Kaagtaal is wartaal

Wanneer een bewindspersoon in een interview een waarschuwing uit de mond laat rollen in de trant van: “Was u van plan te stemmen op een nieuwkomer in de Provinciale politiek? Doe geen moeite, dat is niet in het landsbelang” dan wordt het voor die persoon tijd om een nieuwe kaart en een werkend kompas aan te schaffen. Die persoon is de weg kwijt.

Zo luidde de ongewenste waarschuwing van de D66-freule in een recent interview met het AD. De geboren Rijswijkse vindt dat stemmen op nieuwe partijen aantrekkelijk lijkt en hun campagnes er weliswaar knap uitzien, maar stemmen op die partijen is volgens haar niet in het landsbelang. Ze vergeet hoe ze zelf een plek heeft gekregen in het huis van wantrouwen en wanhoop. Dan ben je verdwaald geraakt in de gangen van het vervangende Parlementsgebouw en profileer je je als een bang konijn dat verschrikt in de koplampen kijkt van een door de belastingbetaler aangeschafte fossiel voertuig.

Niet in het landsbelang? Dat zegt een politieke nieuwkomer met meer mislukkingen in haar rugzak dan voormalige bewindslieden met decennialange politieke ervaring in het besturen van een staat. Beseft ze eigenlijk wel wat dat landsbelang inhoudt? Veiligheid voor iedereen en geborgenheid voor de zwakkeren van de nationale samenleving. Bescherming van de grondrechten van de mens en handhaven van de principes van de Grondwet. Gelijke behandeling in gerechtshoven, politiebureaus en belastinggebouwen. Vrijheid van meningsuiting en vergadering voor beide kanten van het politieke gangpad. Geen propaganda door tegen de politieke macht aanschurkende en stevig gesubsidieerde media, maar berichtgeving over feiten en belichten van de broze realiteit van links en rechts dragende politici, partijen en hun aanhang. Dat is landsbelang.

Landsbelang betekent dat politieke personen beseffen dat vertegenwoordigen van een deel van het volk, hun electoraat, een serieuze opdracht is en niet misbruikt mag worden voor een opstap naar meer macht, invloed, bekendheid en vooral meer maandelijkse euro’s op de betaal – en spaarrekening. Landsbelang houdt in dat een politicus beseft dat hij of zij het land in hun kracht moeten dienen en niet zaken moeten behartigen waar zij noch de kennis, noch de instelling, noch het talent voor hebben. Dat is in het belang van het land.

Geen van die aspecten zijn aanwezig in de hedendaagse Nederlandse samenleving, omdat die samenleving wordt bestuurd door bewindslieden die zich meer en meer presenteren als woordvoerders van een agenda die welvaart en welzijn van Nederland niet dient en herhaaldelijk resulteert in afbraak van nationale waarden en erosie van de nationale trots. Nederland is aangeschoten wild geworden met een gerafelde vlag: een land dat geld en materieel exporteert om corruptie, extreemnationalisme, dood en verderf in een kansloze samenleving te stimuleren. Een land dat zich om moverende redenen moet presenteren als de narco-staat van Europa.

Wat is er nu eigenlijk goed gegaan in de jaren dat de Kaagpersoon mag roeren in de pot van welzijn en welvaart? Oplopende inflatie, stokkende economie, niet-functionerend intern veiligheidsapparaat dat aanleiding geeft voor een groeiend gevoel van onveiligheid; afbraak van de agrarische industrie die eens een leidende en gidsende mondiale positie bekleedde; ten achterstelling van de jonge Nederlander (ongeacht huidskleur, culturele afkomst en plaats in de samenlevingshiërarchie) ten voordele van een massale niet-Nederlandse door de regering uitgenodigde en gedoogde vertegenwoordiging die levenslang aan het sociale voorzieningen infuus hangt; stokkende woningbouw door zelf ingevoerde, vertragend werkende regelingen. Tot overmaat van ramp: ruggengraatloze liegende en bedriegende bewindslieden die geen verantwoordelijkheid willen en kunnen dragen noch verantwoording voor hun falen, wensen af te leggen en zich vooral concentreren op de uitverkoop van de Nederlandse soevereiniteit.

