Storten wij ons ècht vrijwillig in een communistisch zwart gat?

Geen idee hoe vaak ik al betoogd heb dat alle zogenaamd ‘onoverkomelijke maatschappelijke problemen’ – die volgens het beproefde, Trotskistische model voor onze consumptie worden gecreëerd door ‘progressieve’ artiesten – niets anders zijn dan hun ideologische stok om de kapitalistische hond te slaan.

Om onze kapitalistische economie kapot te maken, in hun eeuwigdurende klassenstrijd. Die wordt nu vermomd als rassenstrijd, maar het is stééds meer van hetzelfde na hun corona hype, het klimaat, etc. In de USA proberen door Soros gefinancierde Antifa terroristen, na de linkse coronapaniek, een burgeroorlog te provoceren door hun violente chaos te creëren en te rekken tot de verkiezingen, om zo Trump uit te schakelen. Wanhopige ‘Democratische’ demonstranten in Minneapolis eisen dat de politie afgeschaft wordt in hun opgeklopte  anti-Trump hysterie.

Hier beperkt de schade zich voorlopig tot een Ghanese agitator op de Dam, met zijn ademloze communistische ‘groupie’ Halsema, die ‘Zwarte Piet in zijn gezicht gaat trappen’.  Waarschijnlijk een dagelijkse routine  voor dit gespuis, als je dat zo ziet. Maar het dagelijks door communistische propaganda verziekte  Amsterdam weet kennelijk niet beter. Primitieve symptomen van een zieke ideologie waarin ook onze premier, in de voetstappen van Karl Marx, het spoor meer en meer bijster raakt, nu met zijn pathetische trouvaille over Zwarte Piet.

U kent allemaal de communistische draaikolk die begon in 1917 en voor bijna honderd miljoen onschuldige doden eindigden in een peilloos diep, zwart gat. Maar in hun globalistische dwangneurose om, opnieuw, de Unie der Europese Socialistische Sovjet Republieken tot stand te brengen zijn zij blind voor deze historie. Precies zoals een eeuw geleden blijven globalisten in staat om miljoenen mensen wéér van het leven te beroven respectievelijk zo miserabel te maken dat zij er een vrijwillig eind aan maken.

Een les trekken uit die historie? Nee, vooral niet. Linkse activisten zijn nog steeds verblind door haat en afgunst en gunnen hun medemens het licht in de ogen niet. In Europa is een aantal landen in socialistische handen gevallen van globalisten als Merkel, Macron en Rutte. Die streven er naarstig naar om onze samenleving naar de donder te helpen om hun ideaal te realiseren, op de bodem van dat zwarte gat.

Een typisch voorbeeld van een land dat, nog meer dan Nederland, verscheurd wordt door de manipulatieve communisten die daar aan het bewind zijn gekomen, is Spanje.

Spanje

Hier volgt een beeld van kritische highlights uit de Spaanse pers, sinds het begin van de kunstmatig opgeklopte corona crisis, over de negatieve resultaten van de coalitie tussen communisten en socialisten die het land, willens en wetens, steeds verder naar de verdoemenis helpt.

De Spaanse Premier Pedro Sanchez heeft het land nu al bijna vier maanden onderworpen aan arbitraire, draconische maatregelen die de democratie bewust verlammen. Sanchez doet het gezegde eer aan dat luidt: ‘vertrouw nooit een socialist, noch een idioot. Maar vertrouw helemaal, absoluut nooit, een socialist die dermate idioot is dat hij onschuldig lijkt’.  Sanchez is zo’n volstrekte socialistische idioot, met straatlengtes.

Een ander voorbeeld is de illiterate ex-buschauffeur Nicolas Maduro in Caracas, die pretendeert dat hij dagelijks spreekt met zijn voorganger Hugo Chavez via een klein vogeltje.  Iedereen dacht dat hij te dom was om gevaarlijk te worden, maar Venezuela – een van de meest olierijke landen ter wereld – importeert nu olie en de ontelbare slachtoffers van deze idioot worden nog dagelijks gemarteld in de Helicoide, waaronder alle oppositieleiders. Ik noem Maduro omdat diverse Spaanse ministers grote bewonderaars van hem zijn, geloof het of niet, en de huidige socialistisch/communistische coalitie in Madrid is het ergste wat dit arme land kan overkomen, ook al worden tegenstanders nog nèt niet ‘met electroden op de testikels tot rede gemaand’ zoals in Venezuela het geval is.

Dat het coronavirus van communistische origine is speelt hier een grote rol, het was een geschenk uit de hemel voor dergelijk genre. Zij hebben, in naam van de nationale veiligheid, Spanje al vier maanden in een illegitieme en onnodige staat van paniek gehouden omdat de Spaanse grondwet hen de  onfortuinlijke mogelijkheid biedt om fundamentele rechten en vrijheid op te schorten onder het motto: ‘Elke dag nieuwe maatregelen, elke dag een nieuw probleem voor iedere oplossing’ (u leest het goed).  

