Ik moet me eigenlijk niet meer verbazen over de manier waarop de doorsnee burger in het westen wordt geïnformeerd over gewelddadige praktijken door extremisten en activisten.
Afb: pixabay
De berichtgeving over de gewelddadigheden in Charlottesville en de aanslagen die de laatste weken Europa teisteren, spreekt boekdelen. Voortdurend worden bij aanslagen de termen islam en terrorisme angstvallig vermeden en wordt doorlopend de verwarde geest ten tonele gevoerd. Zelfs de hoofdwonden die een journalist heeft opgelopen tijdens zijn onaangename ontmoeting met Antifa tuig in Richmond, heeft in het westen geen voorpagina, zelfs niet de eerste 20 pagina´s gehaald.
Ik heb me de afgelopen dagen afgevraagd of ik zelf niet door een verkeerd prisma naar walgelijke incidenten als Hamburg juni 2017, Charlottesville augustus 2017 heb gekeken. Een ding is helder. De politie trad bij beide incidenten terughoudend en reactief op en bleek wellicht door van hogerhand verstrekte richtlijnen, niet in staat te zijn om gewelddadigheden te kanaliseren en te beheersen. Mede daardoor resulteerden beide incidenten in enorme schade aan mens en materieel. Zoals gewoonlijk was de onschuldige omstander, eigenaar van een geparkeerde auto en bezitter van een winkelpand de dupe. Opmerkelijk was dat bij beide gewelddadigheden Antifa adepten aanwezig waren, die een spoor van vernielingen achterlieten.
Journalisten en politici hebben de gewelddadigheden in Charlottesville aangegrepen om belachelijke vergelijkingen met de geallieerde invasie op de stranden van Frankrijk te maken en eigen verkrampte ideeën aan het grote publiek te verkopen. Wat te denken van de tweet die Jeffrey Goldberg van The Atalntic de wereld ingooide “Watching Saving Private Ryan, a movie about a group of very aggressive alt-left protesters invading a beach without a permit” of de tekst die Brian Fallon woordvoerder van Clinton, onder een foto van geallieerde militairen op een van stranden van Normandië of Bretagne zette “Also confronted the Nazis without a permit”. Een grotere belediging van de grootste generatie is niet denkbaar.
Draaide het in Charlottesville inderdaad om grondwettelijke rechten als vrijheid van vergadering, meningsuiting en betoging zoals de leiding van Unite the Right beweert of was het een ordinaire poging om chaos en onrust uit te lokken met als bonus schade aan mens en materieel? Waarom druisen maatregelen die Charlottesville heeft genomen in tegen de beslissing van een federale rechter en wordt een protestactie ongrondwettelijk verklaard? Hoe is het mogelijk dat Antifa en de extreme vleugel van Black Lives Matter (BLM) zowel op de startplaats van de protestactie als op de parkeerplaats van de vervoermiddelen van Unite the Right actievoerders in groten getale aanwezig waren bewapend met traangas, slagwapens, loden pijpen, brokken cement, stalen vuilnisbakken, stenen en er zelfs naderhand vuurwapens bij enkele Antifa/BLM extremisten zijn gevonden? Waarom trad de politie wel op tegen Unite the Right deelnemers en niet tegen Antifa en BLM extremisten? Was de plaatsvervangend burgemeester die regelmatig wordt betrapt op tweets met uitspraken tegen blanken, homosexuelen en vrouwen en daardoor beticht wordt van het ondersteunen en stimuleren van BLM acties, wel de juiste persoon om het politie optreden te sturen?
Wanneer de gebeurtenissen rond de Unite the Right protestactie nog eens serieus onder de loep genomen worden, komt er wellicht een antwoord op mijn vragen. Hoopvol ben ik echter niet, omdat iedereen in zijn bovenkamer een eigen registratie van de realiteit heeft ontwikkeld en dat op een merkwaardige manier aan de wereld om hem heen kenbaar maakt. Het is maar vanuit welke invalshoek en achtergrond het individu naar de gebeurtenissen kijkt en waar die persoon zijn accenten legt. De grondgedachte van een dergelijke beschouwing zou het veroordelen van het kwaad moeten zijn om te voorkomen dat de samenleving bezig is zichzelf op te vreten. Dat is dus nauwelijks het geval. In de USA bijvoorbeeld draait het hoofdzakelijk om het in de hoek zetten, het belachelijk maken van een andersdenkende persoon onder het motto the freedom of speech belongs to me and only me. Gelet op de ongeregeldheden in Charlottesville en keren dat andersdenkenden op de diverse Universiteitscampussen het spreken op een agressieve manier onmogelijk wordt gemaakt, blijkt de vrijheid van vergadering en betoging een extreem links privilege te zijn geworden. Overigens is dat ook al het geval in Nederland.
