Zomaar eens samen prakkiseren of we in dit land worden bedonderd door de eigen overheid levert soms aardige discussies op. Tenminste; als het geen inhoudsloze herhalingen zijn.
Enige tijd terug raakten wij hier thuis in discussie of de overheid de burgers mag verplichten een verzekering af te sluiten. Er zijn namelijk ‘verplichte verzekeringen’ in omloop, zoals zorgverzekeringen en aansprakelijkheidsverzekeringen (auto). Overigens geldt ook hier weer een merkwaardige uitzondering: als je streng ‘religieus’ bent, dan hoeft dat weer niet. Een briefje van de overheid dat de opgegeven ‘religie’ erkend is in dit land, is voldoende.
Nu wil ik niemand adviseren om geen verzekeringen af te sluiten (integendeel zelfs), maar mag een overheid de burgers zomaar verplichten om een verzekering af te sluiten? Laten we ons eens voorstellen dat de overheid ons gaat verplichten om dagelijks een heel brood te kopen bij de warme bakker. Dat zou die bakker wel aardig vinden natuurlijk en waarschijnlijk zou de slager meteen bellen met het ministerie om te vragen of er ook een biefstukje bij de verplichting kan. Brood en vlees horen bij een gezond voedselpakket, dus er zal waarschijnlijk ook niet eens veel protest komen tegen dergelijke maatregelen, maar het idee dat de overheid meent te kunnen bepalen dat u wat moet kopen, wat dat moet zijn en waar u dat moet kopen, is natuurlijk te bizar voor woorden. Maar toch gebeurt dat, zoals met zorgverzekeringen en aansprakelijkheidsverzekeringen. Overigens telt ons land maar weinig verzekeraars. Alle leuke namen ten spijt: het gaat om slechts enkele conglomeraten die vrijwel de gehele markt in handen hebben, de burgers weinig keuzemogelijkheden geven en de prijzen hoog kunnen houden.
De voorbeelden hierboven maken al duidelijk dat dergelijk gedrag van een overheid eigenlijk te bizar voor woorden is en dat er niet vanuit de belangen van de burger wordt gedacht. Dat vond de rechter in 2018 ook toen hij oordeelde dat dergelijke verzekeringen niet verplicht kunnen worden gesteld. Een aardig succes voor de Nationale Bond tegen Overheidszaken.
Maar wat dan?
Nou: de overheid heeft een zorgplicht voor de burgers en dat is maar goed ook want anders heb je geen overheid nodig natuurlijk. Net zoals de overheid moet zorgen voor een goed wegennetwerk, bruggen en/of viaducten, interne en externe veiligheid (politie, leger) et cetera, zo moet de overheid ook zorgen voor een optimale mate van volksgezondheid. Hebben we zo afgesproken in dit land en dat kan ook gemakkelijk. Een beetje minder fratsen met subsidies aan clubs die het liefst de hele tent af willen breken levert al een leuk budget op om mee te beginnen. Dus weg met Greenpeace, Kick-out-Zwarte-Piet en aanverwante bullshit business. Als de mensen er geld voor over mochten hebben dan betalen ze dat zelf wel. Niet eerst via de belastingen innen om het later in morele verhevenheid weer uit te delen aan bevriende clubjes…
Hoe de zorg geregeld moet en kan worden, moet op de agenda staan van alle politieke partijen, alhoewel de nationale politiek momenteel op het niveau van de boulevardpers zit: sofort abfuhren. De rechter is echter duidelijk geweest over de huidige zorgverzekering:
Burgerwetboek 1 art. 1 stelt, dat een burger namelijk vrij en bevoegd is om een dienstbaarheid wel of niet te willen dulden, een verplichte zorgverzekering is dwang (Art. 284 Strafrecht) en door het plegen van dwang worden burgers tot slavernij (Art. 273f SR) gedwongen (Art. 365 SR) om hun inkomsten af te staan in samenspanning (Art. 51 & 80 SR) van ambtenaren, bestuursrechters, gerechtsdeurwaarders en zorgverzekeraars (Art. 285 & 285b SR).
Dus in plaats van stompzinnig gedoe over kandidatenlijsten en lijsttrekkers, kan de Haagse kliek beter eens rap aan het werk gaan om dit probleem op te lossen.
De grootste Nep nieuws verspreider is helaas de overheid !!
Laat ik eerst stellen, dat een zorgverzekering NIETS met een verzekering te maken heeft en de Aansprakelijkheid-verzekering voor de Auto, de WA- verzekering, evenmin een verzekering kan worden genoemd. Immers: Zodra er een “verplichting” is, er dus een dwang vanuit gaat door een/de overheid.
Immers: Een verzekering is een vrijwillig contract dat de ene partij een waarde of herstel garandeert bij een ” onzeker voorval”. tegen een vergoeding/betaling van een premie, dewelke is overeengekomen.
Van dwang is geen sprake.
Een ” Zorgverzekering” is eigenlijke een “solidariteitsheffing”, of nog beter, een gemeenschappelijke heffing om de kosten van ziekte te dekken.
