Doorgaan, gewoon doorgaan

 Oekraïne Contact groep? Ik heb er niet eerder van gehoord, maar sluit niet uit dat in een van de achterkamertjes van het EU-gebouw in Brussel een dergelijke instantie geboren is.

Uit een 13 januari 2025 artikel van Marcus Kloeckner op de website van WeltWoche blijkt de Duitse MinDef in die groep een nogal merkwaardige rol te spelen. Vrij vertaald, komt het artikel op het volgende neer:

Toen donderdag jongstleden de “Oekraïne-contactgroep” – velen spreken van een “oorlogsraad”- bijeenkwam, werd al snel iets heel duidelijk: de politieke onverantwoordelijkheid gaat monter verder. “Meer” – zo luidt het trefwoord. Meer tanks. Meer wapens. Meer militaire “ondersteuning”. En Duitsland? “Wij leveren een bijdrage ter bescherming van het grootste logistieke omslagpunt voor de ondersteuning van de Oekraïne. Daartoe zullen we in de komende weken twee Patriot-systemen en in totaal 200 soldaten naar Polen verplaatsen”, zei Pistorius in een toespraak. Maar dat is nog niet alles. “50 geleide raketten voor Iris-T-systemen” zijn er ook nog. En: 30 gezamenlijk met Kroatië gefinancierde gevechtstanks en 30 lichte pantserwagens.

Het Duitse ministerie van Defensie vult aan: “Bovendien zullen de eerste zes van in totaal 54 toegezegde nieuwe, hypermoderne houwitsers uit Duitse productie nog in 2025 aan de Oekraïne worden overhandigd.” Duitsland heeft tot nu toe militaire goederen ter waarde van € 28 miljard aan de Oekraïne ter beschikking gesteld. De leveringen van militaire goederen worden door de Duitse kant op schandelijke wijze eufemistisch “hulp” of “ondersteuning” genoemd.

Jonge mensen de dood injagen

“Hulp?” “Ondersteuning?” We hebben het inmiddels over honderdduizenden dode, verminkte en zwaar getraumatiseerde soldaten aan beide zijden van het front. Bij alle bereidheid om te helpen: na bijna drie jaar oorlog zou toch bij iedereen een lampje moeten gaan branden dat het zo niet verder kan gaan, ja, niet verder mag gaan. In ieder geval niet wanneer de bescherming van het menselijk leven op de voorgrond dient te staan. Deze “hulp” helpt mee een proxy-oorlog te verlengen. Dat moet stoppen.

De “Oekraïne-contactgroep” is al voor de 25e keer bij elkaar gekomen. Ook dat laat zien hoe verstrekkend de belangen van de NAVO in deze oorlog zijn. De steeds meer de spuigaten uitlopende militaire bewapening kan niet in het belang van de burgers zijn. En ook niet in het belang van de Oekraïne. Jonge mensen die met nieuwe wapens de oorlogsdood in rennen? Steeds meer dode soldaten? Wat een verschrikkelijk verhaal van humaniteit. En wat een brevet van onvermogen van politiek en diplomatie.

Het zijn voortdurend personen die nooit in de eerste rijen aan het front het gevecht moeten aangaan met een tegenstander. Het is die categorie die een grote mond opzet en voortdurend spreekt over oorlog. Pistorius[i] is ook zo’n koene en dappere papierschuiver die ver weg van het front beslissingen denkt te moeten nemen waardoor de komende maanden duizenden slachtoffers aan beide zijden zullen vallen. Het zijn doorlopend personen die verantwoordelijkheid denken te nemen, maar geen verantwoording voor hun daden willen afleggen.

We kennen hun verhalen inmiddels

Het blijft helaas niet beperkt tot een dwaler als Pistorius die voortdurend een grote broek aantrekt. Ook in Nederland lopen een paar kenners van de militaire materie rond die graag de proxy-oorlog van de NAVO op Oekraïens grondgebied ten koste van veiligheid, welzijn en welvaart van (het restant van) de doorsnee Oekraïense burger, willen voortzetten. “Omdat Poetin…” etc., dat verhaal kennen we inmiddels wel. Ze proberen de leden van westerse samenlevingen angst aan te praten en vergeten dat het gezegde “angst is een slechte raadgever” zou moeten leiden tot een rationalisering van woord en daad van en door bewindslieden van diverse nationale regeringen. Niet tot het leveren van wapens, munitie en materiaal aan een samenleving die geen mensen meer heeft om die “hulp” resp. “ondersteuning” van het oorlogsgeweld te vertalen in slagkracht resp. gevechtskracht. De huidige ontwikkelingen in de Donbas en Kursk,  het op instorten staande Oekraïense defensief in de Donbas en de dreigende Russische doorbraak naar de Dnjepr bruggen, zijn van die observatie de echte bevestigingen.

Pistorius c.s. denken dat militaire autoriteiten met een heldere blik op de ontwikkelingen van gisteren en vandaag in hun krijgsmachten, zich bezig houden met complot theorieën. Wellicht denken ze dat waarschuwingen dat westerse Europese krijgsmachten die nog geen deuk in natte krant kunnen schoppen, laat staan daadwerkelijke bedreigingen van het NAVO en EU territoir zouden kunnen neutraliseren of afstoppen, in de categorie nepnieuws gestopt moeten worden. Vermoedelijk denken ze dat de halfjaarlijkse NAVO-evaluaties van gevechtskrachtcomponenten, niet meer dan wat academische exercities zijn. In hun sprookjeswereld vol fata morgana’s valt het volgens hen wel mee met de gevechtskracht van nationale krijgsmachten en kunnen de geconstateerde tekortkomingen binnen een tijdspanne van een paar jaar  hersteld worden.

“Gewoon dóórgaan jongens”

Misschien moeten ze die halfjaarlijkse evaluaties van hun eigen krijgsmachten eens laten bestuderen door echte kenners of misschien even naar Commandant ACT luisteren, die een duidelijke mening heeft over de gebundelde gevechtskracht van de NAVO. Die kenner van de huidige gevechtskrachtproblematiek heeft onderstreept dat het realiseren van het gevechtskracht niveau uit de Koude Oorlog zich zal uitstrekken over een periode van 10 jaar of zelfs langer. Mits het uitdeelbeleid aan Kiev onmiddellijk wordt gestopt en de militaire en industriële voorbereidingen om in dat decennium te kunnen komen tot het gewenste gevechtskrachtniveau, gisteren al gestart zouden zijn.

De huidige generatie bewindslieden luistert blijkbaar liever naar de stem van Barry Stevens die tijdens de periode van de Koude Oorlog herhaaldelijk riep: “doorgaan, gewoon doorgaan, het komt vanzelf weer goed”.

[i] Zie artikel en “Brokken piloten” en, “Geliefd, maar niet competent”