Het moet na 31.000 moslimaanslagen en 146.000! slachtoffers sinds 9/11 zelfs bij de grootste domoor duidelijk zijn geworden dat een gematigde Islam niet bestaat. Als die cijfers niet overtuigend genoeg zijn om het karakter van de Islam op de juiste wijze te schetsen, dan moeten de 270 miljoen niet-moslims die in 1400 jaar door het moslimzwaard zijn gestorven, de ogen doen opengaan.
De Franse juriste en arabiste Anne-Marie Delcambre heeft gelijk als ze onderstreept dat een gematigde Islam een typisch westers verzinsel is om de onaangename waarheid niet onder ogen te hoeven zien: de Islam is een gewelddadige ideologie die zich bedient van geweld en terreur om de wereld van niet-moslims te onderwerpen aan de wetten van Koran en Sunnah.
Diverse Islam types?
Het karakter van de Islam kan volgens westerse kenners op diverse manieren geschetst worden. Verschillen die door terminologieën herkenbaar worden en duiden op het politieke hobbyisme om onderscheid te willen maken en een fenomeen als de Islam op een voor het eigen geweten voordelige of nadelige manier te kunnen benoemen. Termen die zich uitstrekken van Islamisme via Islamitische activisme tot Islamitisch extremisme en fundamentalisme en een oplopende geweldsintensiteit uitdrukken. Volgens westerse Islamkenners is het Islamisme een politieke ideologie, waarbij geweldloos en gewelddadig gestreefd wordt naar een op de Islam gebaseerde sociale en politieke ordening van de samenleving. Naast het Islamisme identificeren westerse kenners het Islamitische activisme, Islamitisch extremisme en fundamentalisme, waarbij velen nogal moeite hebben om het onderscheid tussen activisme en extremisme helder over de bühne te krijgen. Vaak trachten linkse lichten met Islamitisch extremisme en fundamentalisme te duiden op een politieke, oorlogszuchtige en wrede ideologie die volgens hen weinig tot geen overeenkomsten heeft met de ware Islam. Niet duidelijk is wat zij onder ware verstaan.
Die kenners willen met die terminologieën de indruk wekken dat er tenminste twee Islams zouden bestaan: een religie van vrede, liefde en tolerantie die door de overgrote meerderheid van de moslims beleden zou worden en die oorlogszuchtige, wrede ideologische oriëntatie die gevolgd wordt door de in het westen bekend geworden verwarde aanslagpleger. Het gaat echter al mis met het gebruik van de term religie terwijl de Islam zoals die in de westerse wereld wordt uitgedragen een ideologie is. Ten tweede is het onduidelijk of die tweedeling dwars door islamitische stromingen snijdt of wordt beweerd dat een aantal van die stromingen wel en andere geen deel uitmaken van een van de twee Islams. Het is onduidelijk welke criteria voor die tweedeling moeten gelden.
Karaktersturing
Stampen jonge moslims in de madrassa’s niet letterlijk de in het Arabische verwoorde teksten van de Koran in hun hoofd zonder enige ruimte voor interpretatie en contemplatie? Wordt het afwijken van de originele teksten van de Koran niet als verraad van de Islam beschouwd? Worden die jongeren in hun leerscholen niet zodanig gehersenspoeld dat het niet verrassend is dat zij van jongsaf aan ervan overtuigd zijn dat de Koran het letterlijke woord van God is en Mohammed zijn wensen uitvoert? Betekent dat niet dat er geen meerdere Islams bestaan en dat die alleen bestaan in de hersenspinsels van westerse kenners?
Is het dan niet vreemd dat ze intolerant zijn naar niet-moslims en zelfs bereid zijn geweld te gebruiken? Waarom zijn het vrijwel uitsluitend moslims die radicaliseren? Waarom radicaliseren christenen, boeddhisten of hindoes vrijwel niet? Waarom worden meerdere moskeeën in de gaten gehouden wegens radicale predikers, maar geen enkele kerk of boeddhistische gebedshuis? Bevestigen die bovengenoemde 31.000 aanslagen en 146.000 slachtoffers van de laatste 18 jaar niet dat er maar een Islam bestaat en die heeft een gewelddadig karakter?
