‘De staat heeft de plicht om voor hulpbehoevende burgers te zorgen’, aldus ‘de ijzeren kanselier’ Otto von Bismarck (‘Der Staat hat die Pflicht für seine hilflosen Mitbürger zu sorgen’). Dit in tegenstelling tot een arrogante Louis XIV die meende : l’état c’est moi’… ( ‘ik bèn de staat’).
Dat laatste citaat doet denken aan het dankzij premier Rutte steeds armer wordende Nederland (zie: ‘Verarming is de toekomst’ d.d. 06.07 van Charlef Brantz). Wij zijn in handen gevallen van de virtuele dictator Pinokkio I. Deze is er, zoals elke salonsocialist, met zijn cultuurcommunistische geestverwanten heilig van overtuigd dat hij God’s geschenk voor Nederland is en naar believen een spoor van megalomane vernietiging mag achterlaten, zonder ooit de consequenties daarvan te dragen. Kijk maar naar zijn ruim 30.000 ‘gesloopte toeslagengezinnen’ of de op het recept van Karl Marx geïnspireerde genocide van de boerenstand.
Bespeurt iemand enige zelfreflectie bij de potentaat Pinokkio-I?
Je kunt leren van andermans fouten, sommigen leren ook van hun eigen fouten, maar zelfreflectie is deze robot vreemd. Na zijn weerzinwekkende gelieg en bedrieg tegen volk en vaderland beloofde de premier Rutte ‘op de autopiloot’ beterschap en meer transparantie. Maar de mens Rutte is een sociopaat die instinctief weet wat de argeloze mensheid wil horen. Zeg maar ‘hallo’ VVD, want Mark Rutte’s beloftes zijn schone schijn. Hij stuurt opnieuw ongegeneerd aan op een monumentaal kiezersbedrog samen met zijn ‘partners in crime’, de grote verliezers van de verkiezingen. Hij heeft er daarom al het persoonlijke belang bij om de formatie te rekken en te rekken, in de hoop dat ‘ons soort mensen’ een erg kort en selectief geheugen heeft. Alles voor het goede doel, de ‘2030 agenda’ van de V.N. met IPCC’s klimaatbedrog dat ons land het faillissement injaagt om hun greep naar de macht te faciliteren. Dat hele klimaat kan deze charlatan geen ros schelen!
Ondertussen houden alle ‘would-be burgemeesters’ in de 2e Kamer hun mond stijf dicht, want ‘wiens brood men eet…’ die controleert men niet. Zo rotzooit Pinokkio nog steeds aan met ongrondwettelijke ‘noodwetten’ om zijn misbruik van zijn artificiële Coronabedrog voort te kunnen zetten, ten koste van een – door zijn toedoen – steeds grotere groep van hulpbehoevenden. Bismarck zei eens: ‘wetten zijn net als worstjes, je wilt niet zien hoe die gemaakt worden’. Rutte is het levendige voorbeeld, met volledige hulp van zijn onscrupuleuze minister van Justitie.
Staatsman of ordinair politicus?
Bismarck en Pinokkio zijn nogal verschillende karakters. De één was in zijn jonge jaren een opstandig, uitgesproken ‘enfant terrible’, die pas op latere leeftijd de gave etaleerde om alle ruziënde Duitse deelstaten in 1871 te verenigen en tot 1890 als de ‘ijzeren kanselier’ te leiden in een dominante rol in Europa, een staatsman uit één stuk. Pinokkio bleek daarentegen, al op jeugdige leeftijd, een bleekneusje dat droomde van ‘premier spelen’ maar nu die nachtmerrie niet meer van de werkelijkheid kan onderscheiden! Hij vertoont alle symptomen van een sociopaat in zijn gespleten persoonlijkheid, verdeelt Nederland effectief tot op het bot en zet ons zonder de minste scrupules in de uitverkoop in Brussel zonder daar ooit verantwoordelijkheid voor te nemen. ‘Het kon ècht niet anders.’ Politiek is nu eenmaal geen wetenschap, maar de kwaliteit om altijd, in elke situatie, het minst schadelijke, het nuttigste te kiezen, dat heet ‘Realpolitik’. In goed Nederlands: ‘grijp je kansen’. Maar ons globalistische bleekneusje is kennelijk van kleins af aan negatief geconditioneerd om juist het meest schadelijke te doen in de context van zijn nihilisme.
