Uitspraken en activiteiten van twee directeuren van de CIA speelden een sleutelrol in pogingen om de geloofwaardigheid van een democratisch gekozen president te ondergraven en stelden daardoor de beginselen van een democratie ter discussie. Twee Obama adepten, John Brennan en zijn voorganger Michael Hayden, hebben eind 2016 en begin 2017 doorlopend geprobeerd de nieuwe POTUS hun eigen agenda op te dringen.
Iets wat de CIA blijkbaar goed gelukt is in de jaren dat Obama het roer van het Amerikaanse vlaggenschip in handen had en de nationale kompasrichting schoot. De nieuwe POTUS wilde blijkbaar niet begrijpen hoe de politieke hazen in Washington echt lopen en hield voor beide heren en de in hun slipstream volgende Director of National Intelligence (DNI), James Clapper, de deur van het Witte Huis dicht. Voortaan geen huissleutel onder de deurmat en binnen zonder kloppen was geen optie meer. Vermoedelijk voor Obama getrouwen het sein om hun inspanningen op te schroeven met het doel the Donald op het kruis te leggen.
Het Pakket.
Door het groot aantal losse publicaties is het een hele toer om een rode draad in gebeurtenissen en ontwikkelingen te ontdekken. De publicatie medio 2016 van een 35 pagina´s tellend uitermate discutabel Steele rapport, is voor het grote publiek de start geweest van de Trump obstructie. Over de mate van betrouwbaarheid zijn Bijbels vol geschreven en het is volstrekt onbegrijpelijk dat het dossier het vertrekpunt is geweest voor het onderzoek van Mueller´s Special Counsel.
Vervolgens het Carter Page[1] drama. Die kan inmiddels meepraten over de manier waarop Obama adepten voortdurend proberen een verbinding te leggen tussen Trump en Moskou. De toestemming om afluister en aftap praktijken op zijn communicatie middelen te mogen toepassen, werd bij de Foreign Intelligence Surveillance Court (FISC) ingediend en middels een FISA schriftelijk bevel gehonoreerd[2]. De FBI veronderstelde dat Page een Russische spion was en die veronderstelling was de onderbouwing van de aanvraag. Hoewel Page door zijn activiteiten als olie consultant regelmatig contact had en heeft met Russische autoriteiten, kan nog steeds niet hard worden gemaakt dat hij inderdaad een Russische spion was en is. Omdat voor de onderbouwing van de aanvraag, vermoedelijk informatie uit het door de Democratische partij en Clinton campagne gefinancierde Steele rapport is gebruikt, wordt door de sterk anti-Trump kleuring van de inhoud, ernstig getwijfeld aan de rechtmatigheid van de aanvraag bij de FISC. De uitleg van die twijfels vormt vermoedelijk de kern van het FISA memo.
Tussen Page en FISA memo fietst nog de weigering van DOJ om het berichtenverkeer tussen twee FBI medewerkers en voormalige leden van de Special Counsel – Strzok en Page – in de periode december 2016-mei 2017 aan de betreffende Senaatscommissie te overhandigen. DOJ en FBI beweerden aanvankelijk dat die berichtenwisseling met een volume van 385 pagina´s, door het gebruik van gebrekkige software verdwenen was. De laatste ontwikkeling is het wel of niet openbaar maken van het FISA memo van de hand van de voorzitter van de Senaatscommissie voor Inlichtingen en Veiligheid.