Een en geen meerdere Islams
Heeft William Muir (1819 – 1905), een van de belangrijkste Britse Islamwetenschappers ongelijk als hij wijst op oorlogszuchtige teksten in die Koran zoals ”Tussen ons en u is vijandigheid en haat voor altijd totdat u gelooft in Allah alleen (Koran 60.4) …Allah zal de strijders boven stilzittenden doen uitblinken door een grote beloning(Koran 4, vers 95)… Wie de Koran maar gedeeltelijk gelooft, zal naar de hel gaan”(Koran 2:85)…Mohammed´s zwaard en de Koran zijn de dodelijkste vijanden van de beschaving (en niet alleen de westerse) zijn, die de mensheid tot nu toe heeft meegemaakt en de gehele Koran oproept tot een strijd tegen niet-moslims”? Hebben al die intelligente onderzoekers en kenners het dan bij het verkeerde einde, als zij na bestudering van de Koran vaststellen dat in het licht van 1400 jaar Islamitisch gewapend geweld om hun geloof op te leggen aan niet-moslims, de Islam een gewelddadige ideologie is die integratie verbiedt en segregatie oplegt?
Waarom zoekt men in het westen voortdurend naar openingen om te bewijzen dat personen met tribale normen en waarden en een tot geweld oproepende ideologie wel kunnen integreren in een democratisch model waar het normen en waarden stelsel het tegenovergestelde zijn van de tribale versie? Het gevolg is dat ze in het westen de mythe van twee Islams uitdragen om de niet-Islamitische westerling gerust te stellen over het karakter van de Islam. Dat is een grove leugen, omdat er maar een Islam bestaat met drie of vier hoofdstromingen en zes of zeven substromingen.
Is het Ibadisme die door het westen omarmde, vredelievende Islam?
In Nederland wordt binnenskamers veel gebabbeld over Sunni en Shiá, maar wordt nauwelijks gesproken over de veronderstelde derde arm van de Islam: het Ibadisme. Rond 680 ontwikkelde Abdallah bin Ibadh een eigen invulling van de Islam, die door zijn afwijkende karakteristieken door experts vaak als de derde stroming van de Islam wordt beschouwd. Volgens deze stroming mag het geloof niet als reden voor oorlog en bloedvergieten misbruikt worden. In tegenstelling tot wahhabieten en salafisten zijn de Ibadieten van mening dat het geloof zijn kracht en actualiteit kan behouden door zich aan wisselende culturele, historische en wetenschappelijke omstandigheden aan te passen.
Het tolerante karakter van de stroming komt het best tot uitdrukking in de architectuur. Moskeeën zijn vaak eenvoudig, een minaret is niet noodzakelijk, een kleine verhoging op het dak is al voldoende. Omdat zij het idee uitdragen dat voor God alle volkeren gelijk zijn, kreeg deze stroming veel aanhangers in Oman en onder Berberstammen van de Maghreb. Die Berberstammen vonden in het Ibadisme de motivatie voor hun strijd tegen de Arabische overheersing met hun (tijdelijke en plaatselijke) onafhankelijkheid in de Maghrebijnse gebieden als resultaat. Opkomst en succes van de stroming wordt over het algemeen verbonden aan die strijd. Onder de Berbers van Algerije en Tunesië zijn nu nog veel Ibadieten te vinden. Naast Oman en Maghreb wonen ook veel Ibadieten op het eiland Zanzibar, in Algerije, Libië, Bahrein en Tunesië (Djerba).
Vermoedelijk plakken westerse kenners op het Ibadisme het etiket van de vredelievende Islam. Hoewel het betwijfeld kan en moet worden of iemand van de politieke elite op de hoogte is van de ins en outs van die stroming. Omdat de diaspora van Ibadieten zowel in volume als locaties vrij beperkt is en het westen hoofdzakelijk te maken heeft met volgers van de Soenni en Shiá stroming. Vooral met het Jihadisme een extremistische Soenische substroming.
