De overheid als lerende organisatie

De ‘lerende organisatie’ – die de overheid zegt te willen zijn – zorgt vooral voor meer invulling van de baantjescarrousel voor het partij kartel in combinatie met een absurde diplomacratie die erop is ingericht.

Want kijk naar de scholing die moest worden gevolgd de laatste jaren. Is daardoor de uitvoering verbeterd? Wat is het effect van de baantjes die progressief links creëerde: taalcoach, deradicaliseringscoach, integratiecoach, coach bij de reclassering voor migranten, straatcoach, diversiteitsadviseur, diversiteitstrainer etc. etc. Allemaal ‘beroepen’ die zonder migratie onnodig zijn maar wel veel kosten.

Of hoe wijkcentra, buurthuizen, speeltuinen, (ook) in Enschede ooit gerund door vrijwilligers met hart voor wijk en buurt inmiddels veelal bij het grof vuil worden gezet door gesubsidieerde baantjesjagers uit de diplomacratie.

De wat belangrijkere ‘kartel’-leden die moedwillig weggekeken hebben hoe het leven van mensen vergald en verwoest is. Om vervolgens vooral te kijken naar het volgende baantje waar de zakken weer gevuld gaan worden.

Het linkse liberale kartel imperium begint echter steeds meer als een kaartenhuis in elkaar te zakken. Het constante gegil om meer personeel voor de 387.000 vacatures (vierde kwartaal 2021). Vertaald zijn dat 105 vacatures tegenover 100 werklozen (387.000). Inmiddels zijn dat er volgens het CBS 133 vacatures tegenover 100 werklozen (338.000).

Terwijl een groot potentieel aan mensen die nu werkloos zijn of wel meer willen werken maar om financiële redenen niet doen omdat ze anders op andere wijze worden gekort. De achilleshiel, de administratieve druk. Dit naast de diplomacratie (behoudens voor diploma’s van (arbeids) migranten!) die is ingericht en de overheid die zelf in grote mate verantwoordelijk is voor het uit balans raken van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt door bijvoorbeeld de inrichting van de QR samenleving tijdens corona.

De versplintering in het onderwijs en daarmee een grote diversiteit aan diploma’s waarvan de werkelijke waarde onduidelijk is. Alsof veel diploma’s iemand intelligenter maken. Begin ermee om diploma’s te koppelen aan nauwkeurig omschreven kennis en vaardigheden. Maak kernvakken als Nederlands, geschiedenis, aardrijkskunde en wiskunde een verplicht onderdeel van de schoolexamens.

Het demotiverende van de later weer ingetrokken scholingsplannen (met als gevolg extra uitstroom) in de zorg (Wet Big II). Is daardoor de uitvoering verbeterd? Wat heeft de afbraak van het sociale netwerk dat wijkcentra, buurthuizen en speeltuinen waren opgeleverd? Is de eerste en tweede lijnszorg die veelal als reden van ‘professionalisering’ werd aangevoerd verbeterd?

Meer en meer Nederlanders beginnen gelukkig door te krijgen dat massa-immigratie vooral tot doel heeft lonen laag houden en onze eigenheid verzwakken. Het vervangen van vrijwilligers leidt tot afbraak van het sociale netwerk en er moet echt snel worden gestopt met politieke benoemingen en politieke baantjesjagerij.

Het ‘systeem’ is destijds zó ingericht dat diverse ‘onderdelen’ alsmede instanties elkaar (financieel) in stand houden. In paniek probeert het ‘kartel’ zich nu te verstoppen tussen hun eigen elitaire vier zuilen. De politiek elite, de financiële elite, de economische elite en de academische elite. In werkelijkheid zijn de zuilen echter nauw met elkaar verbonden.

Kijk naar de elitebaantjes van kartel politici die ook veelvuldig worden genoemd als het gaat om Burgemeester/CvK baantjes. Kartel politici die je veelal wederom terug ziet als informateur/formateur na de door links liberaal (inclusief CDA) verloren gemeenteraadsverkiezingen van maart 2022.

Alexander Pechtold: algemeen directeur van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR), voorzitter adviesraad van Nederlandse privacywaakhond en nu als tussendoortje informateur in Den Bosch
Edith Schippers: President DSM Limburg en nu tevens formateur in Den Haag.
Lodewijk Asscher: consultant bij van de Bunt consultancy en nu tevens formateur in Amsterdam.

Nu is ‘de lerende organisatie’ al niet in een zin samen te vatten. Wel zijn er kenmerken. Maar hoe dan ook, overheden zijn bij het maken van plannen en beleid afhankelijk van andere stakeholders. Dit omdat kennis verspreid in de samenleving aanwezig is. Inmiddels is duidelijk dat nog maar 42% vertrouwen heeft in de politiek. Het vertrouwen in de landelijke overheid met 3 op de 10 is nog nooit zo laag geweest. En het vertrouwen in de lokale overheid is gedaald naar 37%. De vraag is dan ook, van wie wil je leren? Van gelijkdenkenden?

En dan kun je als lokale partij bij de gemeenteraadsverkiezingen hebben gewonnen, blijven ze staan voor een lerende organisatie. Maar waar zit dan de reflex? Waar zit het lerende? Uiteindelijk stemt een groot deel van deze ‘volks’ vertegenwoordigers ook op kartelpartijen.

Veel praten en niets zeggen, processen managen via de papieren werkelijkheid, extra controlepunten en samenwerking op afstand toeslaan onder hun eigen invloed alleen om daarmee controle te houden op de beeldvorming. In de hoop in 2026 wederom politiek beleid te verkopen om door te gaan met de eigen machtspolitiek zonder dat er werkelijk iets wordt geleverd.

Uiteindelijk zal er alleen iets veranderen als ‘wij’ het volk willen dat er iets verandert!

Nooit opgeven, niets doen is geen optie. Nederland / Enschede is het waard!

Erwin Versteeg is zelfstandig ondernemer en sinds maart 2018 voorzitter van ‘Verbindend Enschede’. De columns die hij schrijft, zijn op persoonlijke titel en bedoeld om een discussie op gang te brengen. Onderwerpen in de columns zijn lokaal, landelijke, geopolitiek of maatschappelijk, en daarmee lokaal en/of landelijk mogelijk geen onderdeel van hun (politieke-) verkiezingsprogramma.

.