De keuze tussen ‘staatsman’ en ‘ordinair politicus’ ligt daarom niet zozeer voor de hand als een alternatieve keuze tussen ‘intrigant’ en ‘dilettant’. Een kenmerkend verschil tussen de staatsman Bismarck en de intrigant Rutte zit besloten in de visie van de eerste: ‘Der Staat hat die Pflicht, für seine hilflosen Mitbürger zu sorgen’. Ik zou zeggen ‘grijp je kansen‘ als een goede CEO, maar respecteer je ambtseed en doe dat vanuit een bonafide inborst met de beste bedoelingen voor je land en niet op grond van nihilistische cultuurmarxistische drijfveren die al tientallen eeuwen ellende veroorzaken.
Al ruim voor Christus speelden er ‘socialistische, respectievelijk communistische denkbeelden’ in de regio van Mesopotamië die in de loop der eeuwen regelmatig terugkwamen en via Karl Marx en diens discipelen Hitler, Stalin en Mao nu hun hoogtepunt beleven in de subversie van de westerse beschaving door de barbaren van Xi Jinping en zijn handlangers in de VN. Alles onder bezielende leiding van de Portugese hardcore communist Antionio Gueterres, secretaris generaal van de VN, uit wiens hand Mark Rutte en Sigrid Kaag eerbiedig eten.
Voor- en nadelen van de democratie.
Vind van Bismarck wat u wilt, hij transformeerde Duitsland van een kliek querulanten tot één der meest vooraanstaande naties in de wereld door de mogelijkheden die zich voordeden te benutten op een constructieve wijze, zonder precies te weten waar dat toe zou leiden. Dat is het ‘voordeel’ voor een slaafse Mark Rutte, die precies weet waar Xi Jinping en Antonio Guterres hem willen hebben – met Sigrid Kaag als een communistische versie van Cerberus om hem te behoeden voor zwakheden in de leer. Zoals opheffing van het ‘cordon sanitaire’ om zodoende het land tot op het bot blijvend te verdelen in nutteloze, ‘diverse’, polderende minipartijtjes . Dat is dus ook zijn grote nadeel voor het arme Nederland.
Bismarck hield niet van democratie, het Duitse rijk was gebaseerd op het triumviraat van leger, regering en koning, een soort van staat binnen de staat die ostentatief geen behoefte had aan aan de ‘idioten in het parlement’ en expliciet hun controle over de uitvoerende macht niet accepteerde.
Rutte daarentegen belijdt dit democratische concept der Trias Politica met de mond maar heeft in feite de democratie op een veel efficiëntere wijze dan Bismark ondergraven. Deze erkende dat hij de wereld niet op slag kon veranderen maar wel sturend kon optreden in de maatschappelijke processen van zijn tijd, terwijl Marx Rutte precieze marsorders op zak heeft van Antonio Gueterres en diens communistische internationale in de VN, en dus weet wat de toekomst moet brengen omdat zijn moreel kompas rotsvast één koers aangeeft, helaas altijd de verkeerde… In plaats van de wereld naar zijn globalistische model te willen kneden zou Mark Rutte het heden beter moeten doorgronden en appreciëren, anders dan zijn met de paplepel ingegoten haat tegen onze samenleving de vrije teugel te geven in ‘zijn race naar de bodem’.
In ieder geval klinkt Bismarck’s ‘de staat heeft de plicht om voor hulpbehoevende burgers te zorgen’ een stuk sympathieker dan Rutte’s arrogante ‘de wet is er om verkracht te worden en de burger moet zijn grote bek houden’.
Als Rutte een staatsman was zou hij ons in een paar woorden uit kunnen leggen waarom we hem zouden moeten steunen, ik heb in de verste verten geen enkele behoefte om Rutte te steunen in zijn wanbeleid, hij heeft mijn vertrouwen al heel lang verloren en mijn gevoelens zijn nu van”man ga toch koken” en lazer op!!