Hervorming is niet mogelijk
Er is dus eén Islam die niet twee gezichten heeft, maar verschillende karaktertrekken bezit zoals de twee extremen, het mystieke aspect en de terreur. Hiertussen bevinden zich facetten die altijd naast elkaar hebben bestaan en die alle uit dezelfde bron komen: de Koran. In de Koran (het letterlijke woord van Allah) is het steeds God/Allah die spreekt en God/Allah maakt geen fouten. Iets wat volmaakt is, kan niet veranderen en dus staat de inhoud van de Koran niet ter discussie. Mohammed heeft geen gematigde en een gewelddadige biografie. Er bestaat maar één levensverhaal van de Islamprofeet, die zowel radicale, gewelddadige als gematigde (in het begin van zijn bewustwording als profeet van de schepper) delen bevat. Hervorming van Mohammed, aanpassing van de Koran en dus de Islam is principieel onmogelijk! Dat ideaal leeft alleen in de wensenwereld van westerse politici en linkse lichten.
Islamieten erkennen zelf dat er maar een Islam is en die kan er gematigd uitzien als een Islamiet de uitvoering van Koran inhoud op een minder pure manier uitdraagt. Dat was en is het verwijt van de voormalige IS leiding op Saudi-Arabië, nadat die een aantal door de Koran opgedragen gedragsuitingen verzachtte en daarmee de indruk wekte dat de Islam als geheel zich zou aanpassen aan de realiteit van de (westerse) wereld. Het wordt na decennia tijd dat de westerse wereld en vooral diens Islamkenners dat inzien en adequate maatregelen nemen om het eigen samenleving en bestuursmodel levensvatbaar te houden, waarbij de maatregelen die China voor de Oeigoeren heeft getroffen geen gemeengoed moeten worden.
Doen ze dat niet dan kan het praten over diverse Islamtypen voorgoed voorbij zijn.
.
Zolang politieke partijen als CU, SGP en CDA niet erkennen dat de islam een geweldadige idiologie is, zullen ze nooit moties, ingediend door PVV enFVD mbt de islam en alles wat daar omheen hangt, steunen.
Correctie….
Geweldadig moet zijn gewelddadig.
Als je een rondje info doet op internet met de zoekwoorden ‘internationale socialisten’, dan krijg je al snel de indruk dat massa-immigratie, islam en klimaat-alarmisme voor extreem-links wapens zijn in de strijd tegen het kapitalisme, en dat iedereen die hier kritische opmerkingen bij maakt, wordt weggezet als ‘racist!’ en ‘extreem rechts!’. De islam wordt als het ware meegezogen in het antagonisme dat al sinds ongeveer 1850 de Westerse cultuur beheerst, en aldus heeft die islam de idee ontwikkeld dat het nu eindelijk de Westerse cultuur zal onderwerpen. Tegelijk evenwel zie je dat diezelfde islam voor het eerst in het bestaan ervan kritisch en nauwgezet gedeconstrueerd wordt, zodanig dat er eigenlijk niets van overblijft dan de krankzinnig-criminele gekte van een stelletje oversekste woestijnrovers. Het is vooral ‘Links’ dat beschermend, goedpratend en relativerend rond de islam en het vele islamitische geweld staat, en dat tegelijk ook islamcritici, waaronder tegenwoordig opvallend veel EX-moslims, criminaliseert als ‘racist’ en ‘islamofoob’. Het is aldus ‘Links’ dat een destructieve en genocidale aanval pleegt op de Westerse cultuur. Waarmee dit ‘Links’ blijkbaar niets geleerd heeft van de genocidale geschiedenis van het communisme, en het ook niets wil weten van bijvoorbeeld de Human Development Index en de inzichten die daaruit zijn af te leiden zijn wat betreft wenselijk samenleven. Dat Links lijkt mij verblind door een waan, het idee een of ander heil te brengen, om ondertussen juist de hel te bevorderen.