Bedenkelijk is dat de term fascisme te pas en te onpas gebruikt wordt om andere meningen in de kiem te smoren. Misschien helpt het als de persoon die regelmatig de ander van fascisme beschuldigt, zich eens buigt over de elementen die het fascisme in zich heeft en die projecteert op het eigen gedrag. Het fascisme vereert bijvoorbeeld machtsvertoon en het gebruik van geweld als dat is gericht op de omverwerping van de bestaande maatschappelijke orde; streeft naar volledige controle over het maatschappelijk leven en de sociale en culturele organisaties. Karakteristiek voor het fascisme is ook dat voor vrijheid van meningsuiting en vrijheid van vergadering en betoging geen plaats is; media censuur en willekeurig optreden van overheden niet alleen aan de orde van de dag is, maar ook acceptabel wordt gevonden. Het fascisme accepteert de menselijke ongelijkheid in termen als blank boven zwart, zwart boven blank en drukt daardoor uit dat er binnen een samenleving segmenten zijn die als minderwaardig beschouwd kunnen en moeten worden. Tenslotte hebben fascisten een aversie voor slapheid en krachteloosheid.
Hoewel het hedendaagse fascisme deels afgedreven is van de oorspronkelijke Italiaanse invulling blijven elementen herkenbaar in het hedendaagse optreden van activisten, extremisten en politici. Wanneer een aantal van die kenmerken op bewegingen in de USA en Europa wordt geprojecteerd, komt de doorsnee burger voortdurend tot de vaststelling dat de antifascist net zo fascistisch is als en soms nog extremer handelt en zich gedraagt dan degene die als fascist betiteld wordt. Nog bedenkelijker is dat die bewegingen ondersteund, gestimuleerd en aangemoedigd worden door politici, die daardoor hun grondwettelijke verantwoordelijkheden uit het oog verloren hebben. Het enige verschil met het tuig in de straat is uiterlijk voorkomen en uitrusting.
De USA buigt zich over Charlottesville; Europa is gedwongen om zich over de naweeën van Barcelona en het migranten vraagstuk ze buigen. Barcelona is na Londen en Parijs de zoveelste waarschuwing dat het kwaad onder ons is en bevestigt de mening van de doorsnee Europeaan dat politieke leiders hardleers blijven. De stille tochten, kaartjes, kaarsen, steunbetuigingen steunbetuiging en geruststellende, nietszeggende teksten; ze komen er ongetwijfeld weer aan. Gerard de Boer laat ons via zijn weblog weten dat ondanks de talrijke aanslagen door verwarde moslims en de groeiende criminaliteit door Noord Afrikaanse migranten, de EU een ontwerpresolutie klaar heeft liggen 60 miljoen kansarme Noord Afrikanen en Midden Oosten bewoners tot 2050 naar Europa te halen om de vergrijzing op te lossen. Een van de Europese rekenmeesters is tot die slotsom gekomen. Duidelijk niet naar Jan van de Beek geluisterd. Vermoedelijk zitten daar de 25 miljoen migranten die Merkel tot 2060 het land wil binnenkruien niet bij. Blijkbaar is een aanslag om de twee weken niet voldoende en moet de frequentie en de intensiteit van die aanslagen opgeschroefd worden.
De doorsnee burger moet het geraaskal van politici en het gros van de media binnen en buiten Nederland lijdzaam over zich heen laten gaan. Hij beseft eindelijk dat Gerard de Boer en gelijkgezinde denkers het bij het rechte einde hebben. Nederland – en vrijwel alle traditionele Europese staten – is een schijndemocratie. Nederland met een ongekozen staatshoofd, ongekozen politieke leiders, achterkamertjes politiek, een uitgebreid politieke lobby en hobby circuit, ongekozen burgemeesters; 1,5 miljoen buitenspel gezette kiezers, referenda die niet worden uitgevoerd en in het ronde archief verdwijnen en de doorsnee burger die zich noch kan en mag mengen in de migrantendiscussie noch in de verdeling van het BNP, die in toenemende mate toegesneden is op de financiering van de hobby´s van het politieke kartel. Wat nou democratie.
Uit de bovenstaande tekst blijkt dat de doorsnee burger heel wat informatie niet mag lezen, zien of horen. Hij en zij moeten het doen met het nieuws dat vooringenomen journalisten en reporters ons dagelijks voorschotelen en worden daardoor gedwongen tot papegaaien. Dat komt vooral tot uiting in op, aan en bemerkingen op de sociale media. Gedachtespinsels die bijdragen aan de nepnieuws euforie die in stand gehouden wordt door politici en media.
Links en Islam zijn en blijven leuk voor onze politieke klasse en de door hen gecensureerde media. Alle andere visies zijn en blijven abject. Leve de door Mark c.s. zo gepropageerde vrijheid.