Slachtoffer

Terwijl ik nog op het rempedaal trapte wist ik al dat het een zinloze zaak was: de auto die plotseling achteruit de weg opreed kon ik onmogelijk ontwijken, noch tijdig voldoende remmen om een aanrijding te voorkomen. Ogenschijnlijk geschrokken, maar meer nog ontdaan stapte een gehoofddoekte mevrouw uit de auto.

“Jij reed tegen mijn auto aan” sprak ze met enige verontwaardiging in haar stem. Ik vroeg haar of zij het normaal vond om met een auto achteruit de weg op te rijden als er op die weg nog verkeer rijdt. “Misschien is het beter om even te wachten tot de weg vrij is om er op te rijden.” Dat bleek niet helemaal zo te zijn volgens haar, want ik kon haar immers achteruit de weg op zien rijden en als ik harder had geremd dan was het ‘misschien net goed gegaan’. Ik schudde mijn hoofd en pakte mijn smartphone om de Hermandad voor het opmaken van een proces verbaal uit te nodigen. Eerst maakte ik nog een foto van de situatie: een dwars op de weg staande auto met een flink gedeukte achterdeur en mijn vrijwel onbeschadigde Volvo; handig voor de verzekering en als bewijsvoering voor mijn onschuld. “Waarom maakt u foto? Ik ben ook slachtoffer!” Ik keek haar doordringend aan en zei: “nee mevrouw, u bent de dader en ik ben het slachtoffer.”

Sahla

Aan dit voorval van een paar jaar geleden moest ik denken toen ik het artikel over Soumaya Sahla in het Algemeen Dagblad onder ogen kreeg. Het artikel laat zich lezen alsof Sahla slachtoffer is geworden van een racistische en achterdochtige cultuur bij haar partij (VVD) en fractieleidster Hermans in het bijzonder. Na de ophef over haar achtergrond als terroriste in de Hofstadgroep besefte ze ineens: “Sophie heeft me voor de bus gegooid”. Dat klinkt als “ik ben ook slachtoffer”.

Soumaya Sahla is geen slachtoffer; ze is dader met een radicaal islamitische achtergrond. Zij is alleen slachtoffer omdat zij door de islam is gehersenspoeld tot een willoos instrument, die naar believen bevolen kan worden een hoofddoek te dragen of om het even welke opdracht uit te voeren. Soumaya’s zus is Fonda Sahla die namens D66 en 3087 kiezers in de Tweede Kamer vooral islamitisch zit te wezen met een hoofddoek op. Vlak na de moord op Theo van Gogh vroeg Soumaya aan haar andere zus die in een Haagse apotheek werkte, om de adressen van verschillende politici, waaronder Ayaan Hirsi Ali. Ze was getrouwd met een jihadist die Ayaan Hirsi Ali en/of Geert Wilders wilde vermoorden en werd op 22 juni 2005 samen met hem (en een doorgeladen wapen) aangehouden op het Station Lelylaan in Amsterdam. Zij werd tot drie jaar cel veroordeeld voor wapenbezit en deelname aan een criminele organisatie met terroristisch oogmerk. Dat vonnis werd in cassatie op 16 februari 2016 bekrachtigd door de Hoge Raad.

Religieus vertoon

Gelet op de talloze en serieuze bedreigingen die Geert Wilders dagelijks te slikken krijgt uit islamitische kringen, is het onbegrijpelijk dat indicaties van radicalisme zoals hoofddoeken, niet uit de Kamer worden geweerd. Wanneer aanhangers van de Pastafari zich in de Kamer zouden vertonen met vergiet op hun hoofd, dan zou de (D66) Voorzitter geen moment twijfelen om hen voor een dergelijke ‘schoffering van de democratie’ het woord te ontnemen en heen te zenden. Zoniet de Sahla’s, die alle kansen krijgen om hun islamitische radicaliteit uit te dragen en zelfs door de MSM zoals het AD worden schoongewassen.

Niet alleen Soumaya Sahla moet geweerd worden uit welke politieke of ambtelijke functie dan ook, ook haar zus Fonda dient onverwijld de toegang tot elk willekeurig overheidsgebouw te worden ontzegd. Het is te gevaarlijk en bovendien hebben sterk geïndoctrineerde islamieten niets op met de westerse normen, waarden en democratie. Zij zijn daar met geheel andere voornemens aanwezig.

De NCTV kan zich daarmee beter eens bezighouden dan met een vermeend gevaar van ‘rechtsradicalen’ of oordelen over de debatvoering in de Tweede Kamer.