Mijn naam is Pieter

Pieter is uit de formatiegesprekken gestapt. Pieter voelt zich niet serieus genomen door de informateur, want die heeft informatie over de status van de overheidsfinanciën achtergehouden. Een afglijdende status die Pieter in de Rutte-perioden heeft zien gebeuren en – gelet op zijn stemgedrag in de Tweede Kamer – daarmee heeft ingestemd.

Staat van de overheidsfinanciën

Pieter weet al een jaar of drie dat de demissionaire Minister-president (MP) een beheerster van de nationale financiën gekozen heeft die haar incompetentie voortdurend probeerde te maskeren door te wijzen op haar veronderstelde verdiensten op het internationale politieke podium. Regelmatig overdrijft ze die verdiensten. Met gulle hand kreeg klimaatdwerg Jetten € 28 miljard om zijn niet te realiseren en ecovernietigende klimaatplannen te kunnen realiseren, gaf ze miljarden om de achter de groene tafel bedachte stikstofemissie normen te kunnen bereiken en grond vrij te maken voor windturbineparken, zonnepanelenweides en woningbouw. En passant financierde ze door de UNWRA de operaties van diverse in de Gaza-strook opererende extremistische groeperingen. Geld dat nooit werd gebruikt om de levenstandaard van de bevolking van de Gaza-strook te verbeteren, maar wel om nieuwe generaties terroristen te vormen.

Dat ze incompetent is, werd op 17 mei 2023 bevestigd door het rapport dat de Algemene Rekenkamer (AR) publiceerde over de bestedingsdiscipline van nationale departementen. Tien van de twaalf ministeries hadden hun zaakjes in 2022 onvoldoende op orde en vooral het toezicht van de Minister van Financiën (Kaag) wordt gekraakt. Uit het verslag blijkt dat vooral op het Ministerie van VWS waar een ander ongeleid projectiel (De Jonge die daarna het huisvestingsbeleid in de soep mocht laten lopen) met zijn incompetente handen aan de knoppen draaide, was het een ongedisciplineerde puinhoop.

De AR identificeerde ‘structurele zwakheden’ bij VWSen constateerdeonder meer problemen met de afrekening van voorschotten die in de coronacrisis zijn verstrekt. Het departement kon en kan van € 5,1 miljard aan verstrekte voorschotten de rechtmatigheid niet verzekeren. De AR spreekt van een ‘ernstige onvolkomenheid – de politieke verwoording van het plebse “een nooit voorgekomen puinhoop” – en benadrukte dat de coronaperiode geen enkel excuus is voor het geconstateerde wanbeheer. Immers bij Sociale Zaken en Economische Zaken waren de financiën wel op orde. Het betekent dat VWS voor de derde keer de financiële zaken niet op orde heeft (hallo De Jonge!)

Daarom werd de Minster van Financiën gemaand het financiële toezicht op de Ministeries te versterken, want het hoort volgens de AR bij haar verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat al het door het kabinet uitgegeven belastinggeld goed is besteed. Helaas was ze daar niet competent genoeg voor en volgde liever bijeenkomsten die door de WEF, Bilderberg en VN (klimaat) georganiseerd werden op exotische of ‘rijke’ oorden. Ondanks de Task Force die Kaag n.a.v. het vorige jaarverslag (2022) van de AR had ingesteld, is de financiële verantwoording bij veel departementen verslechterd. Bij Defensie bijvoorbeeld (ook een D66-minister) was de beveiliging op organisatorisch, elektronisch en bouwkundig gebied bij de helft van militaire objecten ondermaats (door burger beveiligers). Met bakken belastinggeld uitgeven aan heilloze projecten; daar waren diverse vooral CDA en D66 bewindslieden uitermate goed in.

Geen verrassing

Pieter heeft het laatste rapport van de AR uitgebreid kunnen bestuderen en gewapend met die gewogen informatie in het informatieproces kunnen stappen. Blijkbaar heeft Pieter dat of niet gedaan, of niet begrepen of gebruikt om het formatieproces te laten klappen. Hoe dan ook  het kan voor serieuze volgers van de politiek geen verrassing zijn.

In augustus 2023 schoof Pieter in een vloek en een zucht twee partijen (PVV en FvD) met de grootste aanhang gesteund door (toen nog) 2 miljoen kiesgerechtigden achteloos aan de kant. Ter onderbouwing van zijn uitspraak kwam hij met het in Den Haag veelgehoorde verwijt:”voor mij moeten partijen voldoen aan de basisvoorwaarden van rechtsstatelijkheid. Als dat er niet is, dan kunnen we niet samen in een coalitie. Daarom zie ik coalitiesamenwerking met PVV en FvD niet gebeuren”. Alsof je luisterde naar een Rutte, een Kaag, een Hoekema. Hij klauterde op de kansel en begon onmiddellijk uit te sluiten.

Waarom kwam hij direct met een van de stokpaardjes van het politieke kartel. Had iemand hem daarom gevraagd?

Pieter negeert die roep en zet achteloos 2,5 miljoen kiezers opzij. Pieter vond het verkeerd dat die twee politieke partijen zich niet wilden scharen achter het op drijfzand rustend overheidsbeleid dat alleen maar oorlog, verderf en verarming heeft gebracht. Een beleid dat de middenklasse bijna heeft weggeblazen en de lagere samenlevingslagen nog meer in het gedrang hebben gebracht. Zijn stemgedrag in de Tweede Kamer bevestigde dat. Een van de elementen van rechtstatelijkheid is, dat na vrije verkiezingen in een democratie, de stem van het volk leidend moet zijn voor het te voeren politieke beleid. Welnu, het volk roept om een regering die de Nederlander en zijn/haar afkalvend  welzijn en schaarser wordende welvaart voorrang geeft boven de talloze linkse hobby’s. Pieter vindt dat blijkbaar niet relevant.

