Bert Lanting stelt terecht in zijn heldere stuk in de Volkskrant (30.1.2020) dat achteraf gezien het aanbod in 2000 door Ehoed Barak aan Arafat voor Palestijnen het beste was. Dat verwierpen de Palestijnen echter. Al gingen de concessies die Barak deed erg ver.
Na Barak is Gaza door Ariël Sharon in 2005 teruggeven. Ook als poging om rust te brengen in de regio. Tevergeefs. En nog veel eerder had David Ben Gurion hetzelfde ook al geprobeerd. In 1935 ontmoette hij de Palestijnse leiders Mussa el-Almi en Georges Antonius en hij waarschuwde hen tegen de op handen zijnde Palestijnse gewelddaden. Hij zei tegen hen: “als jullie geweld gaan gebruiken, zullen wij winnen en zullen jullie zelf jullie eigen ondergang veroorzaken”. Vervolgens heeft hij hen een politiek akkoord aangeboden. Dat hebben zij eveneens geweigerd.
Wat steeds in de weg stond en ook nu nog staat? Heel simpel: haat, nijd, jaloezie, gekwetste Arabisch/islamitisch eer. Dat snap ik heel goed. En om dat te verdoezelen, zegt men: “het is allemaal heel ingewikkeld”.
De oplossing is evenwel simpeler dan het lijkt. De waarheid leren kennen, de realiteit onderkennen, aanvaarden, onderschrijven en dat durven als kompas te hanteren, ook jegens de haters; in hun eigen belang op den duur. Anders blijven ze vechten en telkenmale verliezen. Uiteraard. Israël wordt alsmaar sterker en ontwikkelt zich, hoe klein ook, tot een van de grootste machten in de wereld.
Dit is eigenlijk wat het initiatief van Trump doet. Het is een nuchter, zakelijk plan dat uit gaat van de realiteit en de onomkeerbare gegevens. Israël zal nooit meer ophouden te bestaan. Zij wordt zoals gezegd alsmaar sterker, ook militair gezien. Het marginaal blijven stoken en aanvallen vanuit Gaza met ballonnen, raketten en stenen gooien of weer de zoveelste oorlog beginnen en verliezen, heeft geen zin.
De tijd en de geopolitieke ontwikkelingen zijn ook niet gunstig voor de Palestijnen. Opstanden en onrust in diverse Arabische landen, onderlinge verdeeldheid tussen diverse groeperingen Palestijnen, Arabische leiders die voorzichtig toenadering tot Israël zoeken. Wachten op een Amerikaans president die nog meer sympathie voor de Palestijnen zal tonen dan Barak Obama is ook al niet realistisch. Dé tijd voor Palestijnen om het adagium ‘if you can’t beat them join them’ wijselijk toe te passen.
Europese hinder
Een andere ‘sta in de weg’ voor de Palestijnen, een niet kleiner ‘hinder’ voor hen is de zogenoemde ‘steun’ van de Europeanen. Met name vanuit het linkse politieke spectrum. Alle goede bedoelingen ten spijt schaden de zachte heelmeesters met de ‘progressieve aanpak’, de belangen van degenen voor wie zij beweren op te komen, in casu de Palestijnen, dragers van andere dan de westerse (moderne) waarden. De zachte, slappe, ‘lieve’ westerse aanpak werkt niet voor andere culturen. Het geeft weliswaar op korte termijn een goed gevoel en daarom raken zowel helper als hulpbehoevende verslaafd aan de ‘hulp’, net als drank, drugs en seks. Maar op langere termijn zijn de problemen niet opgelost en blijven de hulpbehoevenden slechts afhankelijk van de ‘zachte hulp’.
De zachte aanpak is ook anti-emancipatorisch; het stimuleert betrokkenen niet om aan de nodige ontwikkeling en progressie te werken. Sterker nog, diegenen die de gewaagde stap nemen om uit de vicieuze cirkel te stappen worden niet gesteund.
Die Europeanen die het goed bedoelen met de Palestijnen hebben nu de kans om hen daadwerkelijk te helpen als ze dat ook echt menen. Nu ophouden met alsmaar hen, de Palestijnen ‘dood te knuffelen’, te sterken in hun weerstand, woede en haat. Amerika is bereid te helpen, ook financieel (50 miljard dollar), Israël, ja ook Netanyahu is bereid mee te werken aan de tweestaten oplossing.
De kans grijpen nu. Ophouden met zoveel bloed vergieten over en weer. De energie, het geld en de menskracht aanwenden voor een betere, rustige en vredige toekomst van de kinderen en hun kinderen van alle berokkenen.
Europa, help de Palestijnen en moedig ze aan met de oproep: ‘Grijp je kans’!
Prof. dr. David Pinto geldt als de expert bij uitstek rond interculturele vraagstukken en is prichter/grootaandeelhouder van het ICI. Binnenkort verschijnt zijn 20e boek: ‘Een Marokkaanse Jood van Analfabete Ouders’.
Redactie. Ik heb helemaal , helemaal niets met de door u genoemde politiek partijen. Sta Pal is van hetzelfde laken en pak maar hoogstwaarschijnlijk nog een paar graad erger in het vervalsen van de geschiedenis en het torderen van de waarheid. BAH
U bent ‘van achteruit begonnen’ (een kenmerk van de stoottroepen van GroenLinks, D66 en PvdA, maar daar trap ik sinds Artikel7.nu niet meer in.) Go play elswhere if you don’t like it.
