Twee films op één scherm

Op de website van Sietske Bergsma staat een uitleg van Scott Adams waarom Democraten en niet-democraten op een verschillende manier naar de handel en wandel van de huidige Amerikaanse president kijken en die volgen.

Afb: pixabay

Om dat verschil in benadering en perceptie op een overzichtelijke manier helder te maken, gebruikt Adams een twee films op een scherm metafoor. Hoewel Bergsma op een duidelijke manier de zienswijze van Adams op papier heeft gezet en eenvoudig naar haar website verwezen kan worden, vond ik haar tekst zo prikkelend dat ik er een eigen draai aan wilde geven zonder de kern van Adams benadering en Bergsma´s uitleg geweld aan te doen.

Bergsma kopt haar bewerking met de zinsnede “Als het bewijs van Trump zo evident is als het frame beweert, dan zou zijn populariteit dichter bij 10% liggen” en niet zoals al maanden het geval is een stijgende lijn vertonen. De waardering voor de manier waarop hij de USA uit het Washingtons moeras probeert te trekken, overtreffen nu zelfs die van Obama in een gelijksoortige periode. De twee films schetsen de benadering van Democraten, hun aanhangers in de Amerikaanse Blauwe staten, de verspreid levende bekende Amerikanen uit film, kunst en sport wereld en de naar links hellende media. Hun opstelling wordt het beste verwoord door Joe Biden “we (Democraten) choose (onze) truth over facts”. De tweede film reflecteert de realiteit zoals de niet-democraat die dagelijks aan zich voorbij ziet trekken.

De films

Voorblad van het nieuwste boek van Scott Adams (Bron: Scott Adams)

Film #1: de rode draad van deze film luidt president Trump is zonder enige twijfel een racist want elk normaal denkend mens kan dat zien aan de manier waarop hij praat, aan de mensen die hem steunen en aan zijn beleid”.

Voor de kijkers van deze film is het vermeende racisme van Trump een feit en geen mening. Logischerwijs zijn alle supporters van Trump racisten. Waarom zouden ze anders een racistische president steunen? Deze kijk op de realiteit wordt gepromoot door CNN, MSNBC, de New York Times, Washington Post, NBC en Europese media. In Nederland bijvoorbeeld door NPO programma´s als DWDD, Nieuwsuur en traditionele media als NRC, Volkskrant en Trouw. Het blijft helaas niet beperkt tot de genoemde media bronnen; in feite strekt die opstelling zich uit over alle naar links-leunende media.

Voor een beter begrip is een uitleg van racisme wenselijk zoals het publiek van film #1 die term interpreteert: alles wat een tegengeluid is tegen uitspraken, voorstellen en ideeën van Democraten en links-liberalen is racisme. Die uitleg wijkt af van de verklaring in de Van Daele.[2]  

Omdat in film #1 alles langs de links-liberale racisme meetlat gelegd wordt, is Trump in de ogen van het publiek een ‘white supremacist’. Een vertegenwoordiger van het blanke ras die ‘mensen van kleur’ onterecht probeert te beletten de USA binnen te komen. Het blijft niet beperkt tot white supremacist. Hij is volgens het publiek ook een Russische marionet, is mentaal instabiel, te impulsief en te dom om de economie of internationale zaken te beheren. Als deze film voorspellende gaven had gehad, hadden we veel rapporten gezien van privégesprekken met Trump die duidelijk racistisch zijn. De overheid is zo lek als een mandje en als de Amerikaanse president en zijn naaste adviseurs racisten waren geweest, dan zou er een berg aan geloofwaardige rapporten van insiders of naamloze bronnen zijn verschenen. Dat heeft de productie van het onbetrouwbare Steele dossier, verhoren van topfunctionarissen uit de Inlichtingengemeenschap voor Congres comités en de Strzok-Page digitale communicatie bevestigd. Trump te dom? Als dat zo zou zijn zou de economie niet zo zijn opgebloeid, werkeloosheidscijfers niet dramatisch gedaald en de greep naar voedselbonnen gestegen zijn. De realiteit spreekt dus een andere taal dan de Democratische waarheid van Biden c.s.

Film #2: de rode draad van deze film is: in 2016 beloofde president Trump zijn land dat hij niet bepaald politiek correct zou zijn als hij zou worden gekozen. Hij zou uitvoeren wat hij op het verkiezingspad het electoraat heeft beloofd. Dat klopt. In grove teksten[3] wijst hij zijn critici knalhard op hun tekortkomingen en leugens. Dat geeft zijn Democratische en liberale tegenstanders regelmatig de kans om te Cherry picken wanneer hij in hun ogen minderheden onheus bejegent[4]. In hun kippendrift menen ze regelmatig een patroon, een trend te herkennen. Het publiek van deze filmvraagt zich frequent af of het publiek dat de eerste film in de armen gesloten heeft pathetische leugenaars of gezien hun ondiepe tunnelvisie uitermate geborneerd, gehersenspoeld of gestoord zijn. Meer smaken zijn er niet.

In deze film wordt alles door een nationalistisch prisma bekeken en daarom topt het beschermen van burgers tegen criminaliteit en werkeloosheid de prioriteitenlijst. Trump doet zijn werk, zoals elke president vóór hem; hij beschermt de grenzen van continentaal Amerika ten behoeve van alle burgers, óók of misschien wel vooral voor zwarte en Latino mensen en …voor Democraten en de Bekende Amerikaan. Deze film benadrukt dat Trump de economie een boost zal geven en het land oorlog-schuw zou maken. Tot zover lijkt dat het geval te zijn.

De toetsing

Welke film is de juiste? Wanneer men als vuistregel neemt dat de realiteit die het beste voorspelt, de werkelijke is, dan kan men tot een vaststelling komen. Niet om morele of subjectieve redenen maar omdat die de objectieve werkelijkheid (als die al bestaat) het beste benadert. Een overzicht:

Uit de bovenstaande tabel blijkt dat de eerste film, waarin de Amerikaanse president een voor de hand liggende racist is, de huidige ontwikkelingen en resultaten niet goed heeft voorspeld. Film #1 heeft het alleen deels bij het rechte einde als die een gelijksoortige voorspelling deed als film #2. Bezien vanuit het verschil tussen nationalisme als waarde en anti-racisme als politieke strijd weliswaar met een andere verklaring. Het is overduidelijk dat de tweede film met succes alle observaties van de afgelopen drie jaar heeft verklaard. Allemaal. 

Twee films op een scherm brengt racisten en Democraten verenigd in verwarring, omdat ze de stellige bewering van de traditionele media geloven dat film #1 de realiteit is en film #2 een gemanipuleerd beeld van de realiteit reflecteert. Triest.


[1] Artikelkop: Uitleg van Scott Adams op zijn blog www.scottadamssays.com over de verschillende benaderingen van Trump door Democraten en niet-Dmocraten. Vertaald door Sietske Bergsma en geplaatst op haar website thefireonline.nl

[2] Racisme is het idee dat rassen ten opzichte van elkaar gerangschikt kunnen worden als superieur en inferieur. Daaruit voortvloeiend kunnen voor het ene ras andere maatstaven worden aangelegd dan voor het andere. 

[3] New York trashtalk genoemd, naar de plaats waar Trump naam en faam maakte en die woordkeuze en toonzetting  leerde.

[4] Volgens Democraten zijn Antifa aanhangers en Black Lives Matter ook minderheden. Volgens normaal denkende mensen zijn het terroristische bewegingen. 


.

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties