Net als de Nederlandse Tv maak ik me wel eens schuldig aan herhalingen. Het is al een keer gezegd, maar blijkbaar niet indringend genoeg om het te laten ontkiemen in de hersenen van de lezer. Europa wordt in feite namelijk voor onze ogen afgebroken

Een aantal van de volgende teksten is afkomstig uit artikelen die begin maart en april 2022 op de sta-pal website zijn gepubliceerd. In een periode dat westerse politici met een zak vol geld en een hoofd vol goede bedoelingen de deur van de Oost-Europese Messias in Kiev plat liepen. In een periode dat Nederlandse en Duitse politici en Oekraïne – en Rusland experts de kijker wilden overtuigen dat het einde van Poetin was ingeluid. In een periode dat profetieën werden opgeleukt met dreigementen, koene gebaren en vergelijkingen met historische slechteriken. In een periode dat voorspellingen van militaire kenners werden aangescherpt met analyses en evaluaties van het Russische optreden. Bijna dagelijks struikelden traditionele media en kenners over elkaar om de successen van de Oekraïense krijgsmacht aan de argeloze burger te  slijten. Er was blijkbaar geen tijd voor toetsing en het First impression principe vierde hoogtij. Rationalistische denkers met een realistische kijk op de ontwikkelingen werden er moe van. 

Demoniseren als force multiplier

Assanges waarschuwing begin 2022 dat “Nearly every war has been the result of media lies” was niet aan politici en media besteed. Die hebben de nare gewoonte om zonder enige scrupules de underdog te steunen en die kandaardoor informatie operaties als een force multiplier toepassen om het veronderstelde gebrek aan gevechtskracht te kunnen compenseren. Met gekleurde en gelikte boodschappen, verklaringen, gemanipuleerde beelden en uit het verband gerukte uitspraken waarin frequent termen als genocide, nepnieuws en schurk te horen en te lezen waren. Die kwalificaties blijven achterwege als gewezen wordt op die 15.000 slachtoffers en 1,5 miljoen ontheemden in de Donbas..

Deugen is andermaal het leitmotiv voor Europese barmhartige Samaritanen en zonder zich eerst af te vragen: “Wie is Zelensky; waarom valt Moskou nu de Oekraïne binnen en wat wil de USA? haastten Europese politici zich naar Kiev om daar met Zelensky op een foto gezet te worden, Vervolgens ontdekken ze te laat in een geostrategisch, economisch en financieel wespennest terecht te zijn gekomen. Wat de USA betreft, heeft Leon Panetta op 22 maart 2022 het Amerikaanse belang in de Oekraïne helder samengevat: “We are engaged in a conflict here, it’s a proxy war with Russia, whether we say so or not”. The goal—backed by tens of billions of dollars in aid—is to weaken Russia and insure a sovereign Ukraine outlasts Putin”. Met die woorden onderstreepte hij dat de regering Biden 40 jaar na dato alsnog de Bush Sr.-Doctrine uit 1992 wil materialiseren: USA de enige supermacht en Moskou moet gestraft worden voor de ongemakken van de Koude Oorlog periode. In Europa was geen enkele aandacht voor die waarschuwing. Het eigen deugstemmetje bepaalde het doen en laten richting Kiev en het was toen al duidelijk dat Europa de verkeerde weg bewandelde.

Wat Zelensky betreft, werd uit de Pandorra Papers die eind 2021 het levenslicht zagen, duidelijk dat hij niet zo’n lelieblanke ziel had als hij het westen wil doen geloven. Besmet door de oligarchen die hem aan de macht hebben gebracht, heeft hij een diepzwarte kant en die komt naarmate de voorspelde en verwachte militaire en politieke successen uitblijven, steeds duidelijker aan de oppervlakte. Immers, hoe noem je een leider die zijn eigen volk laat lijden, Oekraïense levens tegen beter weten in op het spel zet en zijn land laat transformeren in een onbewoonbaar en onleefbaar gebied voor zijn eigen vijf minuten bekendheid op het internationale podium? Persoonlijk kan ik er wel een aantal kwalificaties aan geven, maar er zijn meerdere invalshoeken om naar de man in gevechtspak te kijken en te kwalificeren.