Het lijkt geen pech of louter toeval te zijn dat mails en rapportages tussen resp. van beide genoemde FBI functionarissen uit de periode 14 december 2016-17 mei 2017 plotseling onvindbaar zijn. In die periode intensiveerde anti-Trump krachten hun activiteiten om de nieuwe POTUS door obstructie en vertragingstactieken het regeren onmogelijk te maken. Informatie uit vertrouwelijke en zelfs geheime bijeenkomsten en telefoongesprekken, inbreuken op internetstromen kwamen snel en gekleurd op de voorpagina´s van het liberale deel van de gevestigde Amerikaanse media met het doel om de afzet procedure werkelijkheid te laten worden. Het verhaal van de lekkende Comey onlangs aangevuld met het lekken van informatie door de waarnemende FBI Directeur McCabe, is inmiddels bekend. Die lekken hebben o.m. Flynn de kop gekost, Comey kon zijn koffers pakken en de ene Obama adept Rosenstein stelde Mueller een andere Obama adept aan als hoofd van een Special Counsel die als taak kreeg een verbinding Moskou-Trump c.s. hard te maken. Het lekken van twijfelachtige en stemmingmakende informatie had als belangrijkste doelstelling die Russisch-Trump samenzwering en een substantiële Russische inmenging in de Amerikaanse presidentsverkiezingen te onderbouwen. In die maanden was Strzok de aangewezen FBI agent die het onderzoek naar een vermeende samenzwering leidde.
Die 385 pagina´s informatie kan de rook doen optrekken die rond die ontwikkelingen, gebeurtenissen en illegale praktijken uit die vijf maanden zijn blijven hangen. Vermoedelijk worden dan ook illegale, gezagsondermijnende activiteiten van kopstukken uit de inlichtingenwereld herkenbaar. De inhoud kan helder maken hoe ver de tentakels van anti-Trump kopstukken konden reiken en kan duidelijkheid geven over de innige interrelaties tussen inlichtingenwereld en mediabronnen. Obama adepten in de top van de veiligheidsamenleving[3] waren er snel bij om die 385 pagina´s te laten verdwijnen en de schuld aan niet goed functionerende software te geven. Vermoedelijk probeerden ze hun jarenlange misbruik van macht en bevoegdheden voorgoed te begraven. Helaas zijn autoriteiten van DOJ die hun taak wel serieus nemen en weten voor wie ze het werk doen, er in geslaagd om het grootste deel van die 385 pagina´s weer leesbaar te krijgen.
Obama gate
Nu al vergelijken kenners de ontbrekende Strzok-Page pagina´s met de Nixon tapes en beschouwen de informaties als de bekende smoking gun. Ging Watergate over het toedekken van een amateuristische inbraak om de Democratic National Committee (DNC) af te kunnen luisteren; de huidige ontwikkelingen die als Obamagate betiteld worden, gaan veel verder dan afluisteren. Obamagate gaat over de transformatie van een instrument voor de veiligheid van de Amerikaanse samenleving naar een politiek wapen voor de Democratische Partij om Conservatieve tegenstanders achter het behang te plakken. Dat wapen moet zorgen voor een voor het grote publiek verborgen geleidelijke overname van de macht.
Uit de beschikbaar gekomen informatie is inmiddels duidelijk geworden dat tijdens de acht jaar Obama een schaduwregering is ontstaan die zich ver boven de Amerikaanse wetgeving verheven voelde. Diens verstrekkende macht liet zich niet beperken of kanaliseren door een nationale wetgeving of democratische principes. Met de steun van de zittende president konden onderzoeken door Senaatscommissies en ander instanties van het Congres langdurig gefrustreerd en gemanipuleerd worden. Die tijd lijkt voorbij en het heeft er alle schijn van dat met het ontslag van Strzok en Page en het aftreden van McCabe de eerste ratten het schip hebben verlaten. Hayden en Brennan houden zich sinds het aantreden van Trump opmerkelijk stil en het is nu de vraag hoelang Rosenstein, de plaatsvervangend DOJ en Mueller het hoofd van de Special Counsel, het nog uithouden.
Mueller
De geloofwaardigheid van Mueller heeft de afgelopen maanden flink wat krassen opgelopen. Tijdens zijn teneur als Directeur van de FBI heeft hij zijn loyaliteit voor Obama en Clinton herhaaldelijk bewezen door zich voortdurend passief op te stellen bij verschillende Obama schandalen zoals het Fast and Furious programma[4], NSA afluisterpraktijken, Carthagena Secret Service misdragingen en Uranium One schandaal. Bovendien onderstreept hij dat op een verdekte wijze tijdens het moeizaam lopende onderzoek naar een relatie tussen Moskou en Trump.
