Iedereen met ervaring in een leidinggevende functie – op operationeel of strategisch niveau – weet dat het dodelijk is voor verdiencapaciteit en continuïteit, om jaknikkers en hielenlikkers op cruciale functies in te zetten.
De inspanning van dergelijke figuren is immers niet gericht op het succes van de missie, maar op het onderhouden van goede relaties met de leidinggevende(n) in de hoop dat de eigen functie op die manier is veiliggesteld. Zulke slippendragers zijn soms wel handig, vooral op momenten dat het toch al goed gaat; op het moment dat het tij keert, zijn zij als geen ander in staat om op cruciale momenten verkeerde beslissingen te nemen. Het zijn vaak wat angstig ogende figuren die dogmatisch het ingezette beleid voeren en verdedigen.
Meer kritische medewerkers bekijken iedere opdracht met een gezonde argwaan en vragen zich voortdurend af hoe zinvol en effectief de hen opgedragen bijdrage aan de oorspronkelijke missie eigenlijk is. Bij twijfel slaan ze onmiddellijk aan en hun kritiek is doorgaans niet mals. Voor de leidinggevende zijn het soms lastige mensen, maar ze zijn onmisbaar in het goed functioneren van de hele operatie. In feite doen deze kritische werknemers geweldig goed werk voor de leidinggevende: het voortdurend controleren van de kwaliteit van de opdrachten in relatie tot het doel van de missie.
Emballage automaat
Een voorbeeld is de emballage-automaat in de supermarkt, die op cruciale momenten nog wel eens wil weigeren, doorgaans omdat hij ‘vol’ zit. Als dat vaak gebeurt, dan is er sprake van een verkeerde werkverdeling of een verkeerde personeelsplanning, want het apparaat moet regelmatig worden leeggemaakt. De jaknikkers en hielenlikkers zullen – ingeval van klantkritiek – zich met een verder lege blik excuseren en stoïcijns beweren dat ze hun best doen. In hun eigen beleving doen ze dat ook, want ze lopen en draven nog harder dan Henri Buitenzorg destijds op Duindigt. Maar zouden ze de leidinggevende op tijd van kritiek hebben voorzien, dan zou de operationele planning zijn aangepast en het apparaat zou telkens ruim op tijd worden geledigd zodat het hele probleem zich niet eens voordoet.
En toen we naar Sophie Hermans keken, toen wisten we direct dat in de VVD-winkel zelfs de flessenautomaat binnenkort compleet stilstaat en dat er over niet al te lange tijd weer handmatig emballage wordt ingenomen. En nu mag iedereen vinden dat Wilders weer eens ‘de verkeerde toon’ aansloeg en te hard op de persoon speelde: allemaal tot je dienst. Het gaat in die Kamer om het belang van de operatie en mevrouw Hermans weet amper wat ze doet en al helemaal niet waarom ze dat doet. Ze wil alleen maar het beste doen voor de baas in de hoop op die manier favoriet te blijven, meer niet. Ik denk dat ze niet eens weet waar Nederland precies ligt en zo ja, of er ook boeren wonen en werken. Ze draaft en draagt tassen…
Wilders verwijten een verkeerde toon te gebruiken is niets anders dan een afleidingsmanoeuvre van de lelijke realiteit. Wilders lichtte zijn kwalificatie feilloos toe door erop te wijzen dat Hermans alleen maar Rutte (en zijn kabinet van slapjanussen) faciliteert. En ja dan ben je een tassendrager… Goed gevonden overigens.
Sophie Herman, VVD, barst ” bijna ” in tranen uit, doordat Wilders haar een ” tassen- drager van Rutte te noemde. Ze mag van geluk spreken dat ze ook nog net niet ” als hielenlikker wordt aangeduid.”
Immers: Hoe goed de vraagstellingen ook zijn van Baudet en Wilders, haar tegenstand is stuitend en heeft zeker in haar verbale kletskoek niet het behoud als portée.
Sophie. Hermans is ” typisch het product” van een geëmancipeerde vrouw die voor haar doen “”op de Kansel”” is gezet en zelfs met minachting haar opponenten bejegend.
Dat ze nu “bijna tot huilen gebracht” is, duidt op een gevoeligheid van emotionele trut zonder redelijkheid en billijkheid te ambiëren.
En, zoals de heer Nijhof dat schrijft:””Het gaat in die Kamer om het belang van de operatie en mevrouw Hermans weet amper wat ze doet en al helemaal niet waarom ze dat doet.””
En, dat is nu precies waarom ze zo snel ” geraakt is” omdat de waarheid haar niet gezind is………. en dat is abject te noemen. Een over het paard getilde feministe.
Het eigen belang (lees inkomen), het partij belang en het coalitie belang staat zeer hoog boven de belangen van de gewone huis, tuin en keukenburgers. Door deze belangen van ambtenaren, politici, bestuurders en rechters, zullen deze Kostbaners alles in het werk stellen om geen veranderingen toe te laten om zodoende de goed verdienende eigen banen veilig te stellen. Zie voor uitleg: http://www.sdnl.nl/iedereen.htm#verwijzing-2
Een groot gedeelte van het electoraat is al voor de verkiezingen vastgesteld. Men stemt op die partijen die de eigen banen veilig stellen. Dat zien we in alle geledingen van het Kostbanen Circus, met als vreselijk voorbeeld de ASIEL INDUSTRIE en zo zijn er vele kost industrieën opgetuigd.
Een nieuwe partij ondervindt grote weerstanden, zoals Pim Fortuyn, W. van Haga, http://www.bvnl.nl, Hans Smolders, http://www.lijstsmolders.nl T. Baudet, Boer Koekoek, Rita Verdonk, enz. enz.