Selmayr en Juncker gaan over lijken

Recentelijk meldde de Franse journalist Jean Quatremer in The Spectator hoe het Europese Parlement zich in december met een 71% meerderheid verzette tegen de illegale benoeming tot secretaris generaal van de EU van Martin Selmayr, een vriendje van Juncker, die vervolgens lachend de vloer aanveegde met het machteloze E.P. (Selmayr zorgde – volgens Quatremer – voorheen als kabinetschef ervoor dat “Jean Claude Druncker” elke keer als hij een glas water vroeg een glas gin kreeg). Saillant is dat, toen op 21 februari 2018 Alexander Italianer de post van secretaris generaal van de Commissie verliet, Selmayr al voordien door Juncker als diens opvolger was benoemd, een feit waarvan niemand op de hoogte was gebracht, zelfs niet degenen die voor die screening bij die benoeming verantwoordelijk zijn zoals de verantwoordelijke juriste Laura Pignatello.

Het toppunt van alle brutaliteit was dat Juncker al twee jaar lang doende was om deze onwettige, politieke benoeming te bekokstoven! De benoeming van Selmayr tot secretaris-generaal van de Commissie veroorzaakte heel wat ophef in 2018 en Quatremer concludeert “dat het geen toeval is dat Juncker afhankelijk is van de ambitieuze Martin Selmayr”. Verschillende onafhankelijke bronnen stelden dat Selmayr achter de coulissen de Spaanse juriste Clara Martinez Alberola zou hebben ingezet als ‘strovrouw’, om te verbloemen dat hij de enige kandidaat was voor de vacature van secretaris-generaal van de Europese Commissie.

Nadat deze hondsbrutale staatsgreep van Juncker bekend werd vroeg 71% van het tandeloze E.P. het ontslag van Selmayr, maar op een partijtop van de christendemocratische EVP dreigde Juncker op te stappen als zijn secretaris-generaal Martin Selmayr ontslagen zou worden. Binnen de EVP werd die brutaliteit zonder al te grote verbazing ontvangen. “Als de alcoholsluier afvalt, dan valt op dat de echte invloed van Selmayr komt, een niet verkozen Eurocraat”, concludeert Quatremer. Wij hebben allemaal de beelden gezien van een dronken zwalkende Juncker voor de camera’s en het is goed voorstelbaar dat een onscrupuleuze Raspoetin als Selmayr de ambtelijke topjob in Brussel moeiteloos naar zich toe kan trekken en daarmee de verantwoordelijkheid voor ruim 33.000 ambtenaren.

Hoe ernstig deze staatsgreep is wordt weer angstvallig verzwegen door de linkse pers, maar de conservatieve Spectator schrikt daar gelukkig niet voor terug en gisteren (14.03) kwam het Franse Libération met een rapport, waaruit blijkt hoe Brussel’s liederlijke manipulatie zelfs heeft geleid tot de dood van een bonafide Italiaanse juriste uit de Brusselse gelederen, die de druk niet langer aankon om mee te moeten liegen met het malafide duo Druncker/Selmayr na Juncker’s dreigement: “Selmayr vertrekt niet, alleen ik kan hem ontslaan”. Laura Pignataro heeft op 17 december zelfmoord gepleegd. Zij was één der topfunctionarissen in de juridische afdeling van de Europese Commissie en was door de machinaties van Juncker en Selmayr in een positie gemanoeuvreerd waarin zij haar eigen integriteit verloor omdat zij niet anders kon dan de onregelmatigheden van dit funeste duo te rechtvaardigen. Sinds juni 2016 was zij belast met de leiding van de “ressources humaines”, specifiek de bewaking van de vereiste rechtmatigheid bij benoemingen die op 21 februari 2018 plots actueel werd.

Dit schandaal heeft grote golven veroorzaakt, waarvan ik hier enkele saillante onderdelen wil toelichten: op 13 december heeft het Euro Parlement gereageerd op Juncker’s feitelijke staatsgreep van april door het ontslag te eisen van Selmayr met een 71% meerderheid waarbij slechts 15 stemmen ten gunste van Selmayr werden uitgebracht.

De smakeloze reactie van de dronkenlap Juncker is bekend en wij kunnen in mei slechts onze stem uitbrengen in de hoop dat deze door en door verrotte kliek zal worden opgerold door ook Juncker’s kroonprinsje Timmermans naar huis te sturen, want het E.P. is een tandeloze farce en integere mensen zijn daar verder nauwelijks te bekennen. Van de slappe opportunist Timmermans horen wij uiteraard geen onvertogen woord hierover, want zijn baantje is veel te lucratief om integer te worden!

Terug naar de paniek in Brussel: met de zelfmoord van Laura Pignatello viel een essentieel onderdeel van het controlemechanisme weg dat de Selmayrgate affaire bedreigde sinds de budget commissie een onderzoek opende en zij een lijst met 134 vragen aan de Commissie zond omdat de voor de screening bij een dergelijke benoeming verantwoordelijke juridische afdeling nergens in gekend was.

