De veelbesproken, controversiële afschaffing van de dividendbelasting voor buitenlandse aandeelhouders van grote multinationals zoals Shell en Unilever zou, zoals veel wordt beweerd, de schatkist twee miljard per jaar kosten. Dit is echter een verkeerde voorstelling van zaken.
Geld zat…. Afb: Publicdomainpictures.net
Het afschaffen van die dividendbelasting kost de schatkist namelijk helemaal geen cent. Dat de afschaffing van de dividendbelasting de schatkist minder oplevert, is iets totaal anders. Het is alleen maar een kwestie van inkomstenderving, niet van meer uitgaven. Minder winst maken is nog steeds niet hetzelfde als verlies lijden, al doen grote bedrijven dat wel graag zo voorkomen, zodat zij een aanleiding hebben om in hun kosten kunnen snijden. Dat kost dan meestal een aantal werknemers onderaan de piramide hun baan en dat levert de Raad van Bestuur doorgaans dikke bonussen op. Tevreden aandeelhouders worden nu eenmaal belangrijker bevonden dan tevreden werknemers, laat staan tevreden klanten.
De suggestie die thans echter gewekt wordt, maar niet aan de orde is, is dat ons kabinet bij wijze van spreken een grote zak met twee miljard euro uit de schatkist haalt en die cadeau doet aan de buitenlandse aandeelhouders. Dat is geenszins het geval. Die twee miljard euro zit er namelijk nog helemaal niet eens in. Dat is het bedrag, wat de buitenlandse aandeelhouders normaal gesproken zouden moeten afdragen aan dividendbelasting, maar dat hoeft straks vanwege de voorgenomen afschaffing niet meer. Het is een vrijstelling en geen cadeau.
Dat er vervolgens een gat van twee miljard euro in de Rijksbegroting ontstaat door deze gemiste inkomsten, is een volkomen andere kwestie. Het moge duidelijk zijn dat onze minister van Financiën dat graag in onze schatkist gecompenseerd ziet. Dat kan op verschillende manieren: enerzijds door op een andere manier meer inkomsten te genereren, zoals bijvoorbeeld de aangekondigde verhoging van de BTW en BPM; onze premier heeft echter gezegd dat “de rekening”, die – gelet op het bovenstaande betoog – feitelijk niet bestaat, niet bij de burgers zal worden neergelegd, maar bij het bedrijfsleven. Uiteindelijk betaalt de burger dus toch, want de bedrijven rekenen hun lastenverzwaringen immers ook gewoon door.
Anderzijds kan dat effect ook bereikt worden door in de kosten te snijden, oftewel te bezuinigen. Daar zijn naar mijn bescheiden mening meer dan voldoende mogelijkheden voor. Om te beginnen zijn er niet zoveel ambtenaren meer nodig die zich met de dividendbelasting bezighouden, dus die kunnen wel weg. Anderzijds zijn er nog stapels aan allerhande subsidiemogelijkheden waar het mes in kan worden gezet, bijvoorbeeld de miljardensubsidies voor energiereuzen en andere belanghebbenden om totaal overbodige, non-productieve windmolenparken aan te leggen, alleen omdat dat uitvloeiselen zijn van akkoorden die je zó kunt opzeggen, zoals de huidige Amerikaanse president recentelijk al meerdere malen heeft aangetoond. Of snijden in het Gemeentefonds, zodat de grote steden gekort worden en minder mogelijkheden hebben om met allerhande subsidies voor controversiële multikulprojecten te strooien.
Of we het er nu wel of niet mee eens zijn (van mij mogen er eigenlijk nog wel veel meer belastingen worden afgeschaft, of op zijn minst fors verlaagd): opnieuw wordt duidelijk welke belangrijke rol woordkeuze speelt in de media als het gaat om een correcte weergave van de werkelijkheid en hoe de geïnteresseerde nieuwsconsument door het gebruik van incorrecte terminologie op het verkeerde been wordt gezet.
Als de belastingverdragen ook worden aangepast aan het nieuwe nul-tarief (nu 15%), dan vervalt ook de aftrekpost voor de betaalde buitenlandse div belastingen. bij de aangifte vermogensbelasting. De vermogensbelasting wordt dan in zijn geheel met Nederlands geld betaald. Het extra inkomen voor de Staat is daar dan dus gelijk aan wat nu als aftrekpost wordt opgevoerd voor ingehouden buitenlandse div belasting volgens de verdragen. Die extra inkomsten van Nederlanders worden uitgegeven, dat levert extra BTW op, of worden belegd, dat levert extra vermogensbelasting op. Waarom lezen we alleen over kosten en niets over de extra inkomsten voor de Staat? Typisch Nederlands?
Een verhaal dat van alles iets verteld, maar wel benadert vanuit een specifiek gevoel en niet de hele lading dekt. Als je normaliter jaarlijks vaste inkomsten hebt zoals in dit geval dividend en deze niet meer gaat ontvangen in komende jaren zit je met een begrotingsgat. De regering maakt fiscale plannen altijd vooruit en komt nu simpelweg tekort. Dat wordt nu dus gecorrigeerd door bv de BTW te verhogen. Verder gaat u er vanuit dat ieder Gemeentefonds door de overheid
dan wel gemeente wordt gefinancierd . Dit is geheel onjuist. Deze stichtingen bedruipen zich meestal zelf door sponsoren en steun van bedrijfsleven .
Van mij mogen zeker ook veel belastingen worden afgeschaft of verlaagd maar om nu net die belasting af te schaffen waarvan de baten, vanwege de mogelijkheid van verrekening met buitenlandse dividendbelasting, voor een groot deel ten goede komen aan buitenlandse overheden vind ik toch een verkeerde keuze. Dat heeft niets met woordkeuze te maken.