Pieter doet al sinds 2000 aan politiek en trad in die twee decennia-plus als deel  van het politieke kartel regelmatig die door hem gekoesterde rechtstatelijkheid met de voeten. Pieter is geen haar beter dan de door hem in de aanloop naar de verkiezingen verfoeide politici en politieke partijen. Hij praat en praat, komt met utopisch klinkende papieren oplossingen, die in de praktijk niet te realiseren zijn of zelfs onze Grondwet schenden zoals zijn idee van een Constitutioneel Hof  dat in strijd is met artikel 120. Sterker, hij doet datgene wat hij vorige politici bij het zoeken naar een regering verweet: hij speelt politieke machtsspelletjes, schoffeert mensen, communiceert via de media en houdt zich niet aan zijn woord. Hij is geen haar beter dan politici die Nederland in een neerwaartse spiraal gemanoeuvreerd hebben.

Op de website van sta-pal werd al in augustus en december 2023[1] gewaarschuwd voor een orakelende Pieter. Een aantal politieke volgers waarschuwden na Pieters vaarwel van het CDA dat “Pieter wel uit het CDA kan stappen, maar het CDA niet uit Pieter”. Het CDA maakt al decennia deel uit van een eliteclub die de niets verhullende naam ‘politiek kartel’ heeft gekregen. Die sterke CDA-kleur bezat ook de eind december 2022 opgerichte politieke beweging Alliantie. De oprichters en het politiek verbond zelf werden in de media omschreven als vrienden, aanhangers en sympathisanten van Pieter en het partijprogramma was een “kopie van diens politieke agenda”. De Alliantie-oprichters en -bestuurders zijn alle voormalige partijbestuurders en leden van het CDA, maar Alliantie beschouwde zichzelf niet als een CDA-afsplitsing. Wat dan wel als de partij gevuld wordt met aanhangers van het politieke CDA-gedachtegoed? Die vraag heeft Pieter nu beantwoord.

Recept voor de ondergang

Veel van die trouwe aanhangers zitten nu in de fractie van het NSC en mede daardoor is niet verrassend dat politieke volgers het NSC bestempelen als CDA 2.0. In het verlengde daarvan is het dan ook geen verrassing dat het NSC nog steeds de kleuren van het politieke kartel wil verdedigen. Want waar heeft het CDA en ook Pieter zich het afgelopen decennium sterk voor gemaakt?  Viruscrisis, (Oekraïense) oorlogscrisis, energiecrisis, natuurcrisis, stikstofcrisis, klimaatcrisis, migratiecrisis, woningcrisis, geldcrisis, gasschadecrisis, toeslagencrises, gendercrisis, inflatiecrisis, droogtecrisis, veiligheidscrisis, criminaliteitscrises en islamcrisis. Onlangs kwam er nog een ‘te veel watercrisis’ bij. Crises die dankzij narratieven de status van sacrale dogma’s hebben en die altijd een duistere keerzijde hebben: de ondergang.  

Pieter heeft miljoenen mensen bij de beer genomen, hoop gegeven dat in de komende jaren eindelijk een regering komt die beleid voert afgestemd op het behoud van  hun welvaart en welzijn en niet op die van de elitocratie. Pieter heeft hen hoop gegeven dat de periode van de onzalige driehoek van sociale controle – COVID-19, klimaatverandering en Kritische Rassentheorie[2] – voorbij is. Dat het recept voor angst, stress en wanhoop – en eindeloze overheidsbemoeienis en beperking van ons leven – void is. Dat het afgelopen is met lockdowns, mondkapjes, onteigening van boerenland, verkrachten van de rechtsstaat, beperken van het vrije woord en individuele vrijheid. Dat het voorbij is met het filteren en censureren van het publieke debat. Dat de periode van het Censorship Industrial Complex [3] dat crises nodig heeft om samenlevingen zijn wil op te leggen, voorbij is en dat complex duidelijk wordt gemaakt dat diens doelstellingen verre van dringend, onmogelijk, zinloos en inspanningen om ze te bereiken, giftig zijn.

Pieter zegt doodmoe te zijn en zoekt rust in het Twentse. Pieter is als mens en politicus niet veel beter dan Kaag en Kuiper, die de vlucht naar voren hebben gedaan. Pieter is een wegloper, een diepduiker, een mooiprater. Pieter staat symbool voor het politieke kartel: onbetrouwbaar.

[1] Zie de artikelen “Niet te snel juichen”(augustus 2023) en “de Antidemocratische Democraat”(december 2023)

[2] De bredere woke-agenda van demonisering en delegitimisering van ‘witheid’, mannen, heteroseksualiteit, vrouwen, en alles wat verder nog geacht wordt minderheden te onderdrukken en onvoldoende inclusief, egalitair en divers te zijn.

[3] Zie artikel “De Onzalige Drie-eenheid van Sociale Controle: Covid, Klimaatverandering en Kritische Rassentheorie” (8 november 2021) van van Dr, Will Jones op de website https://www.frontnieuws.com