Dankzij kortvallers als Kaag en haar adepten in regering en politieke partijen leven wij – om Nausicaa Marbe te citeren –“….op een mierenhoop, met huiveringwekkende tekorten aan woningen, leraren en handen in de zorg, met groeiende rijen voor de voedselbank waar de middenklasse tegenwoordig ook aanklopt…door wanbestuur…dit zijn niet de ideale omstandigheden om ongereguleerde migratie te omarmen en te preken dat er voldoende plek, geld en kansen zijn voor iedereen….de trage afhandeling van de toeslagen affaire en de schade door gaswinning zijn symptomatisch voor een bestuursstijl die niet van kwaliteit getuigt en van elk humaan belang afgedreven is….. het rapport Groningen, dat voor de zoveelste keer immens overheidsfalen aantoont, maar de premier wil niet reageren “want dan gaat het over mij”. Over wie gaat het dan, is de vraag die opkomt?

Natuurlijk gaat het over hem en zijn regering. Net als de kindertoeslagenaffaire, het coronadebacle, de oneerlijke emissienormen, de migratiechaos, de door de Onderzoeksraad voor Veiligheid in harde woorden geconstateerde falen van politieapparaat en Openbaar Ministerie, het aanstaande fopdebat; op al die dossiers staan zijn vingerafdrukken. Hij bepaalt de koers van het staatsschip en is dus eindverantwoordelijk voor de groeiende armoede, de huidige angst, paniek, chaos binnen de samenleving. Wie durft hij dan de schuld te geven? Zijn twee incompetente VP’s of de bij herhaling ondemocratisch acterende bewindslieden? Wat een ongelooflijke   loser.

Er gaat dus niet veel goed op het gebied van welvaart en welzijn en die hooghartige dame met discutabele kwaliteiten durft te spreken over landsbelang? Voortdurend verwijst ze voor haar vervagende kwaliteiten naar prestaties voor de VN-gemeenschap en ook daar gaat het mis. Die vernietiging van de biochemische voorraden in Syrië waarvoor Moskou zijn vinger heeft opgestoken, om maar eens een recent voorbeeld te noemen. “Allemaal weg”, zei ze trots voor de camera’s en vervolgens werd het land door  zowel pro-Assad als anti-Assad bewegingen in de maanden daarna geteisterd door chemische aanvallen. Het onderstreept het afdrijven van de dagelijkse realiteit en accentueert dat de persoon in kwestie goed is in praten en gebaren, maar uitermate zwak is in het zoeken naar en vinden van praktische oplossingen.

Als een politica denkt dat het ondergraven van de trias politica en de bijl zetten aan de wortels van de democratie, bevestigingen zijn van het dienen van het landsbelang, dan is het tijd om politiek Den Haag te laten voor wat het is. Een ordinaire bouwput waar de doorsnee burger gedwongen wordt te accepteren dat bestuurlijke misperen hun heden en toekomst in gevaar brengen. Zoals Nausicaa Marbe accentueert: “de democratie schofferen is dus landsbelang. Het is van een ongekende grofheid. En het typeert de hypocrisie van machthebbers die dwepen met het landsbelang, maar het eigenbelang altijd voor laten gaan”. Hogere en lagere overheden worden bevolkt door personen met die in- en opstelling.

Op 15 maart kan het electoraat zijn onvrede vertalen in zijn stem en dan maar hopen dat de brede middenband weer niet “strategisch” gaat stemmen zoals in de achterliggende tien jaar plus. Laat je leiden door de stemwijzer van Jan Dijkgraaf: “En voorts ben ik van mening dat iedereen op 15 maart moet gaan stemmen en dat aan mensen die nog altijd op VVD, D66, CDA, ChristenUnie, PvdA of GroenLinks stemmen een steekje los zit”. En als de kiezer de komende vier jaar zijn dagen niet wil vullen met maagzuur oprispingen, dan moet die kiezer zich zeker niet laten leiden door de D-66 leus: “Stop stilstand, stem vooruit”. Wie dat onder de huidige omstandigheden heeft bedacht, moet onmiddellijk ontslagen worden, omdat die persoon de zaken heeft omgedraaid en de leus afgestemd op de praktijk moet luiden: “Stop vooruit; Stem stilstand”.

Overigens: “Is die Jetten al terug van zijn emissie-vrije vakantie?”. Het is zo stil.