De knieval

Door een overdreven gevoel van tolerantie en het structureel wegkijken voor de risico´s die ontstaan als grenspoorten wijd open worden gegooid, heeft Zweden zichzelf de das om gedaan. Het socialistische Paradijs, het grote voorbeeld van een westerse verzorgingsstaat is niet meer.

Jens Orback. Afb: wikimedia-commons / Frankie Fouganthin.

De tekst die Jens Orback voormalig Zweeds Minister van o.m. integratie, op 18 augustus 2007 uitsprak “…wij moeten open en tolerant zijn voor de islam en de moslims zodat zij dat ook tegen ons zullen zijn als wij in de minderheid zijn.” bleek de inleiding te zijn geweest van een grafrede voor de begrafenis van de heilstaat Zweden. Die arme Jens dacht dat een tribale samenleving waarin de drie machten in een hand zijn en blijven, wel gevoelig zou zijn voor de goedheid van de Zweedse staat en die goedheid zou vertalen in een geruisloze integratie in de Zweedse samenleving. Jens heeft vermoedelijk nooit de geschiedenis van de bewoners van het Arabische schiereiland bestudeerd, anders had hij die woorden niet uit zijn mond laten rollen.

Kop op Jens. Je staat in de tolerante en open westerse samenlevingen niet alleen. Er zijn er meer die nog steeds denken dat leden van een tribale samenlevingsmodel ideale partners zijn in een verzorgingsstaat. Ook die willen nog steeds niet erkennen dat het gros van de migranten de lange tocht naar de Europese hoofdsteden niet aflegt om samenlevingen van nieuwe thuislanden beter te maken. De door PC politici luid bejubelde kanspareltjes uit het Midden Oosten en Centraal Afrika blijken arme stakkerds te zijn zonder enige opleiding, die niet geneigd zijn om aan het arbeidsproces van die thuislanden deel te nemen. Nee, die komen hier om de zakken te vullen, het ontvangen geld deels naar het herkomstland te sturen en als het even kan om weken en sommigen zelfs maanden vakantie te vieren in de bekende onveilig bestempelde omgeving. Het nieuwe thuisland betaalt.

Ja, Jens, de manier waarop die nieuwe medelanders omgaan met hun ruim verbeterde status is niet zoals ons door politici en activisten is geschilderd. De schatkist zal sneller leegstromen dan gevuld worden en je weet wat dat betekent, Inderdaad, de zuur opgebouwde welvaart zal sneller wegvloeien dan gewenst. Neem maar afscheid van de Wereldkampioen Humaniteit. Denk nog maar met weemoed terug aan de tijden dat migranten op de deur klopten en vervolgens deden wat zij beloofden: het in standhouden van het westerse samenlevingsmodel. Denk nog maar een keer terug aan de Gouden Periode ´90-2013 toen Zweedse politici enthousiast 80.000 migranten verwelkomden en juichend van de bank sprongen toen die stroom aandikte naar 103.000 in 2012. Die juichstemming werd iets minder nadat in 2015 dat volume groeide naar een niet misselijke hoeveelheid van 170.000. Menig Zweeds politicus krabde zich achter de oren. Helaas Jens, het was al te laat en inmiddels maakt 50% van die bejubelde kans pareltjes aanspraak op sociale uitkeringen. Toch wel jammer.

Decennia werden migranten zonder toetsing op vooropleiding en/of werkervaring warm omarmd en kreeg het gros een verblijfsvergunningen uit humanitaire redenen. Criticasters die er op wezen dat het op den duur voor de arbeidsmarkt en het sociale stelsel niet goed kon gaan, werden net als in andere West- en Noord-Europese landen weggezet als islamofoben, racisten. Wat is het gevolg van die domorige ruimhartigheid? Je kan het al raden, Jens. Veel van de “Invendare” (immigranten) belandden in de lage lonen sector. Laat nu juist in die sector steeds meer arbeidsplaatsen weg gerationaliseerd worden, omdat ze niet productief zijn. Het resultaat? 42% van de (langdurig) werklozen is immigrant en die toestand wordt echt niet beter. In tegendeel. Waar geen werk is duiken migranten het illegale circuit in, melden zich aan bij criminele organisaties, richten er zelf een op of laten zich opnemen in rhizomatische[1] Jihad organisatie. Er moet natuurlijk wel brood op de plank komen en de geldstroom uit de schatkist is in hun ogen altijd te dun.

In 2016 overtrof het aantal werklozen onder de nieuwe medelanders voor het eerst dat van de autochtonen (162.500 tegenover 160.600). Zelfs 15 jaar na de immigratie bedraagt het aantal immigranten met werk nog maar net 60%. Veel immigranten blijven voorgoed slecht gekwalificeerd en zijn niet inpasbaar in de arbeidsmarkt. Van de na het jaar 2000 geïmmigreerde personen beschikt ca. 20% maximaal over een basisschoolopleiding. Sinds 2010 bedraagt de jeugdwerkloosheid constant meer dan 22%, deels zelfs tot 25%. Het geboortecijfer onder de Zweden zelf is weliswaar beduidend hoger dan onder de Duitsers, maar de Zweedse samenleving groeit echter vooral op grond van de immigranten. In geen enkel ander land is het onderwijsniveau tussen 2006 en 2012 zo gedaald als in Zweden. Dat is de realiteit waarmee de doorsnee Zweed en Zweedse dagelijks geconfronteerd wordt. Niet jullie politici. Jullie wonen ver van de echte wereld, baden in relatieve rijkdom en hebben het gezellig met gezin en familie in jullie goed beveiligde huizen. Jullie kinderen gaan naar Privéscholen om niet geconfronteerd te worden met de banaliteiten en misstanden op de straten van de Zweedse steden. Het gros van jullie heeft nooit echt de handen vuil hoeven maken. Even een studietje volgen, lekker inlikken bij een politicus en dan meesurfen naar de leuke politieke baantjes. Jullie dalen alleen voor verkiezingen af om met een popie-jopie houding nog wat zieltjes te winnen. Want afdalen, betekent vies worden.

