Rechten van nieuwkomers

Een van de belangrijkste zaken die nieuwkomers – of nazaten daarvan – in ons land onder de aandacht willen brengen, is wel dat zij niet ‘wit’ zijn, ook rechten hebben en het onuitwisbare gevoel hier sterk gediscrimineerd te worden. Als dat laatste waar is, moeten we daar beslist wat aan doen.

Mensen die ‘niet wit’ zijn, kunnen we niet alsnog wit maken. We kunnen hen wel gelijk behandelen en er is geen enkele reden om dat niet te doen. Maar… als wij autochtone Nederlanders dan toch racistisch zijn, ‘systemisch’ zelfs; wat bracht hen dan in vredesnaam hier? Een zinnig mens wil toch helemaal niet in een land wonen waar hij het gevoel heeft niet te worden geaccepteerd? Datzelfde gevoel moet ook moslims bekruipen: het gevoel niet geaccepteerd te worden omdat mevrouw een hoofddoek draagt. Het gaat dan minder over kleur, maar meer over cultuur, over de manier van leven en inhoud geven.

Vrijheid van nazi-expressie

Jaren geleden woedde over de email tot laat in de nacht een discussie over de ‘vrijheid van expressie’ tussen twee Amsterdamse professoren en ondergetekende. De stelling was dat islamitische vrouwen de vrijheid hebben zich te kleden zoals zij willen. Ja, allicht. Dat hebben mannen ook, dus waarom vrouwen niet? Maar het wordt anders als de kleding een ideologie tot expressie wil brengen. Enige ervaringen daarmee zijn opgedaan met nazikleding. Aan het eind van de dertiger jaren van de vorige eeuw plachten kinderen die lid waren van de ‘Hitler-jugend’ in hun uniformpje op school te komen. Op zichzelf onschuldig en misschien wel aandoenlijk destijds. De praktijk was echter wel dat gedurende het onderwerp maatschappijleer de leraar op zijn tellen moest passen, want zo’n Hitler-jugend ventje kon zo zijn ongetwijfeld nazistische vader vertellen dat “de leraar heeft gezegd dat onze partij niet deugt”. En daarna was de leraar zijn leven niet meer zeker.

Nadat Hitler in de gaten kreeg dat de directies van Krupp en IG-Farben niet helemaal overtuigd waren van zijn bedoelingen, liet hij de arbeiders van beide firma’s optrommelen en weten dat zij de volgende dag beter met een nazi-armband om de arm op het werk konden verschijnen; dat was beter voor de ‘partei’. Daags daarna werden die directies al heel wat inschikkelijker…

Het dragen van kleding kortom, kan heel goed een ideologie, een bepaald gedachtegoed uitdragen. Kleding die oproept om de rechtsstaat en democratie af te wijzen of omver te werpen, moeten zich bij de rechter verantwoorden volgens Art 435a WvS: ‘Hij die in het openbaar kledingstukken of opzichtige onderscheidingstekens draagt of voert, welke uitdrukking zijn van een bepaald staatkundig streven, wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste twaalf dagen of geldboete van de tweede categorie.’ Wanneer we de hoofddoek (waarom overigens altijd een doek en geen muts, hoedje of petje?) beschouwen als een vorm van ideologische expressie – en dat is het – dan moeten we dat niet toestaan in de openbare ruimte, laat staan in de Staten-Generaal.

GroenLinks

GroenLinks heeft een dame op de kieslijst geplaatst die volgens onderzoeksjournalist Carel Brendel, nauwe banden onderhoud met de moslimbroederschap. Dat zijn geen frisse jongens en zij zijn eropuit om een wereldomvattend kalifaat te vestigen. De dame in kwestie draagt een hoofddoek en geeft daarmee uitdrukking aan de wens tot een andersoortige maatschappij, namelijk een islamitische. De eerste vraag die opkomt is of Wilders nu tot aan de bankjes van het Parlement bewaakt moet worden? De tweede vraag die opkomt is, of Kamerleden nu ook Hitler-petjes, Mao-petjes, Stalin-petjes en overige nonsens mogen dragen, om uitdrukking te geven aan hun staatkundige streven?

Wij moeten als succesvolle, moderne samenleving zelf de norm stellen en die niet laten reduceren tot het achterhaalde concept van niet succesvolle maatschappijen en culturen. Niet het land of de cultuur van herkomst is bepalend, maar het land van aankomst. Onze cultuur was de reden om ernaar te verkassen en pakt het minder gunstig uit; opkrassen.