Tussen de ziekenhuis bezoeken aan mijn echtgenote door, viel mij het papieren gejuich van media en politici op toen de heer Biden aankondigde dat de VS van plan is het Patriot wapensysteem bemand en geleid door Amerikaanse militairen naar Europa te sturen om de Oekraïense luchtverdediging een effectiviteitimpuls te geven.
Ter overdenking van die veronderstelde kwaliteitsimpuls stuitte ik op een uitspraak van kolonel Patrick Seiber, functionaris van US Army Futures Command, een organisatie waarmee ik drie jaar in mijn Amerikaanse periode nauw heb samengewerkt en de ernst van uitspraken van een van hen, op de juiste waarde kan schatten. Wat zei Patrick begin 2019: “US Army has announced its intent to procure a limited number of Iron Dome weapon systems”. Die aankondiging kan voor echte kenners geen verrassing zijn: de Patriot voldoet niet aan de verwachtingen.
De effectiviteit van het Patriotsysteem is een mythe die na operatie Desert Storm in de wereld is gebracht door US Army zelf, maar die effectiviteitmythe is door een onderzoek van een House Committee on Government Operations ondergraven. Aanvankelijk werd door US Army geclaimd dat van de 47 inkomende Scud raketten er 45 door de Patriot werden uitgeschakeld. Een bijna perfect track record. Die informatie werd door US Army later bijgesteld naar een 50% effectiviteit, maar volgens kenners op het gevechtsveld was 25% een reëlere schatting. Het genoemde House Committee stelde echter vast dat er geen enkel hard bewijs was gevonden dat er überhaupt een Scud raket was neergeschoten. Het betreffende onderzoek van het House Committee werd niet in zijn geheel naar het Congres gestuurd. Omdat US Army en Raytheon dwars gingen liggen werd volstaan met het sturen van een samenvatting.
Herinneren we ons nog hoe Saudische Patriot wapensystemen ingehuurd voor de bescherming van olievelden door eenvoudige bewapende drones naar de eeuwige jachtvelden werden geschoten? Tel Aviv, gewaarschuwd voor en geïnformeerd over de operationele omissies van het systeem, wilde zich niet verbinden aan het Patriot systeem en ontwikkelde met steun van de VS het Iron Dome luchtbeveiligingssysteem en operationaliseerde die in 2011. Ook Ankara heeft geen vertrouwen in de Patriot en wil de Russische S-400 aankopen en Riad heeft de Patriot in de ban gedaan en wil het Iron Dome systeem in de bewapening opnemen. De PAC3 versie van het Patriot systeem voldoet niet om de kwalificatie inferieur niet te gebruiken.
Die harde realiteit is inmiddels ook bij het Futures Command en US Army leiding in het Pentagon doorgedrongen en dus wordt naarstig gezocht naar een vervangend systeem met de gewenste effectiviteit om opmarcherende grondtroepen van een veiligheidsparaplu te kunnen voorzien. Het Patriot systeem is het hart van de Amerikaanse luchtverdediging aan het front, maar is niet in staat om vliegtuigen voorzien van stealth technieken en bewapende drones zoals de Iraanse Shaheed (alias de grasmaaier door zijn hoge tweetakt geluid), uit te schakelen in een gevechtsruimte die wordt gekarakteriseerd door digitaal georiënteerde cyber warfare en informatie operaties technieken en tactieken.
De Patriot is echter niet het enige knelpunt in de bescherming tegen vijandelijke luchtdoelen. Ook de luchtnabijbeveiliging van grondtroepen met hun eigen wapensystemen, kent zijn problemen. Niet alleen de effectiviteit van kanon en mitrailleur systemen, maar ook de integratie met Patriot systeem laat veel te wensen over. Plat gesteld: er zijn nogal wat gaten in het geïntegreerde luchtnabijbeveiliging-luchtverdedigingssysteem. Dat heb ik tijdens Amerikaanse operationele experimenten in een geconditioneerde omgeving kunnen waarnemen.
US Army wordt door die problemen gedwongen naar een systeem te zoeken dat wel de broodnodige bescherming tegen luchtdoelen biedt en de integratie met de luchtnabijbeveiliging door de wapensystemen van de grondcomponent optimaliseert. Dat is de reden dat een kolonel van Futures Command die aankondiging deed, want het Iron Dome systeem dat mede met Amerikaanse dollars (M$429) in Israël is ontwikkeld, heeft zijn waarde in het Midden Oosten allang bewezen. Sinds de operationalisering in 2011 heeft het systeem meer dan 1000 inkomende vijandelijke raketten uitgeschakeld.
Het Patriotsysteem dat bij daadwerkelijke inzet niet aan zijn mythische roep kan beantwoorden, gaat het nu wel de luchtverdediging van Kiev e.o. regelen. Moskou kan het Kinzhal luchtverdedigingsysteem op de mat brengen: een hypersonisch stealth geleide raket die in staat lijkt om Patriot en Aegis uit te schakelen. Het lijkt er echter sterk op dat de VS dat “prima systeem” kwijt wil en het daarom naar Europa laat verschepen. Het lijkt er ook op dat de regering Biden met het zenden van het Patriot systeem de operationele toestand op en boven Oekraïense grondgebied nog meer wil verscherpen.