Onlangs is een bericht gepubliceerd over de manier waarop hij de veronderstelde relatie tussen een Saoedische familie in Sarasota en 9-11 aanslag plegers heeft toegedekt. Judicial Watch bericht op zijn website in een 23 januari 2018 artikel …”court documents recently filed by the government further rock the credibility of Russia Special Counsel Robert Mueller because they show that as FBI Director, Mueller covered up the connection between a Florida Saudi family and the 9/11 terrorist attacks. The documents reveal that Mueller was likely involved in publicly releasing deceptive official agency statements about a secret investigation of the Saudis, who lived in Sarasota, with ties to the hijackers.,,” Under Mueller’s leadership, the FBI tried to discredit the story, publicly countering that agents found no connection between the Sarasota Saudi family and the 2001 terrorist plot. The reality is that the FBI’s own files contained several reports that said the opposite. Files obtained by reporters in the course of their lengthy probe reveal that federal agents found “many connections” between the family and “individuals associated with the terrorist attacks on 9/11/2001.” The FBI continued to publicly deny it existed and it appears that the lies were approved by Mueller.
Ook op een andere manier is zijn warme belangstelling voor verdekt optredende islamitisch extremistische organisaties bevestigd. In mei 2017 hebben Judicial Watch medewerkers inzage gekregen in officiële FBI documenten waarin wordt beschreven hoe en waarom Mueller´s FBI tijdens een geheime bijeenkomst besloten had om antiterrorisme documenten te zuiveren van onderwerpen en teksten die mogelijk krenkend konden zijn voor het Amerikaanse moslim segment. Het was duidelijk dat Mueller die toezegging had gedaan tijdens zijn besprekingen met twee moslim organisaties: Islamic Society of North America (ISNA)[5] and Council on American Islamic Relations (CAIR)[6]. Twee organisaties, die volgens de Amerikaanse overheid de financiering van de van terrorisme verdachte Holy Land Foundation for Releave and Development[7] hebben gedoogd resp. daarvoor verantwoordelijk zijn geweest.
Kick the Strzok door open
Het anti-Trump sentiment en de hang naar blijvende Democratische tijden werd al in de aanloop naar de verkiezing in november helder. Artikelen als “Raspoetin in Washington”, “Firma List en Bedrog” en “FSB flilaal in Washington” schetsen de gebeurtenissen en ontwikkelingen die duidelijk maken dat in de loop van de Obama jaren de inlichtingenwereld het politieke beleid heeft gekidnapt en in feite de politieke kompasrichting van Amerika bepaalde. Wanneer alle gebeurtenissen chronologisch op een rij gezet worden, ontstaat een beeld van een coupe die met instemming en steun van een zittende president, geleid door kopstukken uit die inlichtingenwereld en actief ondersteund door een manipulerend media apparaat. Die combinatie was in staat om liberale politici en actiegroepen, gezagsondermijnende en rebellerende activiteiten op te dringen. Een voorbeeld van opruiing en hoogverraad.
Onthullende artikelen over de handel en wandel van Obama aanhangers worden bijna dagelijks gepubliceerd op websites die op basis van officiële documenten hun teksten concipiëren. Uit die teksten blijkt dat in de laatste fase van Obama een schaduw regering is opgestaan om m.b.v. de principes van schimmige figuren als Alinsky de Amerikaanse samenleving in een ijzeren socialistisch georiënteerde Democratische greep te krijgen en te houden. De contouren van een schaduw regering die achter de schermen gepassioneerd bezig is de zittende president ten val te brengen, worden steeds scherper aangezet. Een voor een dreigen de vermoedelijke kopstukken in het eigen zwaard te vallen.