Pignatello was een briljante juriste maar haar grote loyaliteit liep tegen de onneembare muur aan van haar eigen integriteit toen steeds duidelijker werd dat Juncker en Selmayr in het geheim al twee jaren hadden geanticipeerd op de pensionering van Italianer, die pas na de benoeming van Selmayr bekend werd gemaakt. Dit dossier stonk hemelhoog van af dag één, want toen een vergadering werd belegd om op al haar vragen te antwoorden, waren drie van de tien genodigden van de juridische afdeling, maar de hondsbrutale Selmayr had daar niets te zoeken, reden waarom Luis Romero, hoofd juridische zaken terstond opstapte omdat zo’n ongelooflijke belangenverstrengeling juridisch en ethisch onacceptabel was. Pignatello durfde hem toen niet te volgen, kennelijk omdat zij in 2016 door diezelfde Selmayr was benoemd, waarna Selmayr notabene zelf alle vragen beantwoordde…

Daarop volgde een tweede vragenlijst met 61 vragen in april 2018 uit dezelfde hoek waarna de hondsbrutale Selmayr hetzelfde kunstje uithaalde. Pignatello raakte steeds meer in conflict met zichzelf over haar de facto medewerking – al was het maar door haar fysieke aanwezigheid – aan deze farce die een ‘conflict of interests’ in optima forma was. Een vriend vertelde dat zij extreem loyaal was aan het Europese Instituut, maar donders goed inzag dat hier sprake was van een illegale benoeming en zodoende tussen de wal en het schip geraakte. Tijdens die tweede zitting heeft zij hem gezegd dat wat zij, noodgedwongen, deed schandalig was, maar dat zij dat slechts deed uit loyaliteit aan het instituut, niet aan hem. Ook het EP bleef ongevoelig voor de sprookjes van Selmayr en vroeg op 18 april om een reëvaluatie van Selmayr’s benoeming. De Commissie – dus ook onze laffe Timmermans – weigerde dat keihard “omdat alles volgens de regels was verlopen”. Een ware travestie van het recht door Brusselse charlatans die het woord integriteit niet eens kunnen spellen!

In mei werd de Ierse Emily O’Reilly aangesteld voor een mediatie, maar haar werd terstond de toegang tot de server van de Commissie ontzegd. Ook alle emails over deze benoeming waren ‘off limits’, maar toen liet Pignatello haar geweten prevaleren boven haar loyaliteit aan dit moreel verrotte bouwwerk en stelde zelf alle dossiers ter beschikking.

Selmayr had niet terstond in de gaten dat het slot niet langer op de deur zat dankzij dit “verraad” (zijn typerende kwalificatie en die van Juncker) en op 4 september kwam een vernietigend rapport uit van O ‘Reilly uit, waarin stond dat de benoeming van Selmayr al in de maak was sinds januari 2018 en dat alle betrokkenen bij zijn formele “benoeming” wisten dat zij aan een toneelstukje meededen.

Dit bleek uit stapels emails en Word documenten die van uur tot uur dit bedrog staafden. Zowel de geest als de letter van de wet waren verkracht door Junckers manipulatie, volgens O ‘Reilt. Op dat moment kreeg Selmayr door dat Pignataro hier debet aan was en gaf haar de opdracht om O ‘Reilly formeel te antwoorden en legde haar een zwijgplicht op, zodat zij opnieuw gedwongen werd om te liegen. Zelfs midden in de nacht belde Selmayr haar wakker met nieuwe instructies en op 4 december kwam de formele reactie, maar Laura Pignataro kon het gelieg niet langer aan en op 12 december bekent zij enkele vrienden dat zij zich vergist heeft in haar carrièrekeuze: “ ik ben ten einde raad. Je kunt je niet voorstellen waartoe zij mij gedwongen hebben in de afgelopen weken… Mijn carrière is voorbij ” Zij leek doodsbang voor de vijandigheid van Selmayr, aldus die vrienden.

Vier dagen later pleegde zij zelfmoord; noch Selmayr, noch Oettinger, noch Juncker, noch Timmermans geven acte de présence bij haar crematie op de 21^e en bij een herdenking op 31 januari schitterde deze collectie louche lafbekken wederom door afwezigheid.

Pignatello’s bureau is hermetisch afgesloten en er wordt geen enkel onderzoek gedaan naar de oorzaak van dit drama, terwijl zes leden van de juridische afdeling in de afgelopen twaalf jaar zelfmoord pleegden. Eén der ex-directeuren van de afdeling vertelt dat in menselijk opzicht Brussel een hel is, maar de charlatan Selmayr durft te beweren “dat men er overdrijft over mijn hardheid, maar dat die integraal onderdeel is van dit huis”. Alexander Winterstein, de woordvoerder: “Dit is een volledige privé aangelegenheid waarop de EU geen enkel commentaar heeft”.

De rest is te bang om te praten, maar “off the record” komt een ambitieuze, sportieve en uiterst competente Laura Pignatello naar voren, van wie geen enkele collega ooit verwacht zou hebben dat zij zo kapot gemaakt kon worden. Haar opvolging wordt sinds 4 maart gezocht, pas drie maanden na haar dood maar Selmayr heeft al lang één van zijn collaborateurs aangesteld die dan ook toegang krijgt tot haar computer… .Dat is dan ook weer opgelost, een hele geruststelling!

.