Prikbord nr 793 (medio april)

Na honderdduizenden besmettingsgevallen in Nederland en Duitsland moet het nu toch mogelijk zijn om de hoofdoorzaken aan te wijzen? Buiten, kerk, binnen, winkels, scholen, ziekenhuis, verzorgingstehuis, mondkapje, werk, ventilatie, auto, bus, trein, vliegtuig, zwembad etc. Waar blijven de analyses met het bewijs dat de horeca ‘gevaarlijk’ is, dat luchtionisatie niet werkt en dat museumbezoek gewoon had kunnen doorgaan? Maar ook: welke maatregelen in het buitenland wel aantoonbaar effectief blijken, want het kan niet zo zijn dat de verschillen nog steeds op toeval berusten.

Geheugen

Of premier Rutte een slecht geheugen heeft, zal blijken als hij ooit zijn memoires schrijft. Belangrijker is of wij daaraan gewend raakten en uiteindelijk immuun zijn geworden voor signalen van politiek gesjoemel.
Of is dit slechts ‘ruis’ en leven mensen met macht in een eigen wereld waarin ze de onaantastbaarheid van een dictator menen te bezitten? Bij mevr. Kaag (D66) is het niet veel beter gesteld: haar wil is wet en de rest moet buigen. Ze zal zich niet snel (moeten) beroepen op geheugenverlies, want haar ambities verdragen geen kritiek of discussie.

Innovatie

Het graaien in de innovatiepot van 20 miljard is begonnen. Na het financiële debacle van de Noord-Zuidlijn, zal een (gewenste?) verlenging daarvan inderdaad vele miljarden te duur worden. Maar of dat nu innovatie is???

Kamervoorzitter

Wie denkt dat een Kamervoorzitter volstrekt boven de partijen kan staan, moet zich eens afvragen waarom fracties iemand uit de eigen gelederen voorstellen. Het belangrijkste is dat afstand wordt genomen van de coalitie-overmacht zodat ook oppositiepartijen ‘gehoord’ worden. En dit is precies een reden om iemand uit de oppositie te kiezen.

Ollongren

Dat Ollongren alle aantekeningen zou (moeten) tonen, is een illusie. De witte lak is nog lang niet op en het vermijden van een nadere toelichting geeft al aan dat er genoeg te verbergen/verzwijgen valt, waarbij mevr. Jorritsma kennelijk niet vrijuit gaat. Haar rol was nu echter nog simpel vergeleken met – naar verluidt dubieuze – activiteiten in het verleden. Onbegrijpelijk dat Rutte haar heeft aangewezen of juist niet, gezien haar terugtreden. Twee manipulators bij elkaar; dat kon niet goed gaan.

Schijnprobleem

De politie kent vele actuele problemen zoals management, integriteit, ict, financiën, oneigenlijke taken, te nauwe binding met het OM, wettelijke beperkingen, materieeltekorten, leiderschap en moreel, alsmede – naar verluidt – diversiteit. Het laatstgenoemde ‘probleemgebied’ omvat niet alleen de cultuur op de werkvloer, merkwaardige aspecten van werving en selectie, of racistische uitingen; ook de interne verhoudingen, voorkeursbehandeling, beleid bij geschillen of fouten, communicatie, carrièremogelijkheden en politieke correctheid zijn aan de orde. Wat de politietop bezielt met de doelstelling om meer dan 30% diversiteitsfuncties te vullen (op alle niveaus?), is dan ook een raadsel. Voor welk (deel)probleem is dit een oplossing en wie heeft de werking van de huidige diversiteit onderzocht? Belangrijker nog: welke kwaliteitseisen en andere criteria zijn hiermee gemoeid en waarom is dit een doelstelling die kennelijk niet met de huidige arbeidsvoorwaarden ‘vanzelf’ te realiseren is? Als er al geen sprake is van ongewenste inmenging vanuit het ministerie in de werving en selectie, dan is er tenminste behoefte aan een evaluatie van de vermeende problemen met de bestaande diversiteit. Want aan een schijnprobleem om de werkelijke, grote problemen bij de politie te maskeren, heeft zelfs de politiek geen behoefte. De tijd van ‘pappen en nathouden’ is echt voorbij.

Stemvee

Wie zijn nu eigenlijk het stemvee: de kiezers of de Kamerleden die het partijbelang dienen en ‘dus’ de partijlijn (moeten) volgen als het om de vele misstanden in dit land gaat? Zodra ze zijn vertrokken, worden ze niet gemist. Neem nu Madeleine van Toorenburg (CDA) die vanaf 2007 in de Kamer zat en als geen ander op de hoogte was van de misdragingen door directies en bewakers in de Penitentiaire Inrichtingen (gevangenissen dus); zowel door haar eigen ervaringen als directeur van PI’s, brieven van slachtoffers van de rechtsstaat als ook persoonlijke gesprekken. Ze was zeker geen grijze muis en had een ‘Pieter Omtzigt’ kunnen zijn in de parlementaire controle op het Justitie-apparaat, maar ondanks haar vele verdiensten heeft ze de misstanden binnen Justitie en in het bijzonder de wantoestanden binnen de PI’s niet mogen of kunnen aanpakken. Wellicht zou zij nu als een ombudsvrouw voor Justitiële zaken alsnog haar talenten en ervaring kunnen inzetten, maar ik heb helaas nergens over haar gelezen ‘functie elders? ‘