President en de nieuwe top van de veiligheidssamenleving kunnen m.b.v. het FISA memorandum en de teruggevonden Strzok-Page berichtenwisseling een inzicht krijgen van de mate van corruptie en politisering binnen de FBI, CIA, NSA, IRS en DOJ om een grote schoonmaak te kunnen starten. Daar zal het niet moeten stoppen. Ook andere Obama adepten, Clinton en wellicht Obama zelf zullen tegen het licht gehouden moeten worden. Het FISA schandaal is gaandeweg uitgegroeid tot Obamagate.
—————————————–
[1] Voormalige adviseur buitenlands beleid voor de Trump campagne.
[2] Een FISA toewijzing moet door het hoogste DOJ en FBI niveau goedgekeurd worden.
[3] Inlichtingen wereld plus DOJ, Homeland Security en Department of Interior.
[4] Het Bureau of Alcohol Firearms and Tobacco’s (ATF) gebruikte belastinggeld om wapens naar Mexicaanse drug kartels door te sluizen. Die actie van de ATF heeft geresulteerd in de moord op twee leden van de Grenspolitie met doorgesluisde wapens en het ontslag van de klokkenluider. Nog steeds worden 1000 wapens vermist.
[5] Wordt beschouwd als de grootste moslim organisatie van Noord Amerika.
[6] CAIR is een terroristisch georiënteerde moslim organisatie sterk gelieerd met binnenlandse en buitenlandse (splinter) Jihadistische structuren. Opgericht in 1994 door drie extremisten uit het Midden Oosten (Omar Ahmad, Nihad Awad and Rafeeq Jaber). Die drie vertegenwoordigden onder de naam Islamic Association for Palestine. de Amerikaanse propagandavleugel van Hamas. .
[7] The Holy Land Foundation is in 2012 veroordeeld voor het financieren van terroristische groeperingen.
Toen, tijdens de koude oorlog, de linkse indoctrinatie van de Amerikaanse en Europese maatschappij de eerste schreden zetten op het subversieve pad, was ‘links’ nog de ‘counterculture’. Nu zijn zij de heersende cultuur waarin een overtuigde communist als Obama keer op keer blijk gaf van zijn onscrupuleuze agenda, waarin het doel de middelen heiligt: ALLE middelen, zoals Charlef hier beschrijft.
Daarom leidt de huidige ‘culture war’ een historisch beslissende fase in van onze westerse wereld, waarin het essentiëel is dat Trump de tussentijdse verkiezingen van november naar zich toe haalt om vervolgens in 2020 herkozen te worden en de ‘contra-revolutie’ af te ronden die moet voorkomen dat onze westerse wereld een soort van ‘Götterdämmerung’ tegemoet gaat die het begin van het einde inluidt op weg naar het communistische Utopia.
Zoals Charles aantoont lijken de Democraten hun hand zwaar overspeeld te hebben.
Recentelijk leken de Democraten nog een ruime voorsprong van zo’n 17 punten te koesteren in de polls op weg naar de tussentijdse november verkiezingen, maar na de State of the Union is Trump’s persoonlijke rating plots midden in de veertig procent beland en zijn de republikeinen zo’n twaalf punten ingelopen. Als deze trend doorzet is er hoop dat de westerse wereld gered wordt van een roemloos communistisch bloedbad waarin korte metten wordt gemaakt met alle gehate ‘andersdenkenden’.
Wat de Democraten doodzenuwachtig maakt is het voor hen ontluisterende memo dat dezer dagen publiek wordt gemaakt: het mooie van een boomerang is dat de door hen verzonnen link tussen Trump en Moskou in rook opgaat maar dat de link tussen de moreel corrupte Clintons en Moskou steeds meer gestalte krijgt.
Hopelijk wordt dit zo’n dikke sneeuwbal dat er leidende Democraten achter de tralies gaan verdwijnen en zodoende de komende tussentijdse verkiezingen de Götterdaemmerung’ voor de Democraten worden.