Dat het neerschieten van Peter de Vries de gemoederen bezighoudt verbaast niemand, en mij dus ook niet. Verbazend was het gisteravond wel dat de NPO (1 miljard staatssteun) meende dat het goed was om alle berichtgeving toe te spitsen op de neergeschoten journalist. Zelfs de Tweede Kamer, het Kabinet en het Koninklijk Huis hebben zich na de aanslag opvallend snel met gevoelens van medeleven gemeld.
Natuurlijk is De Vries een opmerkelijk en terecht gelauwerd journalist en televisiemaker, maar om nu alle programmering aan te passen op juist deze aanslag gaat wel erg ver. Dat de Tweede Kamer, Ministers en Koninklijk Huis onmiddellijk een grote hoeveelheid deugkaarten trokken eveneens. In Amsterdam worden vrijwel dagelijks mensen aangevallen (met een stadsbestuur o.l.v. een burgemeester wiens zoon met een vuurwapen werd opgepakt) en in de kringen die nu zo’n ophef maken over de aanslag op De Vries, worden dergelijke daders veelal ‘verward’ genoemd. De gewone burgers die door dergelijke aanvallen het leven laten of gewoon ‘collateral damage’ zijn, valt een dergelijke belangstelling doorgaans niet ten deel. In Arnhem bijvoorbeeld, is de voor vanmiddag geplande persconferentie van een onderzoeksteam afgelast naar aanleiding van de aanslag op De Vries. Dit team zou het onderzoek toelichten, wat plaatsvond na de brandstichting (01-01-2020) in de hal van een Arnhemse flat, waarbij een vader en een zoon omkwamen terwijl de weduwe en een dochter ernstige brandwonden opliepen. Het zal ermee te maken hebben dat De Vries deel uitmaakt van de beperkte kring die de lakens uitdeelt in dit hevig gesubsidieerde metier van ‘vrienden’.
Boeren
Intussen leidt alle ophef af van de protesterende boeren en het Kamerdebat vanmiddag over de Kinderopvangtoeslag. In beide zaken heeft onze overheid zich bereid getoond de grondwet terzijde te leggen als haar dat zo uitkomt. Je zou bijna denken dat deze aanslag wel op een bijzonder ‘goed’ moment komt voor onze overheden. In dat licht bezien zijn de razendsnelle reacties en uitvoerige berichtgeving wel enigszins begrijpelijk. Het leidt de aandacht charmant af van de – evenals De Vries – voor hun leven vechtende boeren en het ‘ongekend onrecht‘ bij de Kinderopvangtoeslag.
Het geheel, namelijk de ontelbare geweldsuitbarstingen in de Randstad en de onmogelijke positie waarin onze boerenstand wordt gedwongen, schetst wel het beeld dat onze overheid steeds meer door de mand valt; onze maatschappij is onder het beleid van uiteenlopende regeringen, de afgelopen decennia verworden tot een chaos, een bananen-monarchie. En tegen de uitkomsten van dat beleid protesteren nu juist de boeren. Zij strijden weliswaar voor hun eigen belangen, maar die kunnen niet los worden gezien van de armetierige prestaties van onze overheid. Politici slepen zich van het ene naar het andere schandaal, maar blijven opduiken in de beperkte kring van belastinggeld-snuivers. Presteren: ho maar.
De papieren werkelijkheid uit de modellenkokers van wereldvreemde Randstedelijke naïevelingen is niet de realiteit van de burgers die het circus betalen en de glazen bol van milieu-activisten heeft alles weg van een ondoorzichtig verdienmodel. Dat is prima, maar dat betalen ze zelf maar, bijvoorbeeld door hun bullshit-baan op te zeggen en werk te maken van echte veiligheid en echte vrijheid.
Wat blijft staan is dat Peter R de Vries een bewogen mens is, die op al teveel onoprechtheid niet kan worden betrapt. Wat dat betreft is hij vaak een vreemde eend in de Hilversumse (en Randstedelijke) bijt. De Vries en zijn familie komt alle steun toe: ook die van ons.
De Vries is zelf een crimineel, misschien wilde hij uit de school klappen of kon hij niet meer met zijn geweten leven. Het zal ofwel een false flag zijn ofwel een afrekening. En inderdaad afleiding van wat er echt speelt.
Het boerenbestand moet gehalveerd vanwege plaats maken voor huizen van de te importeren honderdduizenden jihadi’s en hun families en aanverwanten, zo lijkt het, en het volk moet angstig en dociel gehouden worden met een virus als ebola dat evenwel helemaal niet zo dodelijk blijkt als ebola, en mensen en politici die kritische opmerkingen maken, die moet je met verdachtmakingen en karaktermoord en sociale dood het leven moeilijk maken. Van totalitarisme zegt men dat de maatregelen om de andersdenkende te neutraliseren steeds draconischer worden naarmate het zich meer weet door te zetten. Op dit moment is er nog redelijk wat vrijheid van meningsuiting, moderne rechtsstaat, liberale democratie, nog wel. Konden in de TK en de grote media maar eens open en deugdelijke discussies gevoerd worden over onderwerpen die nu nooit aan bod komen omdat ze totaal taboe zijn, bijvoorbeeld de vermeende antropogene klimaatverandering, bijvoorbeeld de vermeende ernst van Covid 19, bijvoorbeeld de islam en de islamisering en de vele islamgerelateerde aanslagen en criminaliteit en georganiseerde criminaliteit en mensen die 24/7 beschermd moeten worden tegen die islam omdat ze een beetje kritisch zijn over die islam. Kon dat maar. Kon dat maar. Maar het kan niet. Je ziet het nooit. Het is totaal VERBODEN om over deze onderwerpen kritische uitlatingen te doen. Wat dat betreft leven we in DDR 2.0 en heeft het communisme blijkbaar gewonnen. Dat het Karl Poppers open samenleving overwonnen heeft, gekeeld heeft, vakkundig de nek heeft omgedraaid.
Zie daar, Rutte’s narcostaat