Turkse dictatuur

Terwijl Turkije steeds meer in een dictatuur verandert, is mevr. Von der Leyen (EU) thee gaan drinken bij president Erdogan. Neen, niet om een ultimatum te overhandigen – dat doet de NAVO immers ook niet – maar naar verluidt om de goede samenwerking te continueren. Mogelijk in opdracht van Merkel die daar ooit mee begon. Het is belachelijk om hierin een gelijkenis te zien met het Britse bezoek van premier Chamberlain aan Hitler in 1938; daarom verwijs ik liever naar de ‘goede contacten’ tussen Nederland en de corrupte dictators van Indonesië, Roemenië, Saoedi-Arabië, Cuba, Palestijnse gebieden, Rusland, China, Afghanistan etc. Dat ook het Koningshuis vaak daarbij betrokken was, maakt het niet beter; in tegendeel. Intussen heeft premier Draghi zich over Erdogan uitgesproken met dezelfde reacties als bij kritiek op China; nu de rest van de EU nog.

Verdienmodel

Als gemeenten, scholen en ziekenhuizen telkens weer met alarmerende berichten komen over problemen waar te weinig geld voor is, of instanties opvallend falen zoals bij de inhuur van criminele organisaties, dan is er iets mis met hun verdienmodellen. Tientallen jaren geleden werden ict-projecten al verziekt en getraineerd om de klant zoveel mogelijk te laten betalen. Scholen zetten geld op de bank om telkens nieuwe rijksbijdragen te stimuleren zonder een oplossing te zoeken, laat staan te vinden. Zodra de discussie over ventilatie verschuift naar ionisatie van leslokalen, zullen de schooldirecties weer krokodillentranen huilen. En de bestuurder die het maar vreemd vindt dat Almelo de zorgaanbieders vooraf doorlicht op betrouwbaarheid, vakkennis en kwaliteit, denkt waarschijnlijk ‘wat een moeite voor een paar miljoen belastinggeld’ of maakt zelf wellicht deel uit van het verdienmodel van de zorgmaffia. Gelukkig zijn recent een paar rotte appels in het provinciebestuur van Limburg ontmaskerd, maar dat is een uitzondering en niet de regel. Zolang de klokkenluidersbescherming hier een lachertje is, zullen de dubieuze verdienmodellen blijven bestaan; ook rond de Corona-bestrijding en ict-projecten bij de overheid.

Versoepelingen

Ook in Duitsland zijn de versoepelingen uitgesteld vanwege de Corona-besmettingen waarvan kennelijk niemand weet hoe die – ondanks alle maatregelen – worden veroorzaakt. Het excuus van te weinig ic-bedden geldt daar niet, doch dat er vele beleidsfouten zijn gemaakt wordt ruiterlijk toegegeven.

In Nederland gaat het niet alleen om vele beleidsfouten, de slechte organisatie, de tegenstrijdigheden, de politieke incompetentie en de dagelijkse absurditeiten, maar ook om de conclusie dat ‘ineens’ het aantal ic-bedden weer bepalend is voor de toenemende economische schade. Met verhoudingsgewijs 25% van het aantal Duitse ic-bedden, heeft het hier een jaar geduurd om van 1400 naar 1500 bedden te komen. Slechts 100 bedden in een jaar !; die hadden gewoon in Duitsland kunnen worden ‘ingekocht’. Met name toen daar werd ontdekt dat voortijdige intubatie een slechte behandelmethode was. Doch niemand die toen riep dat hij/zij niet op een NL ic wilde vanwege het dodelijke risico.

Intussen zaaien hier bewindslieden paniek over een zeer gering vaccin-risico en schaamt men zich niet om op tv een smoes te verzinnen als van een miljoen vaccins nauwelijks iets is terug te vinden in een geselecteerd voorraadmagazijn, terwijl een prikstation op een dag slechts 250 prikken uitvoerde bij een capaciteit van 4500 per dag. De grootste bedreiging voor versoepelingen zijn de minister en zijn adviseurs, alsmede bepaalde organisaties die kennelijk belang hebben bij de geldstromen dan wel zich onwetend houden van wat er elders gebeurt.

Waarheidsvinding

De knulligheid waarmee premier Rutte met de mededeling kwam van een telefoontje over zijn gebruik van de naam Omtzigt, doet vermoeden dat dit niet ver van de waarheid is. Of daarmee alle instructies aan de verkenner(s) boven tafel zijn, is een ander verhaal. Nu Rutte de motie heeft overleefd, kan hij de behoefte aan waarheidsvinding van de Kamer richten op andere zaken die de (nieuwe) Kamerleden gaan bezighouden. Opvallend daarbij is de vermelding door mevr. Kaag van het dossier Justitie, wetende dat dit bolwerk juist veel D66-aanhangers kent en zich van politieke inmenging al jaren weinig aantrekt. Maar dit ‘speerpunt’ kan wel de aandacht afleiden van de bizarre klimaatplannen van D66, die kennelijk tot een links(er) kabinet moeten leiden. Met een nieuwe premier?