Karl Marx zou zich in zijn graf omdraaien bij het ontstaan van een nieuwe, conservatieve, arbeidersklasse. Dit is ook anathema voor de drammerige types die Joe Biden nu boven water hijsen.
Maar zij hebben, sinds Obama, aan de wieg gestaan van deze ‘nieuwe conservatieven‘, zij het dat die inmiddels een multi-etnisch tintje hebben opgedaan en niet meer exclusief in ‘fly-over’ country te vinden zijn als de ‘deplorables’. In hun arrogantie hebben Democraten zich altijd opgeworpen als beschermheren voor minderheden – net als onze geitenharen sokken van D’66, GL en PvdA – die zij gewoontegetrouw laten barsten na de verkiezingen, of het nu de zwarte bevolking in de ‘inner-cities’ is of de Latino’s in Florida en in andere zuidelijke staten.
In 2016 resulteerde de aanmatiging van de liederlijke Hillary Clinton tot een blauw (linker-)oog bij de verkiezingen omdat zij niet alleen de stemmen van deze multi-etnische minderheden als vanzelf sprekend aannam, maar ook nog eens tientallen miljoenen landgenoten voor ‘deplorables’ uitmaakte. In haar van gif vervulde denkraampje zette zij de deur wijd open voor ‘the right man in the right place’. Trump had deze kiezers al voor zich weten te interesseren, maar de zichtbare minachting der globalisten voor hen heeft hem geen windeieren gelegd.
Er is in 4 jaar tijds, gaandeweg, een amalgaam ontstaan van enerzijds hardwerkende ‘Cubanos’ en ‘Venezolanos’, vooral in Florida, die op brute wijze kennis gemaakt hebben met het moorddadige socialisme van Hugo Chavez en het communisme van Fidel Castro. Zij kunnen zich niet voorstellen dat de leeghoofdige, verwende jeugd in de USA dermate geïndoctrineerd is in hun, hopeloos gepolitiseerde, onderwijs dat zij voor die funeste ideologieën zouden kiezen. Anderzijds kregen zij meer en meer gemeen met de ‘deplorables’ in de zin dat beiden ‘hands on’ groeperingen zijn van ‘recht door zee lieden’ die geen communistische sprookjes accepteren, en nog veel minder de minachting en arrogantie uit die ‘progressieve’ hoek verdienen. Onze naïeve voetballers lopen met een armband rond waarop ‘respect’ staat, maar gaan op één knie zitten voor racisten van BLM zonder zich de contradictie te realiseren… Deze ‘nieuwe conservatieven’ zijn echter de eersten om het gevaar onderkennen dat ‘progressieve’ ondermijning van de democratie betekent, want zij worden het eerst uitgeknepen om andermans revolutie te betalen. Het is enerzijds leerzaam, soms vermakelijk, om je te verdiepen in een lege kroegtijger als Karl Marx, maar het is anderzijds angstaanjagend om te ervaren hoe een slim, gebocheld mannetje als Gramsci met zijn hersenspinsels aan de haal is gegaan en daaraan ‘follow up’ heeft kunnen geven.
Ellendelingen als Saul Alinsky in de USA hebben grote invloed gehad op de (de-)formatie van een Obama of Clinton en hebben de huidige maatschappij doordrenkt van hun nefaste hersenspinsels, resulterend in een fortuinlijke coïncidentie met voormelde demografische mutatie van de Amerikaanse (hopelijk ook Nederlandse) kiezers. Vandaag de dag houden die Democraten de schijn hoog dat zij de verkiezingen zouden hebben gewonnen, maar zij zijn geschokt door de tegenvallende resultaten in het Congres en de enorme maatschappelijke weerstand die hun wangedrag heeft opgeroepen bij dat deel van de bevolking dat zij in hun arrogantie als ‘kat in het bakkie’ zagen maar dat nu een heel dikke vinger naar hen opsteekt. Dit leidt nu tot een felle interne strijd tussen de linkse extremisten in de partij en het establishment, hetgeen een Nancy Pelosi wel eens de kop kan kosten. In hun lege hoofdjes kunnen communistische idée-fixes gevaarlijk worden, héél gevaarlijk.
