….. of zijn de Amerikaanse extreme Democraten nog steeds dermate doorgedraaid omdat Trump gewonnen heeft en nu ook nog eens het schunnige complot van Obama, Clinton, Brennan en Comey aan het licht komt?
Op 20.03 jl. schreef ik al op deze pagina’s dat het hysterische verhaal over Cambridge Analytica niets anders was dan dat: hysterie van dodelijk gefrustreerde verliezers die alles aangrijpen om maar verder te keer te kunnen gaan over Trump. Je moet er maar zin in hebben.
Dat Trump via Facebook gewonnen zou hebben is alleen al daarom fout omdat hij gewoon meer aandacht dan welke andere kandidaat dan ook op zich vestigde via Twitter en dat nog steeds doet.
Of wij allemaal op afstand bediend worden door mysterieuze firma’s? Nee, maar dat de voltallige beweging der huilebalkende extreme Democraten in de greep van Karl Marx zijn is evident.
Cambridge Analytica betekent niet het einde van de democratie, dat is slechts de pretentie van Big Brother Obama met zijn schimmige trawanten uit de “deep state” en laten wij dat vooral niet vergeten in de actuele media-hype die door het gillend en schreeuwend tegenstribbelende “deep-state” wordt gevoed.
Laten wij daarom maar weer eens kijken naar één der bitter weinige objectieve stemmen in de internationale pers, die van de Neue Zürcher Zeitung, die na zéér gedegen onderzoek stelt dat de kans dat Cambridge Analytica tekent voor de winst van Trump op nul gewaardeerd moet worden en in de wiskunde is nul het equivalent van één gedeeld door oneindig. Dat dezelfde huilebalken en passant ook nog eens C.A. verantwoordelijk hielden voor de Brexit geeft wel aan hoe hun vlag erbij hangt.
Trump’s campagne heeft al voor de verkiezingen de relatie met C.A. verbroken, evenals Ted Cruz terwijl de L.A.Times C.A. al eerder als “kwakzalvers” bestempelde, en dat is een krant die nog steeds niet het verschil kent tussen politieke-correctheid en objectief journalisme… C.A. is ook niet brandschoon, want zij pretenderen o.g.v. hun “onderzoeken” zelfs politieke tegenstanders te kunnen diffameren, wellicht de reden waarom Obama in 2012 al gebruik maakte van de diensten van C.A.
“Er zijn veel goede redenen om sceptisch te zijn”, stelt Daniel Kreiss, een professor aan de University of North Carolina in Chapel Hill en een leidende expert voor datagedreven verkiezingscampagne’s. “Er is nauwelijks of geen wetenschappelijk bewijs dat psychometrische targeting in de politiek functioneert maar een stapel aan bewijs dat het absoluut niet werkt”.
Neem daarbij het feit dat C.A. pretendeert zo’n 50 miljoen kiezers te hebben bekeken aan de hand van de ‘big-five’ criteria uit de persoonlijkheidspsychologie, en nu blijkt dat zij slechts 320.000 potentiële kiezers in detail hebben geanalyseerd, terwijl de rest van de 50 miljoen slechts aan de hand van “duimpjes” werden doorgelicht.
Jessica Baldwin-Philippi, Professor aan de Fordham University, die zich in de laatste Jaren intensief met digitale verkiezingen bezig hield: “men kan een ton aan persoonlijkheidscriteria modelleren, maar het is volstrekt onduidelijk hoe dit met Facebook-Likes vergeljkbaar zou zijn, temeer omdat de USA al zo politiek verdeeld is en de – door links gedomineerde – TV nog altijd belangrijker is dan Facebook ”. Pew Research Center geeft aan dat 58% der kiezers TV kijkt, niet naar sociale media.
Zo voert de N.Z.Z. nog andere wetenschappers op die de vloer aanvegen met C.A.’s quasi wetenschappelijke modus operandi voor “micro-targeting”die ik de lezer hier zal besparen, maar met name de polarisatie in de Amerikaanse politiek zou het vrijwel onmogelijk maken om de kiezers met deze methode van gedachten te doen veranderen.
Terug naar de media-hype: alle experts zijn het eens dat Trump heeft gewonnen dankzij andere factoren, met name Twitter, niet Facebook! Hij trok gewoon meer aandacht dan wie dan ook…
Dat CNN en Facebook, beiden van linkse signatuur, zo ontzettend veel (negatieve) aandacht aan Trump gaven is als een boemerang op hen teruggekomen, net zoals het mannetje Penthouse de groei van Wilders en Baudet voortdurend stimuleert omdat hij te dom is om in te zien dat zijn negativisme op zich geen boodschap herbergt maar slechts voornoemd tweetal pousseert.
Kortom, de door Ollongren gewenste onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting, vermomd als regulering der sociale media, blijkt nu ook in Brussel een onvoorzienbare“backlash” te veroorzaken en dat Zuckerberg vanuit zijn veilige Silicon Valley er door gefrustreerde linkse politici met de haren in Washington en Londen bijgesleept wordt is mijns inziens een koekje van eigen deeg.