Het wordt overigens tijd dat westerse politici en media vertegenwoordigers eerst gaan onderzoeken in hoeverre op papier aangeboden wapensystemen inderdaad de problemen van Kiev doen verminderen of de gevaren voor Zelensky en consorten juist verhogen. Dat zo’n onderzoek het erkende politieke narratief niet ondersteunt, is duidelijk, want het resultaat zal zijn dat de westerse media weer de doorsnee burger en zijn echtgenote bij de neus probeert te nemen. De informatie over de Patriot is zo lijkt het een bedenksel geweest van Muhammad as-Sahhaf die tijdens Desert Storm bekend werd als Bagdad Bob. Aan Kiev zou ik willen zeggen: “veel plezier met het nieuwe speeltje, hopelijk doet die het beter dan de (verbeterde dat wel) T-72”.
Het gaat er de Amerikanen helemaal niet om, of de Patriot raketten Oekraïne effectief kunnen beschermen.
Waar het om gaat is dat zij hun oude en waardeloze oorlogstroep nu eindelijk kunnen slijten voor zogenaamd een ‘goed doel’.
Het artikel is geschreven door een ex militair , dat is duidelijk te lezen , dat de heer Brantz zich zorgen maakt inzake de veiligheid geeft de situatie in Oekraïne weer . Immers de laatste decennia heeft de “ Passiviteit “” , in opdracht van linkse denkers, zich meester gemaakt bij individuen met een wonderlijke kijk op de wereld . Immers; Vroeger was er ook een socialistische partij , de PSP , dewelke op wolken leefde en het slechte in de mens niet zag zitten . Ook de Partij van de Arbeid verzette zich heftig tegen herbewapening en wilde ook geen atoomkoppen in Nederland. Men begreep nog steeds niet dat er “” vrede door afschrikking “ de vrede mogelijk een lang leven beschoren is . Dat er veel krankzinnigen op aarde rondlopen wilde men niet weten . Naïviteit, ziek altruïsme , pathologisch angst en Ongelooflijke ontkenning – rituelen waren aan de orde van de dag. Geschiedenis en het kunnen analyseren van gebeurtenissen zowel in oorlog als bij vrede, was en is kennelijk te moeilijk gebleken. Het meest achterlijk is dat nu “ geschiedenis “ niet of niet in ruime mate op scholen wordt gedoceerd . En , kennis terzake Geografisch demografische diversiteit is al helemaal geen “” item”” meer op scholen .De eerste wereld-oorlog koste 30.000.000 aan mensen levens en de tweede Wereldoorlog kwamen er meer dan 55.000.000 mensen om het leven . En………. Niemand denk na over de natuurwetten …….. en…… als we zo doorgaan met het politieke beleid en economische groei, de wereld wordt vergiftigd, waarna de onleesbaarheid zal toeslaan . En dan ligt de oorlog op de loer …….!!!!
Charlef, zou het goalkeeper systeem effectief zijn tegen drones?
In ieder geval wel op de schepen. Maar of dat op een gepantserd onderstel werkt, weet ik niet. Eerst uitbundige testen om het juiste platform te kunnen identificeren, dan testen of een adequaat doelidentificatie ingebouwd of eraan verbonden kan worden, dan testen of het geïntegreerde systeem onder geconditioneerde omstandigheden functioneert. Vaststellen waar dat mogelijk is? Vlieland? Vervolgens onderzoeken hoe lang de bruikbare tijd van het systeem is, waar en wat zijn de onderdelen die de inzetbaarheid bepalen. Aan welke selectie en opleidingseisen met het bedienend personeel voldoen en hoelang duurt voordat commandant en bedienend personeel het systeem effectief kunnen inzetten. Hoe ziet de integratie met de luchtnabijbeveiliging er uit en kan dat? Vervolgens de munitie behoefte over de bruikbare tijd en het volume van de voorraad reservedelen en Directe Ruil componenten berekenen. Ook even zoals we dat vroeger noemden volume en assortiment van de “BOS DAF” bepalen om het systeem te velde inzetbaar en effectief te houden. Ook even de condities vaststellen waaronder die voorraden opgeslagen moeten worden. Dat kost tijd, geld en vooral expertise. Hebben we dat in de organisatie? Ik vrees van niet. dat zou Nederland voor zijn rekening moeten nemen? Voor eigen gebruik kan het een optie zijn. Hadden ze in de jaren ’90 al mee moeten starten, Is als deel van het Air power concept in de periode 2005-2010 geadviseerd, maar men had alleen oog voor een operationele onderbouwing van de JSF en is er niets mee gedaan. Beetje uitvoerig, maar dan heb je een idee.
Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Klopt uiteraard wat je schrijft,
“Nadeel” van de goalkeeper is het geringe bereik maar hij lijkt mij ook zeer geschikt voor bescherming van specifieke objecten zoals bv energiecentrales. Helaas heb je er dan wel veel nodig.