Nu de Democraten hun onrechtmatige gelukje bij een grotendeels bewust gecreëerd ongeluk proberen uit te buiten, komt het meest giftige deel van het ongedierte onder allerlei stenen vandaan, waarvan één de naam New York Times op de gevel heeft gebeiteld, inmiddels een bekend adres voor linkse gifmengers. Hun Charles Blow, een als journalist vermomde, pretentieuze zwarte ‘drama queen’ barstte bijna in tranen uit toen hij openbaarde : ‘black male vote increasing for Trump is ‘so personally devastating’… De arme ‘drama queen’ was ‘tot op het bot geschokt’, althans dat pretendeerde hij bij gebrek aan een rationele verklaring voor deze logische aardverschuiving onder een nieuwe groep kiezers die een groot probleem voor de socialisten zullen gaan vormen, of Trump nu wint of verliest. Deze valse nicht heeft nu één van de giftigste artikelen in de NYT geplaatst waarin hij weer eens de schuld van de afvalligheid der betroffen kiezers aan ‘het blanke patriarchaat’ geeft en het feit ‘dat de vroegere onderdrukten nu behoefte zouden voelen om zich te scharen aan de zijde van de machthebbers, met wie zij nu gemene zaak zouden maken…’ God heet Gerrit! Als je maar één, raciaal gekleurd, lensje voor ogen hebt is dit soort haat en nijd te verwachten van zo een communist die geen rationele argumenten herkent, ook al zou hij erop trappen. Integendeel, hij beroept zich op andere ‘analyses’ van soortgenoten zoals Nikole Hannah Jones van het totaal geschifte 1619 project, die nu weet te concluderen dat het eigenlijk ‘blanke minderheden’ zijn, terwijl Michael Harriot (‘the Roots’) als een derde dwaallicht aan het linkse firmament weet te melden dat deze minderheden op deze wijze ‘blank worden’. Ha ha! Dit soort fantasten levert dagelijks voer voor leeghoofdige activisten, terwijl Paul Krugman, de N° 1 linkse goeroe van de NYT, eindelijk eens eerlijk bekent ‘dat hij er geen barst van begrijpt’.
Het is zo simpel: koop een spiegel en ‘voilà’, daar staat het antwoord levensgroot voor je neus: ‘de hoog opgeleide’ salonsocialist die met vrouwlief naar kantoor gaat terwijl de kinderen de godganse dag bij wildvreemden in een kinderopvang zitten, liefst gratis, en daar worden ingewijd in de merites van Karl Marx. Dat is hun idee van ‘pro-familie’: gratis kinderopvang, zodat zij nog eens rustig een constructieve boom kunnen opzetten over het klimaat en de raciale ongelijkheid in hun geborneerde wereldje en, vooral, wie dat gaat betalen. Van de werkelijke wereld hebben deze zwevers geen flauw idee, en dat is waar Donald Trump als een mes door de Democratische boter snijdt. Hij leutert niet over zweverige ‘policies’, maar heeft de verhoudingen rechtgezet door de èchte problemen in beeld te brengen en rationele oplossingen aan te dragen aan kiezers die niet al die voorrechten en subsidies der Social Justice aanhangers genoten.
Kiezers konden zien wie achter hen stond en Trump spreekt hun taal. Hij haalde banen terug uit China en Mexico, leurde niet met ‘hogere opleiding’ en academische titels maar gaf de voorkeur aan ‘law en order’ boven ‘critical race theory’, aan schone lucht en schoon water i.p.v. geleuter over klimaatverandering of abstracte ideeën, aan reële groei der salarissen i.p.v. overheidsprogramma’s die mensen stimuleren om werkeloos te blijven. De werkeloosheid vloog omlaag onder zijn bewind en de werkende klasse ervoer wie ècht aan hun zijde stond. Voornoemd Amerikaanse concept van een ‘nieuw conservatisme’ als de ruggensteun voor de belangen der werkende klasse past (nog) niet goed in ons Hollandse denkraampje, vooral omdat wij vergeten wat conservatisme beoogt. Kijkt u daarom nog eens naar de helder geformuleerde doelstellingen van Sta-Pal, die veel verder gaan dan gratuite ‘decadent liberale’ concepten en feitelijk naadloos aansluiten bij een potentieel brede, mogelijk multi-etnische, constructieve coalitie die de rechte rug van onze samenleving kan vormen i.p.v. funeste globalistische babbelaars als Soros.
Eindelijk is er ook eens iets positiefs uit het Amerikaanse politieke toneel voortgekomen, dus laat dat maar snel overwaaien! Je moet er maar opkomen, maar de vlag van ‘conservatief’ kan vandaag een heel andere demografische lading gaan dekken dan wij gewend waren. Trump heeft die weg gewezen en een Fvd, die momenteel het spoor behoorlijk bijster lijkt te zijn, kan daar garen bij spinnen als Baudet kans ziet uit de knusse ambiance van de ‘debatingclub’ te ontsnappen, want in feite heeft hij inhoudelijke affiniteit met dit concept, al lijkt hij het zich nog niet goed te realiseren. De PVV zit uiteraard al op het goede paard en velen respecteren wat Wilders ambieert, maar ‘c’est le ton qui fait la musique’. De ‘goede populistische’ buit ligt waarschijnlijk voor het oprapen, want dit gaat niet meer om filosofische stromingen als globalisme en communisme, dit gaat om de zieke bedilzucht van kleine, lege mensjes zonder geloof die ons nu hun seculiere religie door de strot willen wurgen, liefst ook nog op onze kosten.
De irritante ‘man van personeelzaken’ met zijn verdeel en heers politiek onder zijn linkse cohorten roept steeds grotere weerstanden op bij diegenen die de kost verdienen, maar hij profiteert nog steeds handig van het versplinterde politieke landschap… zolang onze oppositie hem de kans geeft. Heren, steekt u de koppen eens bij elkaar, identificeer jullie gezamenlijke doelgroep en geef hen het geloof dat jullie ook wat voor hen kunnen en gaan betekenen door een eind te maken aan de ‘verdeel en heers’ politiek van Pinokkio en te gaan regeren. Waarom zou het jullie hier niet lukken?