De laatste secretaris-generaal van de communistische partij van de Sovjet-Unie, Michail Gorbatsjov, is dinsdag overleden. Gorbatsjov werd 91 jaar oud. Volgens het Russisiche persbureau Tass was hij al langere tijd ernstig ziek.
Gorbatsjov werd in 1931 geboren in het dorpje Privolnoye, in het zuiden van de toenmalige Sovjet-Unie. Zijn vader was Russisch, maar zijn moeders familie kwam oorspronkelijk uit Oekraïne. Gorbatsjov vertrok in 1950 naar Moskou om rechten te studeren en klom vrij snel op binnen de communistische partij. In 1980 werd Gorbatsjov benoemd tot lid van het Politbureau, het uitvoerend orgaan binnen de communistische partij en het machtscentrum van de Sovjet-Unie. In 1985 werd Gorbatsjov benoemd tot secretaris-generaal van de partij na het overlijden van zijn voorganger Joeri Andropov.
Tijdens zijn bezoeken aan het Westen besefte Gorbatsjov al snel dat de Sovjet-Unie hopeloos achterliep op het democratische Westen. De Sovjet-Unie zou zijn positie als wereldmacht alleen kunnen behouden als er grondige en vergaande hervormingen zouden komen. De toch al kwakkelende Sovjet-economie liep nog meer averij op door de invasie in Afghanistan in 1979. Een nieuwe wapenwedloop met de VS van Ronald Reagan stuwde de defensie-uitgaven nog verder op.
Hij besloot in 1989 een einde te maken aan de nogal prijzige bezetting van Afghanistan. Ook verbeterde hij de relatie met het Westen en leidde in het Oostblok de eerste voorzichtige stapjes naar een vrijemarkteconomie in. In die tijd werden de begrippen ‘Perestrojka’ (hervorming) en ‘Glasnost’ (openheid) wereldberoemd. Het sneeuwbaleffect wat volgde, leidde tot een complete ineenstorting van het communisme als bestuursmodel. Moskou greep nadrukkelijk niet in toen in Oost-Berlijn de burgers begonnen met de afbraak van de muur, waardoor de communistische leider Krentz niet anders kon dan zich bij de situatie neerleggen. De val van het communisme was een voldongen feit.
Gorbatsjov zou zich eveneens afzijdig houden van de hereniging van de twee Duitslanden en het sovjetleger terugtrekken uit alle Oost-Europese landen.
Michail Gorbatsjov is een bijzondere wereldleider geweest, al zal hij buiten zijn eigen land beter herinnerd worden dan daarbinnen. Veel Russen achtten hem verantwoordelijk voor het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 en de economische hervormingen die een einde maakten aan de bestaanszekerheid zoals velen die onder het communisme hadden gekend. Gorbatsjovs eigen hervormingsdrang was echter juist bedoeld om nog iets van het communistische systeem te redden. Het mislukken van een couppoging in 1991 door een harde kern binnen de partij, maakte de weg vrij voor de ontmanteling van de Unie, waarbij de leiders van de deelrepublieken besloten hun eigen weg te gaan.
Groot staatsman
De Duitse president Frank-Walter Steinmeier sprak zijn dankbaarheid voor Gorbatsjovs “beslissende bijdrage aan de Duitse eenheid”, schrijft hij in een verklaring. “Iedereen die hem de afgelopen jaren heeft meegemaakt, kon voelen hoeveel hij leed onder het feit dat zijn droom om een gemeenschappelijk en vreedzaam huis van Europa te creëren steeds verder uit het zicht raakte”. Ook bondskanselier Olaf Scholz prees zijn rol bij de hereniging van Duitsland, maar betreurde dat zijn poging om een duurzame democratie in Rusland tot stand te brengen buiten beeld lijkt te raken.
De Franse president Emmanuel Macron prees Gorbatsjov als “een man van vrede wiens keuzes de Russen de weg naar vrijheid hebben geopend. Zijn inzet voor vrede in Europa heeft onze gemeenschappelijke geschiedenis veranderd.”
De Russische president Vladimir Poetin uitte via een woordvoerder ‘diepe sympathie’ aan het adres van de nabestaanden van Gorbatsjov. Hij zal familie en vrienden van de voormalige leider woensdagochtend een telegram sturen om zijn condoleances over te brengen.
