Europese verkiezingen: wie zijn Macron’s tegenstrevers?

Het SJW-haantje Macron en Coudenhove Kalergi’s weinig scrupuleuze profeetje Frans Timmermans vormen een direct gevaar voor democratische lidstaten der EU, met de nog immer manipulatieve Angela Merkel en haar islamitische cohorten op de achtergrond. In Frankrijk heeft LePen niets van haar momentum verloren, integendeel, zij gaat nipt voorop in de strijd tegen Macron die slechts kan hopen dat de Fransen nog geloof hechten aan zijn laster over LePen, want hij is zèlf degene die de kiezers in haar armen drijft.

Macron’s Renaissance beweging steunt op communisten zoals Daniel Cohn Bendit die de vernietiging der nationale staten propageert, dus wat uit die hoek te verwachten is wordt steeds duidelijker: ‘Utopia o.l.v. Merkel en Macron’, maar wèl op ons aller kosten, met nadruk op sprookjes over de klimaat paniek als opportunistisch politiek wapen dat hen de meeste kans geeft om een greep naar de macht te doen! Macron moet wel, want pas vorige week werd een programma van 79 punten bekend gemaakt, net zo iets dwaas als het ‘politieke telefoonboek’ van D’66 dat door tien ideologisch steeds meer verdwaasde comités geschreven werd. Verdergaande manipulatie der E.P. verkiezingen vindt plaats via de benoeming van een ‘Spitzenkandidat’, in dit geval Macron’s vroegere, uiterst slaapverwekkende, ex-Europa-minister Nathalie Loiseau, die letterlijk ieder publiek teleurstelt. Aanvankelijk ontkende zij publiekelijk dat zij als student lid was geweest van een uiterst rechtse beweging, om dit vervolgens als een ‘jeugdzonde’ weg te poetsen. Waardoor zij nog meer averij opliep. Alle ministers plus de communist Cohn Bendit – een goed maatje van Macron – snelden haar te hulp, maar haar houterige optreden doet haar geen goed. Macron, die op het thuisfront nu eenmaal een pleefiguur slaat, laat haar alleen aanmodderen terwijl hij zijn campagne op EU-niveau voert als een politiek blind paard, zoals afgelopen woensdag in Roemenië waar hij alle andersdenkenden verweet de EU te willen vernietigen. Dit spelletje speelt hij al maanden, alsof de Franse kiezers interesse hebben in gekeutel over ‘goede progressieven’ en ‘slechte nationalisten’, terwijl hij Frankrijk niets te bieden heeft. Het ergste is dat hij slechts zijn vijanden in beeld heeft maar nauwelijks weet wie zijn vermeende vrienden zijn, want géén der EP fracties is door hem benaderd voor een alliantie.

In feite is dit een ‘déja vu’ situatie, een herhaling van zetten van twee jaren geleden, toen de failliete Franse politieke partijen de handen ineen sloegen om LePen buiten de deur te houden, zoals wij dat ook in het Haagse ‘cordon sanitaire’ zien. In Frankrijk zijn meer dan dertig kieslijsten geregistreerd, waarvan met name de linkse partijen waarschijnlijk niet eens de 5% kiesdrempel halen. Slechts LePen’s R.N. is één monolithische beweging, de rest is los zand dat slechts zijn bestaansrecht ontleent aan het feit dat zij Marine LePen hun plekje op het pluche niet gunnen.

Macron heeft de verdienste dat hij met zijn RN de failliete Franse politiek een enorme schop onder het achterste heeft gegeven, maar in feite is hij een éénmans voortzetting van de bestaande machtsstructuur waarbij er nauwelijks iets constructiefs van hem uitgaat, hetgeen LePen volle wind in de zeilen geeft. Macron heeft niets te melden want hij weet niet wat hij wil met zijn eigen land omdat hij à priori te bang is om het te hervormen, dus ‘dan maar aanrotzooien in de EU’ om daarmee zijn eigen ego te strelen en wellicht dat dan ook een beetje op het eigen land afstraalt…. Dat dit averechts werkt blijkt uit de ‘gilets jaunes’, maar Macron probeert met een gemeenschappelijk budget uw en mijn zakken te plunderen, met sprookjes over nog meer peperdure en nutteloze Brusselse ambtenarij en illusoire gezamenlijke belastingpolitiek, waarbij in Nederland ongeveer de hoogste directe en indirecte belastingdruk in de EU bestaat, terwijl in Frankrijk grootscheepse ontduiking tot een ware kunst is verheven. Tel uit je verlies!

LePen’s R.N. knokt al sinds de jaarwisseling tegen ‘massa-immigratie’ en de oneerlijke concurrentie positie van Franse werknemers en bedrijven tegenover buitenlanders, een soort ‘France first’, waarbij een uittreden uit de EU en de Euro nog niet eens prominent figureert. Wat LePen ook beter doet dan Macron is het voorbereiden van EP allianties, waarbij notabene een 23 jarige ‘Spitzenkandidat’ Jordan Bardella samen met Matteo Salvini de deuren voor de bootvluchtelingen dicht wil gooien. LePen reist zelf ook Europa af om met mogelijke partners af te stemmen die de ENF-fractie in het EP kunnen vergroten.

Als wij dan in aanmerking nemen hoe een gevaarlijk communistje als Timmermans onverbloemd de Coudenhove Kalergi strategie aanhangt ter vernietiging van het ‘avondland’, roept dit de vraag op of wij voor een nationalistische revolutie staan, hetgeen zich vertaalt in persoonlijke aanvallen op Timmermans en Macron – die het de oppositie wel erg gemakkelijk maakt met zijn geklungel – met het argument dat een nederlaag van R.N. directe binnenlandse gevolgen zal hebben.

Dit wordt een grote test voor Macron die het, net als Timmermans, meer van bangmakerij moet hebben dan rationele, constructieve plannen. De ‘gilets jaunes’ hebben hem uitgeblust op het slagveld achtergelaten, want in Frankrijk heerst slechts – traditiegetrouw – ontevredenheid, zoals nu eenmaal ‘ de bon ton’ is in zo een door en door socialistisch land.

In 2003 zagen de Fransen iets hoopvols in de EU, nu is dat nog 29% omdat koopkracht, massa-immigratie, veiligheid en milieu ‘op straat liggen’, dus dit lijkt het goede moment om onze stemmen uit te brengen op rationeel denkende, Eurosceptische kandidaten voor een grote schoonmaak van het Brusselse moeras.

.