Nu is het gegarandeerde minimum inkomen – dat u en ik moeten gaan betalen van Brussel – goedgekeurd om mensen te ontmoedigen om werk te zoeken, fraude te stimuleren en vooral de zwarte economie te doen groeien en bloeien. De laatste hervorming, van de hand van voormalig premier Rajoy, van de oude arbeidswetgeving werd verworpen en één der grootste boosdoeners, Pablo Iglesias, de 2^e vice premier, is de grootste bedreiging voor het land.

Connectie met Chavez

Toen hij slechts een linkse activist was aan een derderangs universiteit en de Spaanse spreekbuis voor de Venezolaanse president Hugo Chavez, zei hij al dat de communisten in Spanje slechts aan de macht kunnen komen door misbruik te maken van een bijzondere situatie, dus corona was zijn droom!  Zodra in maart de noodsituatie was afgekondigd wijzigde hij de wetgeving inzake het Centro Nacional de Informaciones (CNI) zodat hij daar een zetel in de top kon krijgen. Pedro Sanchez was echter te slap om deze, excusez le mot, smeerlap onder de duim te houden.  Zo heeft hij van Television Española (TVE) zo’n ongekende propagandamachine gemaakt dat Fidel Castro’s speeches van een halve dag er kinderspel bij zijn. Waar blijft Frans Timmermans toch, de beschermheer van de Europese democratie?  

De socialisten van premier Sanchez dachten dat zij bedreven activisten waren, maar deze communist doet hen, de één na de ander, kansloos in het stof bijten. Diens niet zo stille coup mondde uit in de aanstelling van de directeur van een of ander socialistisch tijdschriftje tot directeur van het Centro de Investigacion Sociologica (CIS), dat vervolgens een ‘studie’ publiceerde waaruit bleek dat 8 uit 10 Spanjaarden willen dat alle partijen de loftrompet steken over ALLE activiteiten van de huidige regering en nooit meer kritiek mogen leveren!  (Brezhnev, Mao of Ollongren? U mag het zeggen.)

Big Brother is met deze ellendeling in Madrid geland en het land kan hem voorlopig niets doen, want de noodtoestand maakt hem onkwetsbaar.  Critici spreken van een vergissing omdat ‘eigenlijk 15 uit 10 Spanjaarden zo dolenthousiast zijn over de regering dat zij alle oppositiepartijen willen opheffen’. Maar communisten hebben geen gevoel voor humor. Kort daarna werd de CIS misbruikt voor een enquete met de vraag – direct uit het Communistisch Manifest – of ‘in deze moeilijke tijden’ het verspreiden van ‘fake news’ over corona verboden zou moeten worden voor iedereen behalve de communistische staatsmedia. Waar hebben wij dat eerder gehoord?

Premier Sánchez en Iglesias zijn rabiaat tegen neutraliteit op de  sociale netwerken, de commandant van de Guardia Civil zei recentelijk dat zijn Gendarmerie ‘hard werkt om het negatieve klimaat ten aanzien van het overheidsmanagement van de corona crisis te minimiseren’. Wederom echo’s van Ollongren?  Leve de vrijheid van meningsuiting! 

Eén der ministers meldde daags daarna op TVE: ‘wij tolereren geen negatieve berichten’, voordat hij inderdaad een campagne aankondigde tegen oppositiepartijen VOX en PP, door te beweren dat VOX een coup voorbereidt.  En dan te bedenken dat Timmermans Polen en Hongarije wil aanpakken…

Waar de schoen ècht wringt blijkt via het lekken van documentatie die aantoont hoe onvoorstelbaar incompetent deze intriganten zijn, reden waarom familieleden van veel corona-slachtoffers de regering gaan dagvaarden. Hier wat saillante voorbeelden, houdt u goed vast aan uw stoel!

Op 10 februari gaf het het Centrum voor de Coordinatie van Gezondheids Alerten en Noodsituaties de regering een waarschuwing voor de dodelijke verspreiding van corona, waarop zij notabene toch hun onvoorwaardelijke steun gaven aan een massieve, landelijke feministische demonstratie op 8 maart. Daags daarna, op 14 maart, kondigden zij de ‘Staat van Alarm’ af, nadat zij de waarschuwing d.d. 10 februari onder tafel haden geveegd met alle gevolgen vandien, reden waarom er een chaos in de ziekenhuizen ontstond. Slechts 24 uur eerder had een hoge overheidsfunctionaris beweerd: ‘ als mijn zoon naar de 8 maart rally wil gaan, dan moet hij dat vooral doen’.

Ondertussen versprak Carmen Calvo, de eerste vice-premier, zich een dag eerder op 9 februari toen zij vrouwen aanmoedigde om naar voormelde feministische rally te gaan met de woorden: ‘ jullie moeten naar de rally gaan, een kwestie van leven of dood’.  Inderdaad werden 239.000 feministen besmet met covid-19 en meer dan 27.000 doden waren het bewijs ‘dat hun leven op het spel stond’. 