Dat geldt evenzo bij de WA verzekering. De verplichting is ontstaan omdat bij een ” onzeker voorval” de schade vaak niet kon worden verhaald op de veroorzaker van schade.
Dus een de/een WA verzekering is eigenlijk een heffing bij schade na een onzeker voorval. De aansprakelijkheid komt nadat de schuld is vastgesteld.
Ook hier geldt dat de “overheid” dwingt iemand een heffing te voldoen om gezamenlijk de schade te betalen die door onzekere voorvallen zijn ontstaan.
Eigenlijk dus een “schadefonds”.
Dat een overheid ons bedonderd, is zeker het geval, maar de bewijzen zijn vaak onduidelijk. We kunnen dus beter schrijven van ” EEN DUIDELIJKE AFWIJKING VAN HET VERKIEZINGSPROGRAMMA” IMMERS: We kiezen op basis van een vooropgestelde belofte.
Dat de/een overheid of politieke partijen afwijk(t)-(en) van een voorgenomen standpunt, is ook hoe de beheersing/ besteding van gelden( belastingen) worden nageleefd.
Dat er nu voor € 30.000.000.000,,– aan garantie is afgegeven, door Mark Rutte aan de EUROPESE UNIE is nergens in een verkiezingsprogramma te vinden. Is dat nu de boel belazeren of een wanprestatie met het oogmerk de Europese Unie te bevorderen in uitvoering en zogenaamd ” solidair te zijn met de “arme” zuidelijke landen. Het is gewoon” schijt” hebben aan de Nederlandse burger dewelke hard moet werken voor zijn geld.
Dat een “tuttebel”, als Ingrid Kaag, ons belastinggeld aan “ons niet bekende en/of onwelgevallige organisaties” geeft , is niet de boel bedonderen maar is er sprake ” oneigenlijk” gebruik van belastinggelden: het zogenaamde Détournement de pouvoir” . Dus Kaag treedt eigenlijk buiten haar bevoegdheid om de haar gezinde organisaties van geld te voorzien. Kaag is dus gewoon een parasiet. Immers: Het is NIET haar geld.
Maar, ja, we zien het, het huidige kabinet is niet alleen uiterst incompetent, de wanprestaties lopen al over de rand van de emmer en de burger is machteloos gemaakt. Ook het referendum is afgeschaft en daarmede de burger bewust haar recht van tegenspraak is ontnomen om de ” boel” te kunnen belazeren.
Die rechter jheeft dat wel fraai bedacht, dat het slavernij is om de ziektekostenverzekering verplicht te betalen, maar dat is gewoon onzin.
Linksom of rechtsom moet er namelijk een goede gezondheidszorg tot stand worden gebracht.
Als het linksom gaat, betaalt de burger zorgpremie en heeft hij een eigen risico. Dit is een gedrocht van een systeem. Zogenaamd met elkaar concurrerende zorgverzekeraars, die allemaal ongeveer hetzelfde aanbieden, geven jaarlijks ook nog eens nutteloze miljoenen uit om klantjes voor zich te winnen. Bovendien maken ze elkaar het leven zuur.
Als het rechtsom gaat, trekt de overheid de gehele financiering van de zorg naar zich toe. Dat geld wordt dan weer bij de burger weggehaald via de belastingheffing. (Is dat ook slavernij volgens die rechter ?).
Dat is ook een methode, maar wellicht een betere. Die marktwerking waar nu sprake van is bij de zorgverzekeraars, is immers een wassen neus, die nergens op slaat.
Dus : De overheid moet dit soort dingen voor de mensen regelen. Dat scheelt ook een hoop gedoe voor die duizenden mensen, die jaarlijks hun zorgpremie niet kunnen betalen.
Blijft alleen nog het probleem, welke zorg verleend wordt en welke te duur is. Dat probleem zal echter altijd blijven bestaan, ongeacht de systeemvorm, die men toepast.
Het huidige systeem is in principe beter dan het oude geheel door de staat geregelde systeem.
Met dat oude systeem zit je namelijk aan de inefficiëntie vast waar de hele ambtenarij van aan elkaar hangt, en dat kost gewoon bakken met geld.
Privatiseren bied daar een oplossing voor, maar wel enkel als een en ander goed geregeld is zodat, bijvoorbeeld, monopolievorming voorkomen wordt.
En dat is dus waar de schoen wringt, dit nieuwe systeem is namelijk opgezet door een zowel incompetente als corrupte overheid.
De zorgverzekeraars maken illegale prijsafspraken, de verenigde apothekers zorgen er via hun lobbyisten voor dat de Nederlandse geneesmiddelen markt afgeschermd wordt van buitenlandse concurrentie, en de Nederlandse burger betaald de rekening voor al deze door de overheid georganiseerde en getolereerde zakkenvullerij.
Het is niet het principe dat fout is, het is de wijze waarop dit principe in Nederland door de overheid geïmplementeerd is die fout is.
Het zal niet de eerste keer zijn dat we worden bedrogen door onze “eigen” overheid. Rutte met z’n inlegvelletjes , en géén geld naar zuid-Europa , wég referendum.