De leugen kan verteld worden in one liners. De waarheid is gecompliceerd en laat zich niet weergeven in een zin
Er is natuurlijk geen sprake van dat het hier een religieus conflict betreft. Vanuit de perceptie van Pinto , een jood en als lid van de zionistische vijfde kolonne heel actief met zijn “hasbara “te verspreiden, is dat begrijpelijk. De facto is het natuurlijk gewoon om het land waar het conflict om draait. Shlomo Sand die o.a. het boek “The Invention of The Jewish People ” heeft geschreven maakt korte metten met het verhaal van de Diaspora. ( het verdreven zijn door de Romeinen van de joden in 70 na Christus ) Dat is nimmer gebeurd en het is een fabel die uitsluitend in joodse kringen leeft. De stelling dat er ooit een Diaspora zou zijn geweest kan ook nergens gedocumenteerd worden. Het is eenvoudigweg nooit gebeurd. Dat wil niet zeggen dat er geen joden waren die buiten Palestina woonden. Dat waren er velen en zijn er inderdaad. Ver voor Christus al waaierden de joden uit over het Middelandse zee gebied en de Zwarte zee waar ze handelsposten stichtten en handel dreven. Die joden zijn daar vrijwillig en zonder enige dwang naar toe getrokken. Shlomo Sand bewijst dat de huidige Palestijnen de joden van tijdens het leven van Christus zijn. Hij motiveert dit als volgt: Nadat het Romeinse Rijk onder Flavius Theodosius overging tot het Christendom en staatsgodsdienst werd bekeerden de joden zich overwegend tot het Katholicisme.https://nl.wikipedia.org/wiki/Theodosius_I Met de komst van de Arabieren naar Palestina in 627 toen de Byzantijnse patriarch Sophronius zich overgaf aan Arabische troepen betekende dat het eind van de Byzantijnse overheersing van Palestina. https://isgeschiedenis.nl/nieuws/arabische-verovering-van-palestina-in-de-7e-eeuw .Alhoewel de Christenen niet gedwongen werden zich tot de Islam te bekeren, ging in de daaropvolgende eeuwen de meerderheid van de christenen over tot de Islam. Een bewijs daarvoor is het gegeven dat er nog steeds katholieke Palestijnen in bezet Palestina zijn die blijven vasthouden aan hun christelijk geloof . Maar óók is er het bewijs dat er nog steeds joodse nakomelingen van de oorspronkeljke joden in Palestina woonachtig die zich dus onder Flavius Theodosius niet bekeerd hebben tot het Katholicisme zijn en die dus niet afkomstig zijn uit Brooklyn of Zhytomir waar de meerderheid van de zogeheten teruggekeerde Joden vandaan komen. Ze zijn niet teruggekomen omdat ze er nooit vandaan zijn gekomen. Zij niet en ook hun verre verre voorouders niet. Het tot mislukken gedoemde plannetje van Trump is het creeeren van Bantoestans zoals destijds in Zuid Afrika. https://nl.wikipedia.org/wiki/Bantoestan
Trump’s plannetje komt er dus op neer dat de werkelijke joden worden verdreven wat de Romeinen in 700 n Christus nooit hebben gedaan en worden opgesloten in bantoestans.
Het probleem met de “tweestatenoplossing” – de oprichting van een soevereine onafhankelijke Palestijnse staat ten westen van de rivier de Jordaan – is dat er al een Palestijnse staat bestaat ten oosten van de rivier de Jordaan. Het heet Jordanië. De bevolking is overwegend Palestijns en bevindt zich in het oostelijke deel van wat ooit Palestina heette. Jordanië is demografisch en geografisch een Palestijnse staat.
De erkenning van Jordanië als een Palestijnse staat en tegelijkertijd zijn status als monarchie behouden, weerspiegelt de nationale identiteit van een meerderheid van de bevolking. De zeer populaire koningin Rania wordt als Palestijns beschouwd (via haar ouders). Palestijnen vormen een groeiend segment in het politieke, sociale en economische leven van Jordanië; ze zitten in het parlement.
De oprichting van een tweede Palestijnse staat, lijkt mij hierom niet nodig.
@ Jaap Oostlander
Dat is helemaal correct, dit is gewoon weer het zoveelste gevalletje islamieten paaien, terwijl die islamieten feitelijk nergens recht meer op hebben.
Het artikel mist een heel belangrijk punt.
Het is islamieten, volgens de koran, niet toegestaan om door de islam veroverd gebied weer op te geven.
Dat wel doen is een doodzonde.
Daar kun je dan tevens uit opmaken dat het gelazer geen einde gaat vinden met de realisatie van een palestijnse staat.
Zolang heel Israël, en zo’n beetje heel zuid Europa, niet door de islam “heroverd” is dient elke moslim het als zijn heilige plicht te zien deze gebieden terug te veroveren.
En zelfs als dit gebied terug veroverd is dan houd het niet op; de moslim heeft namelijk als heilige plicht de hele wereld aan de islam te onderwerpen.
De enige manier om deze “jihad” te beëindigen is de ideologie die deze afdwingt te vernietigen.
Ook dat is een realiteit die de rest van de wereld maar beter eens onder ogen kan zien.
@ Ravian. Ik denk dat u gelijk heeft. Ik zie ‘t als MIJN heilige plicht om mij zo lang mogelijk te verzetten tegen islamitische overheersing.
@ Karton
Welkom bij de club 😉
Hierover heeft Afshin Ellian op 31/1 een goed artikel geschreven in Elsevier.
https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/opinie/2020/01/zolang-palestijnen-in-greep-islamisme-zijn-komt-er-geen-vrede-met-israel-735358/