Getinte ‘Oekraïners’

Er zijn weinig Oekraïners met een ‘kleurtje’, maar nu zijn ze toch ontdekt. Waar eerder inwoners uit Scherpenzeel zich al verbaasden over de getinte ‘Oekraïners’, daar heeft de Telegraaf dat ook ontdekt. Echter: het blijken gewoon Arabieren te zijn.

Het merendeel van de ‘Oekraïense vluchtelingen’ is niet Oekraïens; het blijken al te vaak (mannelijke) jongelui uit Pakistan of Jordanië, enzovoorts te zijn. Allesbehalve Oekraïens dus. Deze ‘migranten’ lijken onderling te communiceren over de nieuwe ‘Oekraïne-route’. Zodoende staan er opeens twaalf Jordaanse jongeren op het CS in Amsterdam en een paar uur later weer tien andere Midden-Oosterse varianten op het thema ‘vluchteling’. Het gaat maar door en niemand komt kennelijk op het idee om de Pakistaanse of Jordaanse ambassade te verrijken met deze kansenparels, of wat meer “treinen naar het oosten” in te plannen.  

Als klap op de vuurpijl maakt de gemeente Utrecht bekend dat vanaf 1 augustus met een bijzonder huizenplan wordt gestart: zes weken lang gaan alle sociale huurwoningen naar statushouders toe. De gemeente Utrecht wil in zes weken tijd maar liefst bijna 500 statushouders huisvesten en autochtone Nederlanders kunnen ongezien de tyfus genieten als het om een woning gaat. En aan het einde van de maand graag ook even de uitkeringen voor deze statushouders aftikken bij de Belastingdienst. De Utrechtse wethouder Streefland gaat er overigens al van uit dat “mensen niet al te blij met het plan zullen zijn”. Maar zo stelt ze, het zorgt er wel voor dat de opvangcrisis in Utrecht een minder groot probleem is. “Met deze ingreep kleurt de rode vlag in één keer weer groen. Dat we voor deze radicale maatregel kiezen, geeft aan hoe groot de asiel- en wooncrisis zijn.”

Het is opvallend dat al deze Barmhartige Samaritanen kennelijk niet is opgevallen dat de Samaritaan de herbergier zelf betaalde (twee tienlingen) voor opvang en verzorging en de rekening niet aan de andere gasten overliet. Sterker: hij zou een week later langskomen om te horen of er meer kosten waren gemaakt. De Barmhartige Samaritanen in Utrecht echter, evenals andere vluchtelingen importeurs, leggen de rekening ijskoud bij de samenleving en laten zichzelf het liefst op een schild ronddragen door de stad, wegens een paar honderd gevalletjes enorme goedheid.

Terwijl we nu toch wel ongeveer kunnen weten dat wij op grote schaal worden geflest.