Instrumenteel in deze ellende – waarvoor Nederland het nu uitgemeten krijgt omdat wij niet willen dokken voor alle communistische incompetentie en corruptie – is de kinderlijke, onervaren 32 jarige militante Irene Montero, minister van ‘gelijkheid’ en echtgenote van Pablo Iglesias.

Dit grote kind sprak vlak voor de fatale demonstratie op TV haar aanmoediging voor de feministische kliek uit om vooral massaal de straat op te gaan met haar infantiele woordkeuze: ‘alleen en dronken, ik wil naar huis’ (dat had zij zelf bedacht, want het rijmt een beetje in het Spaans). Laat niemand mij van vooroordelen beschuldigen, maar ‘is er een psychiater in de zaal’? 

Toen ook alle ministers die hadden meegelopen – dus ook zij en haar Pablo – positief testten voor corona, herhaalde Twitter haar demente slogan, met een toegevoegde alliteratie, als volgt: ‘ alleen (‘sola’), dronken (‘borracha’) èn met corona, wil ik naar huis (‘a casa’).

Rubberen geweten

Kortom, een geweldige blunder van deze verstokte communisten en socialisten, met 27.000 doden ten gevolge, maar niemand van hen treft enige blaam..?!  Hun collectieve geweten is van rubber, een individueel geweten bezitten zij sowieso niet.  Typerend voor deze linkse activisten is dat zij de hele dag op hun wolk kunnen leuteren over dat collectieve geweten, of het nu het milieu betreft, hun klassestrijd, racisme of hun vermeende, zelf gekozen geslacht. Alles wat in hun intolerante religie krom is moeten zij alsnog recht praten. Liegen is een vast, acceptabel onderdeel van die religie, net als in de Islam. Het doel heiligt de middelen, maar uiteindelijk is niemand thuis als het mis gaat.

Dat zien wij ook in hun onbedwingbare tendens tot geweld (denk aan Antifa of de ‘progressieve’ Ghanese gangster rapper op de Dam, die Zwarte Piet in zijn gezicht gaat trappen) terwijl naïeve, meer gematigde ‘groupies’ als Femke Halsema en de linkse pers vervolgens klaarstaan om hun geweldpleging te vergoelijken.

De ene hand wast de andere, maar de huidige Spaanse premier Sánchez is een machtsdronken kruising tussen de Marquis de Sade en de ook niet zo héél snuggere Diego Maradona.  Hij heeft al eerder laten blijken niet geheel bij de les te zijn, toen hij op heterdaad betrapt werd op het privé-gebruik van een regerings Falcon jet om naar een muziekfestval te gaan. Toen de oppositie hem daarnaar vroeg luidde het antwoord dat dat een ‘staatsgeheim’ was… 

Achter die grote bek heerst een grote leegte, een zwart gat van een ‘illiterado’ die nog nooit in zijn leven een fatsoenlijk boek gelezen schijnt te hebben, dus de communist Iglesias neemt de rol van Sancho Panza waar voor deze trieste socialistische reincarnatie van Don Quichote.  Iglesias is nèt niet zo’n gepatenteerde stommeling, maar het beetje brein dat hij bezit is uiterst kwaadaardig.

De fantast Sánchez heeft zelfs zijn doctoraal-these middels plagiaat geschreven, teneinde ‘cum laude’ af te studeren, reden waarom hij ook ‘Presidente cum fraude’ wordt genoemd. Zijn leugens beslaan meer paginas dan het Madrileense telefoonboek, maar hij schijnt één keer de waarheid gesproken te hebben . Een historisch evenement, toen hij in 2015 in de politiek terugkeerde nadat hij uit de partij was geschopt omdat hij de voorverkiezingen had gemanipuleerd. Toen zei hij tegen ‘el Mundo’: ‘ik ben terug in de politiek om de zaak eens wakker te schudden’.  In Spanje wordt, met typische galgenhumor, spottend gezegd ‘dat hij dat prima doet en daarbij meer ellende veroorzaakt dan een aap met een geweer in een pakhuis met gasflessen’.

Dat de lockdown nu weer volledig onnodig is verlengd tot 21 juni en het tourisme, als essentiële  Spaanse bron van inkomsten, de nek wordt omgedraaid, illustreert dat het enige practische doel van de politiek is om de bevolking in een permanente staat van alarm te houden met hun gelieg en bedrieg, waardoor zij kermen om meer bescherming van de regering.  Het is een recept waaraan Rutte zich net zo hard schuldig maakt, vandaar de vraag: ‘waarom zouden wij ons vrijwillig in zo’n communistisch zwart gat storten’?

Laat de pretentieuze Nederlandse premier zich daarom eerst zèlf, met zijn al even domme ‘partners in crime’ Jette en Klaver, eens verdiepen in het levende fascisme van Xi Jinping. Wij kennen de geschiedenis gelukkig beter dan hij – de hardleerse ‘historicus’ –  en zijn ècht niet nieuwsgierig naar zijn Utopia.