In de afgelopen twaalf maanden heb ik me herhaaldelijk zitten ergeren aan zogenaamde onderzoekers, cineasten, producenten en journalisten die proberen om veteranen die in het Nederlands-Indië van na de Tweede Wereldoorlog de politieke opdracht kregen om orde en rust te herstellen, het etiket van oorlogsmisdadiger op de rug te spelden.
In hun niet te stoppen zucht om de geschiedenis naar hun eigen inzichten te herschrijven, hebben personen die besmet zijn met het woke virus niet meer in de gaten welk leed ze met hun versie van historische gebeurtenissen veroorzaken.
Het is inmiddels duidelijk geworden dat de kromme onderzoekers en filmmakers niet de discussie aan durven te gaan als ze worden geconfronteerd met onweerlegbare bewijzen. Onderzoeksresultaten worden afgedaan als meningen van personen die tegen beter weten in historische gebeurtenissen willen goed praten en hun ogen sluiten voor de bittere waarheid dat militairen in voormalig Nederlands Indië stevig uit de bocht gevlogen zijn. Anderzijds willen de makers van de film “De Oost” ontkennen dat de film mede wordt gefinancierd door Indonesische bronnen en de verhaallijn van de film zeer geschikt is voor de Indonesische markt en daar al in circulatie is. De film “De Oost“ kan en moet worden beschouwd als een Indonesische propagandafilm, die in hoofdzaak uit Nederlandse fondsen gefinancierd, een historische aanfluiting en belediging van de Indië veteranen is.
Vandaag ontving ik een mail waarin een jonge veteraan die de fine fleur van de Krijgsmacht vertegenwoordigt, benadrukt wat de trailer van de Film “De Oost“ los maakt bij hem en de zijnen. Die militair met een groot aantal uitzendingen naar instabiele regio’s verwoordde het als volgt:” Iedereen die het gezien heeft, vraagt of ik ook zo’n oorlogsmisdadiger ben! Ik kan er nog tegen, maar er lopen heel veel op het randje. Defensie framed dat de hulpverlening goed op orde is. Vergeet het maar!! Veel militairen vragen pas om hulp als ze in de suïcidale fase zitten of er tegen aan schurken. Maar dan moet je nog echt knokken om hulp. De Oost zal weer weggedrukte trauma’s oproepen. Trauma’s die vooral gevoed worden door de overtuiging dat we ons leven voor de kat zijn viool wagen. Dat we geen enkele waardering krijgen van en door de samenleving. Wat die Belgische militair doet, dat gaat hier ook gebeuren. Er raken steeds meer (voormalige) militairen doorgedraaid” Een onverhulde waarschuwing dat niet alleen in de USA, Frankrijk of België doorgedraaide veteranen hun niet verwerkte trauma’s op een voor de samenleving uitermate vervelende manier denken te moeten oplossen. Ook in Nederland lopen die tikkende tijdbommen rond en een film als De Oost of het resultaat van het lopende Meerjaren Onderzoek (MJO) zou wel eens de trigger kunnen worden.
Onder het mom van een wetenschappelijke studie en een echte feiten verhalende film hebben zogenaamde onderzoekers en filmmakers c.s. op een in Nederland nog nooit vertoonde manier de feiten en de daarop gebaseerde realiteit verdraaid. En ze zijn er nog trots op. Ze hebben ook niet in de gaten dat het effect van hun product niet stopt bij voormalige oorlogsvrijwilligers en dienstplichtige militairen die het politieke vaandel op de bodem van de voormalige Nederlandse kolonie in Zuidoost Azië moesten beschermen, maar ook de frustraties van de jongere veteranen vergroot die een soortgelijke opdracht hebben gekregen in instabiele regio’s.
Het trieste van het geheel is dat de zich als beschermer van veteranen beschouwende Inspecteur Generaal van de Krijgsmacht (IGK) geen stevig tegengeluid wil laten horen, geen koen standpunt wil innemen, omdat hij de ballen in de lucht wil houden en niet wenst in te zien dat dit station allang gepasseerd is. In de afgelopen maanden hebben de bovengenoemde fatsoensrakkers met de hulp van media (vertegenwoordigers) en ondersteund door politici, de lethargische opstelling van militaire autoriteiten benut om die door de IGK aangedragen ballen een voor een uit de lucht te schieten.
Veteranen zoals ik begrijpen geen snars van zo’n politiek georiënteerde houding, Waarschijnlijk ligt de IGK daar niet wakker van. Wij wel, omdat wij beseffen dat ergens in Nederland een verwarde veteraan kan rondlopen.