Politiek en de klimaatarresten van de Hoge Raad -1-

Durft onze rechterlijke macht Vrouwe Justitia nog recht in de ogen te kijken?  Een groeiende consensus in de media lijkt te oordelen dat zij – in haar toenemende politieke correctheid – ideologische ambities stelt boven de ambtseed.

Toeval dat die geheel sporen met identieke streken van Pinokkio, onze ‘Jantje de regelaar uit de polder’? Dat zou in beide gevallen tot onmiddellijk ontslag moeten leiden. Mr. A.H. van Delden, ex president van het Gerechtshof in Den Haag stelde al jaren geleden: ‘Bij mijn weten is er nog nooit een rechter door de Hoge Raad ontslagen. Dat zou misschien wel eens moeten gebeuren’. 

Premier Rutte manifesteert karakterzwakte in ongegeneerde persoonsverheerlijking en onstuitbare machtshonger. Zijn gebrek aan leiderskwaliteiten creëert echter een machtsvacuüm in de uitvoerende macht waar linkse activisten induiken om – hand in hand met de gepolitiseerde rechterlijke macht, tot de Hoge Raad toe – institutionele misstanden te creëren waarop zij floreren in hun greep naar de macht. Het zal Mark Rutte worst wezen, hij is één van hen en aan het pluche verslaafd. In hun ‘hubris’ hebben de samenzweerders in dit drama de smaak dermate te pakken gekregen dat er brutaal op een herhaling van zetten wordt gekoerst met een nieuw ‘klimaatproces’ van Urgenda tegen de staat en, wellicht, het ABP…  

‘Wie is wie in’ dit drama?

Pinokkio, alias premier Mark Rutte, de Hoge Raad der Nederlanden, linkse activisten (zoals Urgenda) en recentelijk Shell als hun slachtoffer, maar volgende maand wellicht het ABP, of bij wie er ook geld en macht valt te roven met de smoes van ‘het algemeen belang’.

In wiens belang?

In het belang van drie activisten en hun brutale paardenkop vermomd als ‘het algemeen belang’ in een travestie van justitie die de rechterlijke macht zèlf faciliteert! Op 20.12.2019 maakte de H.R. een gênante politieke keuze in een proces waarin eiser Urgenda nooit ontvankelijk verklaard had mogen worden in hun pretentie dat zij ‘in het algemeen belang’ acteerden. Hoe kan het dat hun eis ‘in het algemeen belang’- notabene door een handvol linkse activisten tegen hun broodheer de staat, als enige hoeder van ons aller algemeen belang – werd geformuleerd en geaccepteerd door kromme rechters?  Let wel, het gaat om een handvol door Mark Rutte gesubsidieerde clowns die je met een aspirientje naar huis stuurt met hun pretentieuze verhaal.

Maar niet onze gepolitiseerde hoogste rechter, die formeel slechts daar is om een oordeel te geven over rechtsvragen en, op gezette tijden – in de zin van de filosofie van Montesquieu – te fungeren als ‘de mond van de geest van de wetten’. Maar absoluut   n i e t   als ‘de mond van de destructieve geest der linkse activisten’! Dàt heeft de hiertoe naar mijn mening onbevoegde, gepolitiseerde rechterlijke macht hier gedaan door schaamteloos op de stoel van de uitvoerende macht te gaan zitten in het machtsvacuüm dat onze zwakke broeder Pinokkio heeft gecreëerd omdat hij niet de kwaliteiten heeft om die voor hem bedoelde stoel exclusief te bezetten. De dilettant ziet zijn verantwoordelijkheden niet, dus neemt die ook niet; hij heeft het te druk met zijn subversie van de controlerende macht en de grondwet…

Het ergste is dat zowel de H.R. als onze premier in deze politieke ‘klimaat-processen’ angstvallig iedere  intellectuele nieuwsgierigheid vermijden naar ook maar een spoortje van wetenschappelijke onderbouwing der door eiser geponeerde ‘klimaatleugens’, zoals hun loze strijdkreet van de – nooit fatsoenlijk gedefinieerde – ‘klimaatverandering’. Zij laten zich kritiekloos voorliegen door Urgenda. Hoe erg kan Vrouwe Justitia verkracht worden als de basis van een cassatie voor de Hoge Raad der Nederlanden een communistisch dogma is dat achteloos geslikt wordt door de D66 rechters en ondersteund door onze premier? Hij was degene tegen wie in feite het proces liep als personificatie van de uitvoerende macht, een rol die hij slechts ziet als een vrijbrief voor globalistische list en bedrog, niets constructiefs ‘in het algemeen belang’! Het rammelt aan alle kanten!

Macht corrumpeert en absolute macht corrumpeert absoluut

Het is toch ondenkbaar dat een handjevol – gesubsidieerde – activisten ‘à titre personnel’, maar doorzichtig vermomd als ‘rechtspersoon Urgenda’ , q.q. gebruik mogen maken van een obscuur wetsartikel van 26 jaar geleden in het Burgerlijk Wetboek? Dat is de vermaledijde ‘algemeen-belang-actie’ die, in een vlaag van verstandsverbijstering van ‘Lubbers & Kok’, het mogelijk maakt dat iedereen die pretendeert ‘het algemeen belang’ na te streven – vermomd als stichting of vereniging – naar de rechter kan lopen om in dat illusoire ‘algemeen belang’ de eigen overheid aan te klagen. Vaak, zoals ook in dit geval, daarbij gesponsord door diezelfde overheid in de vorm van een of ander ‘deep state’ ministerie of lagere overheid met een eigen, progressieve agenda.

