In 2013 overleed Hugo Chavez, de communistische diehard die in 15 jaar van een corrupt bewind het land met de grootste bekende oliereserves als een verpauperde vuilnisbelt achterliet voor de voormalige buschauffeur Maduro, die zijn schrikbewind naadloos voortzette. De communist Chavez verkondigde graag dat ‘rijk zijn’ intens slecht en verdorven was, dus het feit dat de in Miami gebaseerde ‘Diario de las Americas’ kort na zijn dood publiceerde dat zijn dochter Maria Gabriela meerdere bankrekeningen in de USA en Andorra aanhield waarop, destijds al, ruim US $ 4,2 Miljard stond zal wel en vergissing geweest zijn.
Terwijl de bevolking verpauperde, geen bevoorrading van supermarkten en ‘mom & pop stores’ plaatsvond, medische verzorging verdween en essentiële medicijnen niet meer beschikbaar waren, vierde Chavez feestjes bij de andere communist, multimiljonair en massaverkrachter Fidel Castro – tot voor kort zeer gezin bij onze narcist van buitenlandse zaken Koenders (die de slechte smaak had om een tot tranen roerende eulogie te schrijven naar aanleiding van de dood van Castro).
Grote delen van de bevolking vluchtten naar Colombia, Brasil en, in mindere mate, naar Curaçao en Aruba, maar zijn opvolger Nicolas Maduro ging door zijn eigen zakken te vullen en iedere vorm van politieke oppositie een kopje kleiner te maken middels buitenspel zetten van het parlement en vervalsen van iedere verkiezing, waar de oppositie niet eens meer aan deelnam.
Deze week nam de voorzitter van het vleugellamme parlement, Juan Guaidó, het voortouw en verklaarde zich bij massale demonstraties tegen Maduro – waarbij weer vele doden vielen – tot interim president namens het in toenemende mate opstandige volk, dat inmiddels al meer dan tien jaar lang een straatarm bestaan leidt zonder de minste infrastructuur en elementaire voorzieningen dankzij het alles verloederende communisme. Zowel Curaçao als Aruba, die al jaren zuchten onder een onhoudbare influx van Venezolaanse vluchtelingen, erkennen het nieuwe bewind evenals de USA, maar Nederland en de EU, die altijd de mond vol hebben van mensenrechten en democratie, zijn nergens te bekennen…
De bal ligt nu bij de Venezolaanse legertop die uiteraard goed voor zichzelf heeft gezorgd. De Chavisten hebben een nieuwe, eigen versie van de Grondwet geïntroduceerd, waarop Guaidó handig een beroep deed omdat Maduro zich in strijd met zijn eigen Constitutie voor een tweede, onwettige ambtstermijn liet beëdigen. Dit is niet de eerste poging om van de communisten af te komen, maar nu staat het leger voor een legitieme interim president in een continent waar de communisten en socialisten op hun retour zijn. De Chavisten werden lang getolereerd door de socialistische kleptomaan Lula in Brazilië, die het sowieso te druk had met het vullen van zijn eigen zakken, terwijl in Argentinië de Peronist Kirchner dezelfde corrupte hobby had en, na diens overlijden, zijn puur misdadige echtgenote er nog een schepje bovenop deed.
Na één dag hebben ook Canada en – afgezien van het nu socialistische Mexico – de belangrijkste Latijns Amerikaanse landen Guaidó erkend. Nederland is in feite een buurland van Venezuela, maar in Den Haag heeft men het te druk met geruzie over het klimaat, terwijl de internationale druk op Maduro massief is toegenomen, hetgeen het leger in zijn sleutelrol ook in de gaten krijgt.
De legertop is duidelijk verrast door de internationale respons en blijft (nog) stil, maar bij Maduro’s onwettige beëdiging twee weken gelden was geen militair te zien. Die militairen vrezen dat zij hun privileges gaan verliezen èn bovendien hun lucratieve drugshandel zullen moeten staken, wellicht zelfs voor de rechter gesleept zullen worden. Zij zitten in hetzelfde bootje als Maduro en een wisseling van de wacht zal dus uit het militaire middenkader moeten komen, die wèl weten hoe het is om arm te zijn zonder privileges der honderden hoofdofficieren.
Er waren tekens van onvrede, maar die hadden nog geen kritische massa en kwamen ook niet uit de strategisch belangrijkste hoek, maar daar is het wachten op. Tot dan kunnen Maria Gabriela Chavez en de generaals hun vluchtplannen beramen; van het duo Kaag & Blok horen wij anno 2020.
Prachtige samenvatting van het gebeuren in corrupt Latijns-Amerika.
Zou Nederland zich niet bekommeren om de Venezolaanse vluchtelingen omdat het GEEN moslims zijn?
In Venezuela lopen rond 60.000 Cubaanse militairen en ‘veiligheidstroepen’ rond sinds de communist Chavez ‘geadopteerd’ werd door Fidel Castro. Deze specialisten in dictatuur, martelingen en moordpartijen zijn al tientallen jaren het steuntje in de rug voor Chavez en Maduro, terwijl het leger ( lees: de corrupte legertop ) schatrijk werd aan wapenhandel en diversificatie in allerlei andere economische activiteiten.
De vraag is of de opstand voldoende kritische massa krijgt om zowel de (top der) eigen militairen als de Cubaanse invasiemacht te overwinnen, maar het overgrote deel van het leger lijdt ook honger en armoede.