Ben ik het eens met Poetins handel en wandel in de Oekraïne? Verre van dat. Persoonlijk heb ik tijdens de Bosnische Burgeroorlog het effect van artillerie – en mortiervuur aan den lijve moeten ervaren en de liederlijke gevolgen daarvan moeten zien en onderzoeken. Maar het werd mij tijdens de Bosnische Burgeroorlog ook duidelijk dat de underdog het verlies op het gevechtsveld alleen kan compenseren door winst in de media. Door het menselijke lijden uitvergroot in de hard copy en digitale media bronnen te verkopen aan de internationale gemeenschap. Door compassie op te wekken en dat te vertalen in politieke en militaire steun.

“Ik ben eigenlijk wel
benieuwd naar de antwoorden”

Politici, media en militaire kenners zijn er in geslaagd om het internationale narratief dat Kiev goed en Moskou slecht is, binnen de eigen samenlevingen te verkopen en Zelensky ervan te overtuigen dat hij goed bezig is. Toch zou men zich de volgende vragen stellen en beantwoorden: Hoe noem je politici die zo’n leider in dat streven ondersteunen ten koste van de samenleving die ze geacht worden te beschermen? Hoe noem je inlichtingendiensten die bewust gekleurde informatie de wereld in sturen om het demoniseren van een van de strijdende partijen in de media te optimaliseren. Hoe noem je kenners die zonder eigen waarneming van de ontwikkelingen ter plaatse zich door media berichtgeving en inlichtingendiensten een rad voor de ogen laten draaien en zich  te buiten gaan aan onevenwichtige analyses en evaluaties om het gevoel van eigenwaarde te verhogen? Ik ben benieuwd naar de antwoorden.

Het Nederlandse onbenul heeft een gezicht

Nazisme en fascisme. Die twee termen zijn in strekking door het veelvuldige onjuist gebruik danig verzwakt en in toonzetting juist versterkt en tegenwoordig wordt iedere tegenstem tegen het nationale – en in het geval van de Oekraïne – het Europese narratief met die twee termen gekwalificeerd. Dat een westerse politicus niet weet waarover hij/zij spreekt als het over die twee ideologische uitwassen gaat en zelfs een niet-West-Europese neonazi of fascist niet eens herkent als die onder zijn/haar neus folders met wanstaltige in die richting georiënteerde teksten uitdeelt, werd bevestigd door de Nederlandse Minister-president. Die wilde op een populaire manier Oekraïners die moeten schuilen in metro en kelder, een hart onder de riem steken door op Twitter te roepen: “Slava Ukraini”. De domoor besefte niet dat hij een kreet gebruikte die Oekraïense nazi-collaborateurs tijdens de Tweede Wereldoorlog herhaaldelijk met de arm schuin omhoog riepen. Het was hun versie van Sieg Heil. Lekker, zo’n politicus.

De wind gaat uit een andere richting waaien

Na drie maanden progressief oplopend geweld, vingerwijzen naar Moskou en manipulerende media, inlichtingendiensten en liegende politici beseffen twee door de liberale pers op het schild gehesen media organen – Washington Post (WaPo) en NY Times (NYT) – dat ze bij de beer genomen zijn. Dat het beeld van de gewelddadigheden en de rollen van Zelensky en Poetin en hun inner circles er iets anders uitzien dan die twee informatiebronnen hun publiek dagelijks hebben geschilderd. Eindelijk komen ze tot de ontdekking en erkennen misbruikt te zijn als propaganda instrument voor Zelensky c.s.

