Overheidsfraude

De genomen maatregelen in verband met COVID-19 zijn onder een volstrekt valse voorstelling van zaken tot stand gekomen; evenals de burgers, werden de leden van de Staten Generaal gedwongen om het beleid van de regering te beoordelen op grond van – naar nu blijkt – gekunstelde informatie. Al met al is het niet minder dan overheidsfraude.

Op verschillen de media zijn inmiddels berichten verschenen dat de Zuid-Afrikaanse ontdekker van de omicron-variant op het coronavirus door onder andere Nederland en Groot-Brittannië onder druk werd gezet om de ernst en aard van deze variant te overdrijven. Tegelijkertijd werden de Nederlandse burgers in een lockdown gedwongen en speelde onze regering al met de gedachte om een digitaal paspoort in te voeren, met uitgebreide mogelijkheden om de burgers tot op de minuut te volgen. Daarnaast blijkt dat ambtenaren van het Ministerie van VWS met instemming van het RIVM de OMT-adviezen zodanig wijzigden dat een ander beeld van die adviezen kon ontstaan. Uit duizenden documenten waar Nieuwsuur nota bene maandenlang voor moest procederen om ze boven water te krijgen, bleek ook al dat de coronamelder app een loopje nam met de grondrechten van de burgers. De overheid wilde gedragsverandering bij burgers afdwingen door de plompe leugen dat ‘het gebruik van de coronamelder app in de toekomst tot minder maatregelen zou leiden’. Al met al is het beeld gevestigd van een ronduit criminele regering en dito ambtenaren.

Heerma

Gisteren wezen wij op onze website op een ‘opiniestuk’ van CDA-fractieleider Heerma, waarin hij schrijft zich zorgen te maken over de toon van het debat in de Kamer, wat zou neigen naar ‘haat-om-de-haat’. Het CDA heeft veelvuldig deel uitgemaakt van verschillende regeringssamenstellingen en moet als coalitiegenoot en leverancier van de toen verantwoordelijk Minister van VWS (De Jonge), medeverantwoordelijk worden geacht voor de condities waaronder deze fraude zich kon afspelen. Niet de leden van de oppositie gingen zich te buiten; dat waren de coalitiepartijen; Heerma en zijn CDA niet uitgezonderd. Zij stemden klakkeloos en zonder kritiek in met de coronamaatregelen. Dat werpt een ander licht op het opiniestuk van Heerma en vooral op diens controlerende taak in het parlement; hij heeft dat gewoon verzuimd, bleef oorverdovend stil en kritiekloos en is daarom medeverantwoordelijk voor deze fraude. En als klap op de vuurpijl wil hij nu degenen die wél kritisch naar het regeringsbeleid keken (Agema, Omtzigt, Van Haga, Van Meijeren) en daarmee hun parlementaire taak correct uitvoerden, de mond snoeren in het parlement.

Machtigingswet meteen afschaffen

De burgers in ons land hebben aanvankelijk te maken gehad met een volslagen onbekend virus. Het was daarom logisch dat de regering maatregelen nam teneinde zoveel mogelijk mensen te beschermen en tijd te winnen in afwachting van medische oplossingen. Gaandeweg echter, ontaardde het beleid in een orgie van valse en misleidende informatie, waarin een loopje werd genomen met grondrechten, democratie en vrijheden met het oogmerk die beperkingen duurzaam aan de bevolking op te leggen. Daar werkten de WHO en de Europese Commissie van harte aan mee. Mede op grond van dat frauduleuze handelen werd de ‘machtigingswet’ door het parlement gejast, waarmee de Minister van VWS de meest wilde ‘maatregelen’ kon nemen zonder dat het parlement daar werkelijke invloed op had. De woorden crisis en COVID zouden voldoende zijn als verklaring. De Nederlandse overheid – en samen met haar andere overheden – hebben de COVID crisis misbruikt. Het vermoeden wat daaromtrent al bestond, is nu zonneklaar aangetoond.

Als eerste moet nu de ‘machtigingswet’ van tafel en wel onmiddellijk. Het parlement kan daarmee niet wachten tot het de Kamervoorzitter (namens coalitiegenoot D66) behaagt. Daarnaast moet er direct een grondig onderzoek worden gestart naar dit ongekende machtsmisbruik, waarbij uitzonderingsgewijs strafrechtelijke vervolging niet meer mag worden uitgesloten. Om te voorkomen dat de huidige regering een aantal discutabele dossiers in uitvoering neemt, zoals stikstofbeleid, klimaatbeleid, bevolkingsbeleid (lees: immigratie) en dergelijke, moet zij direct demissionair worden verklaard. Het risico dat deze dossiers op eenzelfde frauduleuze wijze tot stand zijn gekomen is simpelweg te groot. Bovendien moet de rol van Klaus Schwab en het WEF met betrekking tot de Nederlandse overheid nog eens nadrukkelijk tegen het licht worden gehouden, teneinde deze fraude verder te ontrafelen.

Nu zal iedere volksvertegenwoordiger de eigen verantwoordelijkheid moeten nemen zonder acht te slaan op de ‘fractiediscipline’ en vertrouwen op het eigen oordeel. Dat mag de bevolking van haar vertegenwoordigers in de Staten Generaal verwachten.

In elk ander geval gaat dit totaal verkeerd aflopen.

Ton Nijhof (1956) is zelfstandig dwarsdenker, politiek voslagen incorrect en auteur van o.m. ‘De Afrekening – Kroniek van een getergd volk‘ en redacteur van ‘Tegen de Tribalisering – De terugkeer van de stammencultuur in de moderne wereld‘. Daarnaast publiceert hij regelmatig op diverse websites, in het bijzonder op Sta-Pal / OSL-StaVast.

.