water kan houden resp. daardoor winst op het gevechtsveld kan realiseren, heeft het krachten-veld en –spel aan weerszijden van de Dnjepr toch niet begrepen. De Oekraïne is een bodemloze put waar corruptie, gemis aan transparantie en wetschendingen hand in hand gaan. Waar de gewone burger in armoede leeft, honger lijdt en niet aan de ellende van het oorlogsgeweld kan ontsnappen. Die burger heeft maar een optie: blijven en de grilligheden van politici, oligarchen, goeddoeners over zich heen laten gaan. Een overtrokken relaas? In de periode 2014-2021 heeft het Westen $60 miljard aan Kiev gedoneerd[1] en geen westerse politicus heeft enige moeite gedaan om te controleren waar dat geld gebleven is. Niet bij de hulpbehoevende burger die niet de mogelijkheden en het geld heeft om zijn ellende te ontvluchten om te gaan schuilen in het huis van de westerse barmhartige Samaritaan; wel bij politici en zakenmensen met diepe zakken. Een land met vruchtbare aarde die een oppervlak heeft van Duitsland en Frankrijk samen, bodemschatten als schaliegas en inkomsten uit de olie en gas transitie en overslag was en is ondanks $ 60 miljard het armste land van Europa.

Public Private Partnership

Hoe de geldstromen uit het Westen in verkeerde handen komen is tijdens de COVID-19 pandemie gebleken. Donaties en sponsorgelden gingen niet rechtstreeks naar de te ondersteunen projecten, maar naar NGO’s die of het eigendom zijn van binnen- en buitenlandse oligarchen of door hen beheerd resp. gecontroleerd worden. De NGO beslist hoe het geld verdeeld wordt. In de periode 2020-2022 doneerde Brussel ongeveer €20 miljard om COVID-19 besmettingen in de Oekraïne te bestrijden, maar die stroomden in de beurzen van vijf NGO’s die (mede) zijn opgericht door Bill Gates en door die NGO’s gecontroleerde organisaties. Niet Brussel besliste hoe de EU-middelen zouden worden gebruikt, maar Bill Gates c.s. en die zorgde ervoor dat dit geld naar de bedrijven vloeide waarin hij investeerde.

Niet alleen in de Oekraïne en Rusland wonen grote boeven die puisant rijk worden van de goedheid van de Westerse belastingbetaler. Ook in de USA weten ze van wanten. Afghanistan heeft bevestigd dat de USA een broeinest van corruptie is. Ook daar liepen geldstromen rechtstreeks naar NGO’s en andere duistere organisaties. Omdat de controle ontbrak, kwam het voor dat Amerikaanse overheidsfondsen gebruikt werden om nutteloze benzinestations te bouwen, die elk maar liefst $ 40 miljoen hebben gekost. Volgens het Amerikaanse parlementslid Marjorie Taylor Greene zullen de ruim $ 80 miljard hetzelfde lot ondergaan.

Hoewel het nog niet helder is waarvoor de $80 miljard plus van EU, USA en G7 gebruikt gaan worden, zijn er ruwe aanwijzingen welke route die Amerikaanse $40 miljard zullen volgen. In het artikel van Der Spiegel “Oorlog in Oost-Europa; Amerikaanse congres keurt het $40 miljard hulppakket voor de Oekraïne goed” staat o.m.: “van het pakket dat nu is verhoogd, gaat ongeveer de helft van het totale bedrag naar defensie. Hiervan is $6 miljard dollar bestemd voor directe militaire hulp aan Oekraïne. Miljarden meer zullen onder meer worden gebruikt om de Amerikaanse voorraden militair materieel aan te vullendie naar Oekraïne zijn gestuurd. Andere fondsen zijn onder meer bestemd voor humanitaire hulp aan vluchtelingen uit Oekraïne of voor mensen over de hele wereld die honger lijden als gevolg van de Russische agressieoorlog.” Mooie geruststellende tekst, echter…