 In het verslag van de WaPo wordt nu pas toegegeven dat er een lawine van propaganda is ontstaan die van meet af aan was gebaseerd op een pro-Kiev, pro-West verhaal. Dat is op zich raar, want als ze de moeite hadden genomen hun eigen berichtgeving van de Bosnische Burgeroorlog op juistheid, actualiteit en waarheid te toetsen, waren ze sneller tot die ontdekking gekomen. In het verslag staat de volgende zinsnede te lezen: 

“…Oekraïense leiders een beeld van militaire onkwetsbaarheid tegen Rusland projecteren. Maar commandanten geven een realistischer beeld van de oorlog, waar onderbewapende vrijwilligers beschrijven dat ze in de steek worden gelaten door hun militaire kopstukken en een zekere dood aan het front tegemoet zien…”

Het WaPo-verslag concentreert zich vervolgens op de realiteit van een ondergetrainde, slecht gecommandeerde en uitgeruste, houtje-touwtje troepenmacht van voornamelijk vrijwilligers die zich in het oosten steeds meer omsingeld ziet door het numeriek superieure Russische leger dat bijna de hele Donbas-regio is binnengedrongen. Het WaPo-rapport documenteert de verhalen van “vrijwillige” groepen mannen die voorheen als oliebron technici, verkopers, of andere gewone banen zoals boeren hun bijdrage aan de schrale economie van hun land leverden en tot hun afgrijzen ontdekten niet naar eenvoudige veiligheidsposten in veel minder intense omgevingen zoals Lviv gestuurd te worden, maar naar frontlinie posities in het zuiden en oosten. Het is een ontluisterend verslag geworden door journalisten die de dagelijkse ellende met eigen ogen hebben gezien en vooral gevoeld. De teneur van het WaPo kleurt ook de berichtgeving van de NYT en van Bloomberg. Amerikaanse liberale media-organen die bijna 180 graden zijn gedraaid. Nu nog de ongelovigen in Europa.

Pas als in de Oekraïne de wapens zwijgen, leiders eindelijk de moed kunnen en willen opbrengen om elkaar recht in de ogen kijkend te streven naar een (broze) stabiliteit en een overeenkomst op tafel ligt, krijgen serieuze onderzoeksjournalisten de gelegenheid om de berichtgeving van het Oekraïense-Russische gewapende conflict net als is gebeurd met de berichtgeving van Bosnië, Irak en Afghanistan tot op het bot uit te benen. Dan pas zal blijken wat er werkelijk is gebeurd in o.m. Boetsja en Kramatorsk; of Russische krijgsgevangenen inderdaad geëxecuteerd werden, of Oekraïense mannen gebruikt werden als kanonnenvoer; of in de Oekraïne inderdaad sprake is van een diepgeworteld extreem nationalisme binnen krijgsmacht en politieke samenleving; of Zelensky’s rol net zo kwalijk is geweest als die van Poetin. Dan wordt bevestigd of Europa voor de zoveelste keer bij de neus werd genomen.

Geen bescherming maar onveiligheid

Sinds 2014 heeft het Westen, tientallen miljarden in de Oekraïense bodemloze corrupte put gedeponeerd en gigantische hoeveelheden wapens, munitie en materieel naar Kiev gestuurd. Die of  op de schroothoop eindigen voor ze het front bereiken of op de zwarte markt waar Oekraïense oligarchen en wapenhandelaren goudgeld verdienen of ze vallen in Russische handen. Het is Libië 2016 déjà vu. Westerse landen die zo gul hun eigen wapenarsenalen aangebroken hebben om Zelensky te helpen, zullen jaren nodig hebben om hun gevechtskracht en materieelschappen weer op niveau te krijgen. En het zal miljarden kosten. Het Westen demilitariseert zichzelf, kan de eigen bevolking niet de beloofde veiligheid meer garanderen en schendt daardoor de eigen Grondwet. Net als de Taliban in Kaboel zullen ze in Moskou in de handen wrijven met het moderne materiaal dat ze buit hebben gemaakt op die geüniformeerde Oekraïense stakkers.

Irak, Afghanistan en Oekraïne hebben bevestigd resp. zal bevestigen dat het uit is met de door politici veronderstelde westerse  superioriteit. Ik vrees dat het nog wel wat tijd vergt voordat die realiteit in de hersenen van de huidige westerse politieke generatie indaalt en stevig wordt verankerd. . Dat is het resultaat als  regeringen van “clueless men about the grim realities of war “mogen rotzooien met militairen en wapens.