Het aantal seksuele delicten is in de periode 2006-2016 gegroeid met 56% (van 4208 tot 6560 zaken); 26% van de gevangenen is immigrant. En bij diegenen die een gevangenisstraf van meer dan 5 jaar hebben, is zelfs 50% van alle gevangenen immigrant. Geen kleine criminelen, maar keiharde misdadigers. Niet verrassend dat 80% van de Zweedse politieagenten liever vandaag dan morgen wil stoppen. Aan die wens liggen vooral de oplopende criminaliteit en slechte betaling ten grondslag, waardoor de individuele politiefunctionaris weinig enthousiast is om zijn leven daarvoor in de waagschaal te leggen. In 2014 sprak de nationale politie al van 55 crisisgebieden in 22 Zweedse steden en het zal je niet verbazen dat het aantal is gegroeid. Of ben je wel verbaasd? Die gebieden onderscheiden zich door een hoog percentage immigranten, hoge werkloosheid en lage inkomens. Bendeoorlogen nemen toe en bendes hebben hele wijken overgenomen. Ook brandende auto´s, moorden op straat, aanslagen met bommen en handgranaten. Het is al zover gekomen dat groepsverkrachtingen en zware seksuele overvallen door immigranten door politie en mainstream media verzwegen worden, omdat ze van bovenaf opdracht krijgen te zwijgen en te ontkennen[2].

Die cijfers zouden de heren en dames politici de ogen geopend moeten hebben. Ook die van jou, Jens. Maar dat is tot op heden nog niet gebeurd. Jullie blijven dromen van een stabiele multiculturele samenleving en volharden in politiek correcte volzinnen om nieuwe medelanders te bejubelen als een verrijking van het Zweedse Koninkrijk. Jullie kijken weg voor de groeiende onvrede over de in gang gezette ontbinding van de welvaartsstaat, de massale immigratie en de toenemende werkloosheid. De waarschuwing van Tino Sanandaji (1980)[3] dat “om vele redenen – een lange periode van vrede, een homogene bevolking – mocht Zweden een unieke verbinding tussen welvaart, groei en gelijkheid meemaken, maar die idylle is nu in zekere zin voorbij wordt in de parlementsgebouwen van Stockholm en de gebouwen van de media weggewuifd.

De ontwikkelingen en gebeurtenissen in Zweden bevestigen de vaststelling van Paul Scheffer dat een welvaartsstaat en open grenzen niet samen gaan. Zweden laat zich gewillig knechten door de agressieve, veeleisende migrant. Maar Jens, je bent niet de enige die verdrinkt in de stinkende poel van goedheid. Als je enige troost zoekt, kun je even bonzen op de parlementsdeuren in Berlijn, Parijs, Den Haag, Brussel. Ik adviseer je dat niet te doen in Warschau, Bratislava, Praag, Boedapest of Wenen. Het kan zijn dat je in die hoofdsteden met pek en veren op een handkar de stad uitgejaagd wordt.

——————————————————

[1] Bovengronds een in de politieke en operationele arena zichtbare op het oog hiërarchische structuur en de echte structuur die onzichtbaar ondergronds ligt. Die ondergrondse structuur is horizontaal georiënteerd en verbindt vele kleine groeperingen, cellen en individuen met elkaar, waarbij de samenhang binnen een dergelijke opgebouwde samenleving vaak een kwestie is van familiebanden, vriendschapsrelaties, gemengde huwelijken tussen verschillende ideologische en religieuze gemeenschappen uit verschillende landen en internationaal gestructureerde kleine familieondernemingen.

[2] Code 291: Zweedse politie mag niet berichten over delicten van migranten, waardoor de Zweedse politieagenten tot zwijgen gedwongen wordt.

[3] Een Zweedse auteur, analist en spreker met Iraanse wortels. Hij heeft diverse boeken en rapporten over politieke onderwerpen gepubliceerd.

 

0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

2 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
SouthernComfort
6 jaren geleden

Het is gewoonweg niet te geloven dat in een modern Westers land prutsers als Jens Orback de koers aangeven, het lijkt wel of men collectief zelfmoord wenst te plegen. Overigens is het geknoei van Orback slechts een voortzetting van de zelfdestructie die al veel eerder ingezet is; met andere woorden het was vóór Orback al een aandoenlijke bende.

Overigens lijken de cijfers uit het politiek correcte/zieke Zweden zelf te komen, want deze stellen de zaken nog veel te rooskleurig voor. Er zijn twee scenario’s denkbaar: of de volledige instorting van Zweden waarbij de oorspronkelijke Zweed uitsterft en zélf emigreert, of de Zweden herpakken zich en grijpen hun land terug middels een gruwelijke burgeroorlog.

Het is wel duidelijk dat de infantiele Zweedse politici die zó hadden kunnen meespelen in Pippi Langkous niets geleerd hebben van Zuid Afrika noch voormalig Joegoslavië.

r dunki
6 jaren geleden
Antwoord aan  SouthernComfort

Ik sluit mij graag aan bij Southern Comfort’s slotzin over ‘infantiele Zweedse politici’, omdat de arrogante pluche-zitters – net als in Nederland, Duitsland en Frankrijk – kans hebben gezien de culturele ommezwaai onder de kiezers te negeren door een cordon sanitaire van de oude hap. Niets geleerd, niets veranderd!