Poetin neemt het besluit onsterfelijk te worden

Tsaar Vladimir is de steenrijke leider van een arm derdewereld land, vol kernwapens en een (veel te) grote legermacht die hem het cachet moeten geven van een wereldleider. Tot grote trots van deze ‘simpleton’ heeft hij nu ook nog onbetaalbare nieuwe geleide wapens die zelfs de USA (nog) niet hebben, kortom hij geniet het ‘respect’ dat iedere Maffia Don verwacht.

Samen met Assad heeft hij meer dan een half miljoen Syriërs vermoord en een enorme stroom vluchtelingen naar Europa op gang gebracht, alleen maar om voet aan de grond te krijgen in het Midden Oosten en overal elders waar hij ellende kan veroorzaken, zoals in de Oost Oekraïne, is deze psychopaat erbij. MH-17 was een ‘vergissinkje’, maar daar kletst hij zich glashard uit, mede dankzij de laffe passiviteit onze ‘staatsman’ Rutte. De annexatie van de Krim kost het failliete Moskou nu al zo ontzettend veel dat hij dat dagelijks betreurt, maar de laatste tijd is het een beetje stil in Moskou. Er worden nauwelijks dissidenten geliquideerd, maar er schijnt wel degelijk iets te broeien en inderdaad, op 15 januari was hij in het nieuws met het vertrek van zijn regering.

Poetin trekt de trukendoos weer eens open want het werd een beetje warm onder zijn voeten. Zijn partij, ‘United Russia’ is een dermate corrupt en incompetent stel klunzen, dat hij maar het beste kan doen of hij hen niet kent en als redder des vaderlands een ‘grote schoonmaak’ gaat doorvoeren waarbij hij, de meest corrupte charlatan, uiteraard ongemoeid blijft. Veel detail geeft hij niet, maar de plotseling gelanceerde constitutionele wijzigingen zijn herkenbaar als de basis voor een greep naar de volledige macht voor de komende tientallen jaren (of zo lang als hem gegund is).

Op 15 jl. verraste hij vriend en vijand in zijn ‘state of the (Soviet) Union’ met de aankondiging van een radicale grondwetswijziging en een referendum. In Nederland is een gekwalificeerde meerderheid nodig maar Poetin heeft genoeg aan zichzelf, want na 2024 mag hij zijn termijn niet meer ‘verlengen’. Tussen 2008 en 2012 loste hij het identieke probleem op door premier te worden en Medvedev, zijn stroman, werd president. Maar Medevedev trad deze week plots af met alle andere stromannetjes en er kwam een obscure Mikhail Mishustin, hoofd belastingdienst, voor in de plaats, dus dat zit wel snor.

Het is overduidelijk wat er in 2024 gaat gebeuren, maar als je in je ééntje de absolute meerderheid vormt is een wijziging van de grondwet best een aantrekkelijke legitimatie van je totalitaire streken. Zolang als nodig blijft Medvedev nog even aan om de schijn op te houden. Toevallig had Poetin enkele uren eerder in zijn speech al hierop gezinspeeld en zelfs een referendum aangekondigd om e.e.a. te bevestigen, maar misschien gaat dit niet door want hij heeft toch al ‘de overweldigende steun van het volk’. Om Alex van Amerongen, in diens wijze oordeel over de Partij van de Afgunst, te parafraseren: ‘Hij is net zo’n vieze geslachtsziekte waar je nooit vanaf komt’. (zoiets als Frans Timmermans?).

Pro forma beperkingen van de ambtstermijnen van toekomstige presidenten en het recht voor de Doema om de premier en zijn kabinet te benoemen, evenals top juridische- en veiligheidsposities, zijn ‘leuk voor de mensen’, maar Poetin behoudt het recht om iedereen naar huis te sturen, uiteraard op democratische wijze. Gemakshalve vallen ook het leger, politie en veiligheidsdiensten aan Poetin toe, dus hoe meer alles verandert, hoe meer het hetzelfde blijft.

Presidenten mogen ook nooit een buitenlands paspoort bezitten èn – daar kunnen wij een voorbeeld aan nemen – de Russische grondwet gaat boven internationale verdragen. Voor de periode die hij weer als premier zou doormaken komen er kennelijk ook allerlei duistere spelregels waardoor hij sowieso de baas blijft. Vermoeiend als je met zo’n ego zo je best moet doen om te suggereren dat je er eigenlijk niet bent, maar zo is Xi in China ook aan de macht gekomen en kijk eens wat een ellende die schurk ongestoord aanricht. Zo kan Poetin, omdat het ontevreden publiek het gerotzooi in het Kremlin en daarbuiten door Poetin’s corrupte en incompetente ‘United Russia’ partij kennelijk zat wordt, toch blijven chicaneren.

Tsaar Poetin pretendeert daarom dat hij zijn eigen partij niet meer kent om zichzelf als de grote hervormer presenteren. Dat kan omdat de Russische kiezer bijna net zo onwetend is als de Nederlandse, terwijl hij overal zijn loyalisten plant. Nu moet hij nog een pact met de duivel zien te sluiten dat hem het eeuwige leven geeft.

.