De NOS heeft drie onzinnige aantijgingen naar aanleiding van een klacht van Likoed Nederland gerectificeerd.
Het oorspronkelijke artikel van de NOS ‘Israël maakt zich schuldig aan apartheid, zegt Human Rights Watch’ is aangepast en dit is vermeld in de rubriek ‘Herstel’ van de NOS. Vooropgesteld stelden wij: in tegenstelling tot wat wordt beweerd, wordt er nergens in Israël binnen de oude grenzen er wettelijk onderscheid gemaakt tussen de toegankelijkheid, woonrechten of vrijheid van beweging tussen Joden en niet-Joden. Sterker nog: Er is juist geen land in het Midden-Oosten waar minderheden zoveel rechten hebben – zowel wettelijk als in de praktijk. Dit geldt voor de religieuze en etnische minderheden, maar ook voor vrouwen en voor LHBTIQ+-ers.
Hieronder de drie gerectificeerde beweringen afzonderlijk, met (ingekort) onze reactie aan de NOS:
1. “Zo zijn er wegen die alleen door Joden gebruikt mogen worden.”
Meer dan 20% van de Israëli’s is niet-Joods. Daaruit blijkt dat het geen racistische of apartheids-maatregel is, maar een veiligheidsmaatregel. Dat is een wezenlijk verschil.
Controle vindt plaats op het aanwezig zijn van een Israëlisch nummerbord, niet op ras. We vragen ons wel af hoe uw redacteur zich die selectie op ras voorstelde. Overigens zijn er veel meer wegen op de Westbank die expliciet verboden zijn voor Israëli’s. Om dezelfde reden: veiligheid.
2. “In de praktijk mogen ze [Arabische inwoners van Israël] in een groot deel van Israël niet komen.” Dit suggereert met deze tekst dat er daadwerkelijk Apartheids-bordjes in Israël zouden staan met ‘Verboden voor Arabieren’. Dit is nonsens.
3. “Ze [Arabische inwoners van Israël] wonen volgens HRW op slechts 3 procent van het Israëlische grondgebied.”
De NOS verwijst naar de passage in het HRW-rapport: “The vast majority of Palestinian citizens, who make up around 19 percent of the Israeli population, live in these municipalities, which have an estimated jurisdiction over less than 3 percent of all land in Israel.”
Dit geeft vooral aan hoe onzinnig de bewijsvoering van HRW is. Moslims vormen ook in Nederland een aanzienlijke minderheid. Maar hebben hier 0% jurisdictie.
Volgens de logica van HRW zou de ‘apartheid’ in Nederland daarmee erger zijn dan in Israël.
Maar journalistiek gaat het om de weergave door de NOS het HRW-rapport. Dat heeft het over “een grote meerderheid”. Zoals u het opgeschreven heeft, zou er in 97% van Israël geen enkele Arabische Israëli wonen.
Voor alle drie de beweringen geldt dat ze niet in het toch al leugenachtige HRW-rapport staan, dat ze feitelijk onjuist zijn en dat ze Israël valselijk beschuldigen van racisme.
Gelukkig en goed dat de NOS deze beweringen dus heeft gerectificeerd.
Apartheidsbeschuldiging is antisemitisch
Op een vierde punt gaf de NOS ons geen gelijk. Dit was het punt dat wij vonden dat de NOS niet over dit leugenachtige, haatzaaiende rapport had moeten berichten of had moeten vermelden dat het rapport antisemitisch is. Dat is het volgens de internationale definitie, die door de Nederlandse regering en parlement is onderschreven. Zie uitgebreid onze eerdere Open Brief hierover.
Samengevat zijn de belangrijkste argumenten van de NOS en onze visie daarop:
1. NOS: Twee andere organisaties beweren dit ook.
Reactie Likoed Nederland: Dat is wel een heel slecht argument om antisemitisme te verspreiden.
2. NOS: Zelfs de Israëlische regering heeft het HRW-rapport niet antisemitisch genoemd.
Reactie Likoed Nederland: De Israëlische regering heeft een korte verklaring uitgegeven: “De fictieve beweringen die HRW verzonnen heeft, zijn zowel belachelijk als vals.” Meer aandacht vond Israël het rapport niet waard.
3. NOS: Het is geen journalistieke taak. Israëlische media noemen het ook niet antisemitisch. Letterlijk schrijft de NOS:
“Het is de taak van de journalist om op een neutrale, onbevooroordeelde wijze te berichten over nieuwsfeiten en deze van meerdere kanten te belichten. Het moreel of juridisch kwalificeren van deze feiten is aan andere actoren in de samenleving. …
De door u aangehaalde definitie van antisemitisme is complex en wijdvertakt. Het beoordelen of het rapport van HRW al of niet aan deze definitie voldoet is iets heel anders dan uit het raam kijken en vaststellen of het regent of niet.”
Reactie Likoed Nederland: Wij blijven het oneens met de NOS dat het racisme niet als zodanig zou moeten signaleren. Dit geldt minder voor Israëlische media; Israëli’s zijn niet vatbaar voor antisemitisme en zij kunnen elke dag zien dat er geen ‘Apartheid’ is.
In Nederland geeft de grote toename van het antisemitisme daar zeker aanleiding toe. Joodse kinderen in Nederland hebben een angstig leven. De Journalistieke Code stelt daarbij: “De journalist zal zich bewust zijn van het gevaar van door media verspreide discriminatie, en zal al het mogelijk doen om discriminatie te voorkomen.”
Het vaststellen van het antisemitische karakter is helemaal niet moeilijk. De Apartheids-beschuldiging staat letterlijk zo genoemd in het EU Handboek om antisemitisme in de praktijk te herkennen.
Wij zullen dit daarom voorleggen aan de Nationale Coördinator Antisemitismebestrijding.
Naar onze mening zou de publieke omroep wel terughoudendheid moeten zijn met het verspreiden van antisemitische aantijgingen.