Het waarschijnlijk beste voorbeeld van de coöptatieve en incestueuze sfeer in de landelijke politiek en daaraan gelieerde organisaties, is Sigrid Kaag (1961), de huidig partijleidster van D66. Zij ‘deugde’ en mocht op grond daarvan meedoen.
Kaag werd pas lid van D66 in 2017 nadat zij door toenmalig D66-leider Pechtold werd gevraagd voor een ministerspost in het derde Kabinet-Rutte. Ook voor Kaag heeft het incestueuze netwerk dus ruimschoots plaats en zonder dat ooit iemand op haar heeft kunnen stemmen, schreed zij schijnbaar moeiteloos en onverminderd hautain de Nederlandse politiek binnen, waarna zij zich nota bene op 21 juli 2020, gesteund door het partijbestuur, kandidaat stelde als partijleider van D66. En uiteraard werd ‘gekozen’.
Sigrid Kaag is vóór milieumaatregelen, coronamaatregelen, natuurmaatregelen en vluchtelingenonthaal en dergelijke; het is kennelijk cruciaal om vóór deze onderwerpen te zijn en in dat belang te handelen. De verlangens en zorgen van de gewone burgers spelen amper nog een rol zoals:
-de steeds leger rakende portemonnee,
-de hoge belastingdruk,
-de exorbitante energieprijzen,
-de doorgeslagen milieunonsens in het huishouden,
-het net voor de neus van hun kind weggekaapte huurhuis,
-de studieschulden van de kinderen (en dus ook geen koophuis),
-de amper betaalbare zorg,
-het hopeloze openbaar vervoer,
-het zinderde falen van het coronabeleid
-et cetera,
-enzovoorts.
Die ontwikkeling doet zich nu ook voor aan de (voormalige?) rechterzijde van het politieke spectrum. Wie binnen de VVD op dit moment nog durft te zeggen dat “windmolens op subsidie draaien” kan meteen de biezen pakken, ook al was het partijleider Rutte zelf die deze oneliner uit wist te buiten bij de verkiezingen van 2012. Momenteel zijn milieu, corona, natuur en vluchtelingenonthaal de thema’s waar partijen aan de rechterzijde steeds meer ruimte beginnen te maken om die religies tot het domein van de eigen kerk te maken, zonder ook nog maar enige acht te slaan op de maatschappelijke richting die Jan de Bouwvakker en Piet van den Lasapparaten of Miesje Kapsalon graag zouden willen. Niemand die zich nog hardop af durft te vragen of het milieu nu echt zo’n groot probleem is. Niemand mag nog twijfelen aan het immense gevaar van COVID-19, ook al bedraagt de mortaliteit slechts 0,15%. Niemand zal het nog in zijn hoofd halen om voor te stellen om de grenzen rigoureus en waterdicht te sluiten voor kansloze ‘vluchtelingen’.
Alleen wie ‘deugt’ mag meedoen en moet zich vooral niet realiseren dat de thema’s die ik heb aangesneden, vooral verdienmodellen en machtsmiddelen zijn voor bij het publiek onbekende machthebbers. De bankiers bijvoorbeeld, die de enorme luchtbel van de huizenmarkt als een zwaard van Damocles boven hun hoofd zien hangen, willen de hoge huizenprijzen handhaven. Oplossing: zorg voor woningnood, importeer huurders (‘vluchtelingen’) desnoods en laat die wonen met een staatsgegarandeerd inkomen (= sociale uitkeringen). Doorzie het spel en alles valt op zijn plaats.
Precies daarom is het noodzaak om ‘ondeugend rechts’ te zijn en vooral ook te blijven. Het chemisch verdunnen van patriottische denkbeelden en nationale trots is niet iets voor de Nederlanders, maar voor vreemdelingen van elders die in ons land willen komen wonen. Wijzelf, de Nederlanders die vorm hebben gegeven en nog steeds geven aan onze eigen, leidende cultuur, moeten daaraan vast blijven houden en soms kan dat betekenen dat je moet stoppen met het ontvangen. Stellen we ons in op een hogere temperatuur of betalen we meer voor gas en olie in de hoop dat de temperatuur daalt? Durven we alleen maar te praten over de stikstofproductie van onze boeren, of komt er eindelijk eens iemand op het idee om te vragen hoeveel zuurstof zo’n boer nu eigenlijk produceert?
Er is geen enkele reden om water bij de rechtse wijn te gieten, enkel en alleen om mee te mogen doen aan spelletjes die geen enkel doel dienen, anders dan geld en macht. Er is wel alle reden om te blijven zeggen wat er precies aan de hand is. Niemand heeft wat aan een RIVM of een OMT die cijfers leveren bij het gewenste beleid als alibi. Niemand koopt iets voor een frase als “98,5% van de wetenschappers is het erover eens” als het daadwerkelijke bewijs van antropogene opwarming er niet bij geleverd kan worden.
De droomwereld van links verdient geen meter ruimte in rechtse programma’s omdat het tot een dystopie leidt, een ‘build back DDR’ als Great Reset, waar rechts op geen enkele wijze ook maar de geringste bijdrage mag leveren. Het leidt tot niets dan ellende en narigheid, tot communisme in haar meest akelige verschijning. ‘Rechts voor zijn raap’ doet het meeste recht aan een open en vrije maatschappij, en vice versa. Eerlijk links heeft nooit bestaan en oneerlijk rechts màg niet ontstaan.