Duitsland is dankzij Merkel afgegleden naar een verstikkend Zweeds niveau van salon-socialisme. Dankzij dezelfde Merkel floreert de door de kiezers al expliciet afgeserveerde Sharia Partei für Deutschland nog steeds hondsbrutaal in dat verziekte klimaat.
Zij zien zelfs kans om, zoals nu weer bij de moordpartij in Chemnitz (door een Syrische tandarts en/of een Iraakse kerngeleerde die weer eens enkele vrouwen aanrandden in hun weinige vrije tijd), de logische reactie daarop van grote groepen der bevolking te diskwalificeren als ‘extreem rechtse neo-Nazis op het oorlogspad’, terwijl dit rechtstreeks het gevolg is van hun eigen stuitende subversieve activiteiten. Gelukkig kwam de aap al snel uit de mouw en moeten deze louche activisten inbinden, maar zij zitten desondanks nog steeds op het comfortabele en lucratieve pluche!
Ook de CDU kreeg zware klappen en raakte meer en meer verdeeld omdat het grootste deel der leden Merkel’s schier communistische ideeën helemaal niet apprecieerde, integendeel. De zusterpartij CSU profileerde zich weliswaar meer langs de traditionele lijnen maar, zoals zo vaak met de zwijgende meerderheid het geval is werd de CDU handig door de brutale Merkel steeds verder naar links gemanipuleerd in haar ‘Alleingang’. Dit destructieve proces kon jarenlang doorgaan omdat er geen achterdeur was om de CDU de rug toe te keren want enkele radicale griezels probeerden de AfD ‘in statu nascendi’ te domineren en schrokken de brave burgers af. Pas toen de volstrekt respectabele ex-CDU politicus Alexander Eberhardt Gauland, de ‘pater intellectualis’ van de AfD, Frauke Petri’s zwaai naar de CDU afkapte, ‘schoon schip’ maakte en de AfD een duidelijk eigen profiel gaf, op veilige afstand van rechtse extremisten, begon de exodus bij de CDU en de SPD ten gunste van de AfD vorm aan te nemen. In Nederland is dezelfde lamme ‘zwijgende meerderheid’ er schuldig aan dat een moreel failliet kabinet van de crypto D’66-er Rutte – die de VVD, à la Merkel, steeds meer naar de linkse positionering van D’66 manipuleerde- het mogelijk maakt dat de ‘deep state’ de belastingbetaler uitkleedt met linkse idée-fixes als het ‘Parijs-akkoord’ (waarover ik op 29.08 jl. al schreef) en vrolijk verder gaat op de salon-socialistische tour.
Terug naar Duitsland, waar met name in de oude DDR de volksmenners ter rechter zijde vaak sterk werden in Sachsen en steden als Dresden, Chemnitz en Leipzig die (te) zwaar naar links waren afgedreven, in het bijzonder in de Saksische en Berlijnse ‘woon-kazernes’ uit de communistische tijd die vol ontevreden kiezers zitten. Tientallen jaren konden SPD activisten daar het politieke toneel domineren maar plots komt, juist daar, ter rechterzijde de herboren AfD ‘vanuit stilstand’ voorbij gesneld als de tegenpool van de brallerige SPD. Dat doet pijn!
Wat is er bijvoorbeeld gebeurd met de rond 260 000 arme bewoners van Marzahn, de noord-Berlijnse wijk met de ‘woon-kazernes’? Daar trof je de ‘losers’ aan, de mensen die iedere hoop hadden verloren, een klassieke arbeiderswijk waar men permanente linkse dominantie zou verwachten. Maar nee, de wereld is in beweging en de SPD heeft zich verwijderd van die vruchtbare basis waar vroeger de PDS nog welig tierde met 56% der stemmen in 2001.
De meer en meer communistisch georiënteerde SPD, als geestelijk opvolger van de PDS, had het echter te druk met ideologische subversie van Duitsland en hun identificatie met het pluche van de Berlijnse ‘Landesregierung’. Toen de buikriem in het begin van de eeuw aangetrokken moest worden gaf de SPD ‘niet thuis’ en de sluipende culturele vervreemding sloeg toe naarmate de SPD zich meer ging oriënteren op een ideologisch makkelijker te manipuleren – D’66 achtig – ‘publiek met een stropdas’ in de grote steden. Voor die naïeve zwevers is het ideologisch obligate antiracisme, onzin over ‘gender’ en andere identiteits-kul ‘gefundenes Fressen’, maar dat spreekt nu eenmaal niet aan bij mensen die met de alledaagse realiteit worden geconfronteerd en geen tijd hebben voor modieuze politiek-correcte prietpraat.
Bij de verkiezingen van 2006 en 2011 kwam de afrekening voor die linkse zwevers in Marzahn met een teruggang van 56% naar 41% respectievelijk 36%, terwijl er slechts 40% opkomst was en toen graaide Merkel in de staatskas voor Griekenland en organiseerde de vluchtelingen-crisis. In Marzahn leefden veel Russische-Duitsers, Vietnamezen en Polen relatief vreedzaam samen maar de toevloed van vluchtelingen zette te veel druk op huisvesting en huren en gaf de indruk dat de politiek deze mensen helemaal niet meer zag staan en de kazernes wel makkelijk vond om vol te plempen met het afval van de grote stad. Dat bevestigde de mening dat de salon-socialistische gevestigde orde hun problemen afwentelde op de armen in Marzahn, al helemaal toen bleek dat de ‘vluchtelingen’ slechts – grotendeels hoogst onaangepaste – jonge mannen waren.
De AfD trok aan de bel omdat er geen geld was voor verwarming der schoollokalen maar er wèl voor € 20 miljoen een asielcentrum gebouwd werd. Toen de Keulse ‘Sylvesternacht’ de stemming in Duitsland deed keren en de angst voor Islamisering en ‘multikulti-Irrsinn’ toenam, kregen de arme voormalige SPD kiezers de ideologische wind van de arrogante Sharia Partei für Deutschland van voren maar daar zat niemand meer op te wachten! Bij de laatste verkiezingen lagen de linkse partijen en de AfD met 30% min of meer gelijk, maar de AfD liep, met een minimaal verschil, met de buit weg en floreerde en dat is een landelijk fenomeen.
Zoals wij nu in Chemnitz zien nemen de hardleerse communisten van de SPD nog steeds geen stelling tegen de moord door Arabische jonge ‘vluchtelingen’ op een Duitse jongeman die met zijn vrienden een aantal vrouwen te hulp schoot die door deze Arabieren werden aangerand. Integendeel, de SPD nam de gelegenheid te baat om in hun onbegrijpelijke rol van lokale overheid dit essentiële aspect onder het kleed te vegen omdat het hen ideologisch niet paste, maar krijgt nu de rekening terecht gepresenteerd en wordt vanuit het kiezersvolk geconfronteerd met de leuze: ‘Heimat bedeutet auch ein Stück Identität.’ Misschien leerzaam voor Pechtold, Klaver en Asscher (is die er nog steeds?)