Moedwillige slechtheid

Af en toe kan men zich verbazen over de domheid van politici of misschien is het spreken van een verregaande arrogantie beter op zijn plaats. Dat gevoel bekroop mij toen ik een aantal uitspraken van de Minister-president op 17 februari 2022 op diverse websites scande en ik op mijn face boek pagina het volgende bericht gepost kreeg:

De vraag is dan: “hoe kun je een groep militairen eerst bedanken voor hun inzet en gebrachte offers om ze vier jaar later te bestempelen als oorlogsmisdadigers. Als onderdeel van een groep militairen die door diezelfde Minister-president beticht wordt van het toepassen van buiten proportioneel geweld…onderdeel van militairen die in de periode 1946-1950 voor Koningin en Vaderland geprobeerd hebben om orde en rust in de Gordel van Smaragd te herstellen; onderdeel van een groep militairen die de strijd moesten aan binden tegen strijders die de beginselen van de Nasution Doctrine uitvoerden”. In zijn in het Engels vertaalde teksten zag die doctrine er als volgt uit:

“to weaken and if possible to destroy the moral of the enemy; creating a chaos that destroys their unity; lack of military and political coordination and lack of disciplined strategy…. guerrilla troops must operate so ruthelessly and dexterously to anihilate and tire their forces and seize enough equipement from the enemy, have a sizable space to carry out their intentions with force and have sufficient time to gradually build up a regular army which can develop and enlarge so that that it can face the enemy on an equal basis….the psychological war has two purposes: to weaken and if possible to destroy the moral of the enemy and to nurture and to  strengthen the will of our own people. Psychological war creates fifth column within the enemy’s country and also provokes him so that the enemy fights amongst themselves, creating a chaos that destroys their unity and disrupts all defense activities against the attack from outside”

Die teksten heeft Nasution bedacht en opgenomen in zijn boekwerk. Professor mr. Natzir Said, de voormalige rechterhand van generaal Nasution, drukte de uitvoering van die strijd als volgt uit “Iedere militair weet: onder een Staat van oorlog worden mensen ter plaatse doodgeschoten. Dat is normaal. Standrechtelijke executies werden niet alleen door Westerling uitgevoerd, maar ook aan onze zijde. Heel wat spionnen van de Nederlanders zijn door ons doodgeschoten na een onderzoek ter plaatse. We omsingelden dan zo’n desa en als die mensen zeiden: ‘Hij is een mata-mate, spion van het KNIL….naar de boom”.  Oorlogsvrijwilligers en KNIL militairen moesten reageren op excessen die in de periode augustus 1945-januari 1946 duizenden landgenoten, Chinezen en van samenwerking met het Nederlandse gezag verdachte inheemse ambtenaren, op een bijna barbaarse manier het leven heeft gekost. Excessen die resulteerden in 700 dodelijke slachtoffers bij de Britse eenheden die aanvankelijk de opdracht hadden de gewenste orde en rust te brengen op Java en Sumatra. 

Kunnen de Minister-president en de onderzoekers aangeven hoe de toenmalige militaire leiding de opdracht van de heren politici in Den Haag succesvol had kunnen uitvoeren? Zij hebben met hun onderzoek blijkbaar willen aantonen dat het brengen van orde en rust ook op een andere manier gerealiseerd had kunnen worden. Natuurlijk kunnen ze dat niet. Immers, in de achteruitkijkspiegel kijkend naar rokende puinhopen en die karakteriseren met de huidige kijk op de samenleving, is eenvoudiger dan een oplossing vinden voor een nakend probleem en beleid daarop concipiëren. Gerrie Kneteman voorspelde het twee decennium geleden: “Achteraf kijk je een koe in de kont” en die waarheid als een koe heeft de huidige generatie politici en politica herhaaldelijk bevestigd.

Eerst excuses aanbieden en vier jaar later van excessen beschuldigen ademt een sfeer uit van pure slechtheid.


Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

1 Reactie
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
mgjb
2 jaren geleden

Spijker op zijn kop! Goed verhaal.

Deze woke regering deugt gewoon niet.