Ongeveer de helft van het bedrag, $20 miljard, gaat dus naar het “defensiegebied “, waarvan slechts $6 miljard naar Oekraïne. De rest, $ 14 miljard of 35% wordt gebruikt om “Amerikaanse voorraden aan te vullen met militair materieel “. Die geldstroom gaat rechtstreeks naar rekeningen van Amerikaanse wapenbedrijven, die via NGO’s massaal lobbyen in Washington. Hoewel het verder onduidelijk is wat met de resterende $20 miljard gaat gebeuren duidt de zinsnede “humanitaire hulp aan vluchtelingen uit Oekraïne of voor mensen over de hele wereld die honger lijden als gevolg van de Russische agressieoorlog erop dat NGO’s waar ook ter wereld niet vergeten worden.

“Biden maakt goede sier,
maar het geld gaat naar
Amerikaanse NGO’s”

Miljarden aan belastinggeld worden onder het mom van hongerbestrijding verzameld. Het accent ligt echter niet op hongerbestrijding, maar op het gebruik van geldstromen om de eigen beurs te spekken. Het geld gaat bijvoorbeeld naar voedselbedrijven die het eigendom van oligarchen zijn. Het geld gaat ook niet overwegend naar de lijdende Oekraïense burger, maar naar wereldwijde projecten van Amerikaanse NGO’s. Die worden in de USA bijna volledig door aanhangers van de Amerikaanse Democraten bestuurd. Voorbeelden? Bill en Melinda Gates Foundation, de Rockefeller Foundation, de Clinton Foundation, Soros beheerde instanties en nog enkele andere. Oekraïne krijgt slechts een fractie van de 40 miljard dollar en zo maakt de regering Biden op het internationale podium goede sier met die zogenaamde $40 miljard die naar Kiev gaan. .

Deze manier om miljarden aan staatsgelden door te sluizen naar NGO’s heet Public Private Partnership (PPS): een oligarch bedenkt een project met een mooie naam, waaraan zijn NGO ‘royaal’ een paar miljoen schenkt, en westerse staten vervolgens miljarden doneren. De fondsen worden dan gebruikt om contracten veilig te stellen voor de bedrijven waarin de oligarch een belang heeft. Deze klassieke vorm van zelfbediening wordt in de media ‘filantropie’ genoemd en wordt door argeloze politici hoog geprezen.

Let op uw saeck

Met de ervaringen van de EU COVID-19 donatie aan de Oekraïne en de informatie uit het onderzoek van Der Spiegel in het hoofd zou de besteding van die $80 plus miljard goed in de gaten gehouden moeten worden. Het zal geen verrassing meer moeten zijn als al die miljarden braaf op rekeningen van Oekraïense en Amerikaanse gestuurde NGO’s gestort worden en voor andere doelen worden misbruikt dan het lenigen van de ellende van de doorsnee Oekraïense burger.

Controle heeft in het Westen een besmette betekenis, want het betekent dat getwijfeld moet worden aan de integriteit van hulporganisaties. Die hulporganisaties maken misbruik van die optimistische opstelling van Westerse en vooral Europese regeringen en spekken de eigen beurs. Nu staat de Oekraïne in het brandpunt van de belangstelling en wordt dat land net als in het verleden in Bosnië, Kosovo, Irak, Afghanistan, landen in Centraal en Noord Afrika misbruikt als een zelfbedieningswinkel, waar de corrupte elite van (niet alleen Oekraïense) politici en oligarchen westerse hulpgelden uiteindelijk in hun eigen zak steken.

Het moet voor de EU en de leden van de G7 een lekker gevoel zijn om met geld van anderen te kunnen handballen en het moet voor Zelensky c.s. heerlijk zijn om met een overstromende beurs door Kiev te kunnen huppelen.

[1] . In de slotverklaring van de G7 bijeenkomst van 20 april 2022 staat te lezen dat de Oekraïne sinds 2014 voor een bedrag van $60 miljard door de internationale gemeenschap is gesponsord.