De Amerikaanse president Joe Biden zei in een verklaring dat Gorbatsjov “een man met een opmerkelijke visie” en “een zeldzame leider” was. De Britse premier Boris Johnson zei “de moed en integriteit” die Gorbatsjov toonde bij het beëindigen van de Koude Oorlog “altijd te hebben bewonderd”.
Inderdaad: een groot staatsman is heengegaan.; wat er over blijft is niet veel soeps.
Gorbatsjov was indertijd een enorme belofte van toenadering tussen Rusland en het Westen. Rusland was een puinhoop legewinkels en 100.000-den verborgen werkloos. Gorbatsjov wilde dat Rusland mee kon met de vaart der volkeren en de enorme rijkdom aan bodemschatten was een goed onderpand om 1000-miljarden dollars te lenen om Rusland op te rapen van de Sovjet bodem. Waarom heeft het Westen het schandalig ‘gemismanaged’ zodat Jeltsin en later de geharnaste Sovjet politikus Poetin het voor het zeggen kreeg. Reagan deed het wel goed maar de clown Clinton stond er bij te ginnegappen zonder Jeltsin de helpende hand te reiken. En zo werd een geweldige belofte een treurige ramp in wording die nu zijn apotheose vindt in Poetins oorlogszucht in Oekraine
En niet alleen in Rusland, de huidige EU “staats” hotemetoten zijn eveneens van een zeer bedenkelijk niveau, hebben vele Europese burgers in diepe ellende gestort en personen die deze ellende aan de kaak stellen en zich verzetten als klokkenluider worden gewoon kapot gemaakt.
Vele jaren geleden schreef Baron van Haersolte: “De Staat is een schoft met een hoge hoed”, nee niet de Staat maar er werken wel veel, heel veel hoge hoeden in de ambtelijke, politieke, bestuurlijke, gerechtelijke en financiele instituties in Nederland.
Leest u: http://www.sdnl.nl/oltmans3.htm.
Citaat: “Misschien zit het ‘m allemaal wel opgesloten in die twee woordjes: overheidsdienst en overheidsdienaar. Burgerdienst en burgerdienaar, zo zou het voortaan moeten luiden. Want op de mate waarin burgers worden gediend danwel gedwarsboomd, daarop en op niets anders zou de overheid beoordeeld moeten worden. De Britse staatsman Benjamin Disraeli zei ooit: ‘Alle macht is vertrouwen en we hebben ons te verantwoorden over hoe we haar gebruiken’. Het zal uw en mijn tijd wel duren voordat het werkelijk een uitvoerbaar recht wordt die vertegenwoordiging bij onze overheid af te dwingen. ‘Macht is recht! Wie meer macht heeft, heeft meer rechten, en eigent zich ongestraft meer rechten toe”.
En nu hebben we in Nederland veel, heel veel Oltmans, vermorzeld door een onrechtvaardig Staat zoals ook op Theo van Gogh schreef op http://www.sdnl.nl/theovangogh.htm.
Citaat: “Duizelt ’t U al?
Mij wel, en vele advocaten met mij. Want de Quekel-papers beslaan vele strekkende meters. Er is maar één zaak waaraan de jacht op Quekel doet denken; aan die op Willem Oltmans, die dertig jaar nodig had om aan te tonen dat de NSB’er Luns hem het beroepsleven onmogelijk had willen maken. Quekel lijkt ook op Willem hierin dat ‘ie met fotografische nauwkeurigheid procesdata en ontmoetingen oplepelt. Het onrecht Quekel aangedaan is minstens zo flagrant als dat wat Oltmans overkwam.
Maar het verschil blijft natuurlijk dat Oltmans, zittend in de Bijstand en woonachtig op een krot, de allure van een aristocraat uitstraalde. En bijvoorbeeld altijd verzekerd was van de onvoorwaardelijke steun van juffrouw Pasman, juriste te Amsterdam, die haar halve loopbaan van de geachte confrères had mogen vernemen: “Je bent gek dat je die zaak doet…”
Zij werkte voor niks, omdat… ja, waarom eigenlijk?
Omdat ze meende dat een man van zijn rechten werd beroofd.
Quekel, man van het volk, géén deftige uitstraling en behept met een zachte G., vocht door met dure advocaten
De lul dus en vogelvrij voor naar corruptie riekende rechters”. Einde citaat