Iedere lezer die bij zijn volle verstand is vraagt zich af in wiens ‘algemeen belang’ deze scharrelaars zich daarop mochten beroepen. Toch niet in het persoonlijk belang van slechts een handjevol pretentieuze klimaatactivisten? Jazeker, dàt is precies wat ons corrupte hoogste rechtsorgaan heeft gepresteerd via ‘juristerij’ van het slechtste allooi… Als een in lang vervlogen tijden afgestudeerd jurist koesterde ik destijds nog enig misplaatst respect voor het instituut van onze Hoge Raad, èn vergeefse hoop op een juridisch hoogstaand vonnis in de Urgenda farce. Dat bleek misplaatst, enerzijds door een gebrek aan realiteitszin van de Raadsheren, anderzijds hun gebrek aan intellectuele ambitie. Wij weten dat macht corrumpeert en absolute macht absoluut corrumpeert: het vonnis stond kennelijk al vast!

Wat vooral stoort is dat de tot een wel héél pover niveau gezonken Hoge Raad zich bij uitstek dient te hoeden voor partijdig gedrag waarmee, bijvoorbeeld, de uitvoerende macht bewust in de wielen wordt gereden. Navrant is dat Raadsheren, die in strijd met de wet en in flagrante schending van hun ambtseed al jaren categorisch blijven weigeren hun lucratieve nevenactiviteiten en persoonlijke interesses te onthullen, hier nog durven te oordelen. Evident dat zij de verdenking van belangenverstrengeling niet schuwen, wie maakt hen wat? Een gotspe die je in China verwacht!

“Kunnen Raadsheren ècht niet
verder tellen dan drie of vier?”

Naast deze juridisch/ethische aspecten komt de hamvraag op: Hoe kan een van iedere realiteitszin losgeslagen Hoge Raad zo bitter weinig zelfrespect tonen door te accepteren dat ‘een paar bekken op poten’ pretenderen het algemeen belang te dienen zonder énig werkelijk maatschappelijk draagvlak? Kunnen activistische Raadsheren ècht niet verder tellen dan drie of vier? Mijns inziens is het bewaken van ‘het algemeen belang’ niet alleen het prerogatief maar ook de gezworen plicht van de uitvoerende macht, specifiek premier Rutte. Maar absoluut niet het prerogatief van een stel geitenharensokken die, als stichting vermomd, Rutte’s rol usurperen onder leiding van de notoire Urgenda activist Jan Rotmans.

Hoe kan het dat wij geen woord van protest van ‘staatsman’ Rutte horen over deze inbreuk op de scheiding der machten? Een sterke leider had de tent afgebroken, met recht…  Waarom laat hij zich zomaar de kaas van het executieve brood eten door een rechter die lak heeft aan de Trias Politica en hoe kan het dat hij niets aan die rampzalige, historische wet doet maar alleen maar de grondwet verkracht met zijn permanente ‘tijdelijke’ noodwetjes in zijn Corona toneelstukje?  Beide antwoorden zijn relatief simpel. Enerzijds is een corrupte rechter iemand die de essentie van zijn unieke functie negeert en zich niet laat leiden door feiten en wetten, maar uitsluitend door een van te voren vaststaande uitkomst op grond van zijn politieke overtuiging, danwel eigen belang of tegen betaling dan wel een wederdienst van een procespartij en/of diens advocaat. Anderzijds bepalen een handvol activisten, kennelijk met de volle sympathie van Rutte en in collusie met activistische rechters, onderling waar het ‘algemeen belang’ van dit land mee gediend is. Er wordt uiteraard niets gevraagd aan de domme kiezer die noch bij de verkiezingen noch per illusoir referendum hier ook maar aan mocht snuffelen, en nu evenmin ziet wat er onder zijn neus gebeurt.

Wordt er ooit een corrupte rechter ontslagen?

Mr. A. H. van Delden, ex president van het Gerechtshof in Den Haag stelde al jaren geleden: ‘Bij mijn weten is er nog nooit een rechter door de Hoge Raad ontslagen. Dat zou misschien wel eens moeten gebeuren’. Als de lezer een tenenkrommend relaas wil lezen van een slachtoffer van één der meest corrupte leden van de H.R. dan geeft deze site uitsluitsel. In zijn voortreffelijke artikel (d.d.14 juni 2017) ‘Stilgehouden corruptie in onze rechtspraak’ schreef mr. P. P. M. Ruijs o.a.: “Het kan natuurlijk niet waar zijn dat alle rechters altijd goed hebben gefunctioneerd…. Zoiets wordt meestal met de mantel der liefde bedekt of op een andere manier opgelost….  Als de beroepseed serieuzer genomen zou worden had menig rechter al voor het leven geschorst kunnen worden…. Omdat het de uitvoerende macht en de wetgever wel erg goed uitkomt dat ze zich wegens de scheiding der machten nooit met partijdige rechters mogen, willen en hoeven te bemoeien, kunnen misstanden zoals hierboven beschreven blijven voortbestaan”.

Morgen deel 2