Kijken naar klimaatgegevens door een opgepoetst prisma

De milieugekkies zijn na Trumps afwijzing van de milieu-overeenkomst van Parijs weer met een enorme snelheid uit hun beschermende grotten gestormd, en staande aan de rand van een zelfbedachte afgrond wijzen ze naar de POTUS en slaken kreten als USA is mondiaal de grootste vervuiler. In hun spoor schreeuwen de verdwaalde politici, die hun handtekening onder het klimaatakkoord van Parijs hebben gezet. Het gros van de klimaatverslaafden vertikt het om historische data op waarde te schatten en legt die schielijk opzij als die niet hun oneliners ondersteunen die vooral tegen de USA van Trump gericht zijn.

Temperatuurveranderingen en te verwachten veranderingen op basis van historische gegevens

Bestudering van de lijst met de meest vervuilende steden en landen is een van de methoden om milieuschade herkenbaar te maken. Op die manier kan ook worden onderbouwd dat de USA een van de grootste, resp. de grootste mondiale vervuiler is of niet. Er zijn voldoende studies beschikbaar om een dergelijke vaststelling te kunnen onderbouwen en men kan zich afvragen waarom die data in een discussie over Trumps besluit om uit het Parijs- akkoord te stappen niet gebruikt worden.

In februari 2017 hebben de WHO en de International Energy Agency (IEA) lijsten gepubliceerd met landen die verantwoordelijk zijn voor het hoogste en laagste niveau van luchtvervuiling. De vaststellingen van de twee organisaties worden bevestigd door conclusies uit andere studies over lucht- en watervervuiling.

Opvallend in die twee lijsten is het feit dat de USA niet tot de 10 grootste, maar tot de 10 minst vervuilende landen in de wereld behoort. Dat weerspreekt het veelgehoorde verwijt van milieufanaten dat de USA medeverantwoordelijk zou zijn voor de grote mate van luchtvervuiling. Op die lijst van minst vervuilende landen verkeert de USA in het goede gezelschap van Nieuw-Zeeland, Australië en Scandinavische staten als Zweden en Finland.

Ondanks de miljarden, die opeenvolgende regeringen hebben gereserveerd om Nederland als ‘groen gidsland’ aan de mondiale samenleving te presenteren, staat ons land niet op de lijst van de 10 minst vervuilende landen. De vraag is wat met die miljarden is gedaan en wanneer de Nederlandse samenleving eindelijk de positieve effecten van die investering in windmolenparken en zonnepanelen zal ervaren.

In de lijst van meest vervuilende landen staan de usual suspects China en India. Ook opvallend is dat een groot aantal moslimlanden in de lijst staat. Bij de opgenomen tien vervuilers staan vier moslimstaten van het Arabisch schiereiland en twee uit Noord-Afrika. De overige vier komen van – of zijn aangeleund aan – het Indische subcontinent (India, Bangladesh en Nepal). Hoe zou het toch komen dat het aantal vervuilende moslimstaten op die lijst overheerst? Hebben die landen in de achterliggende decennia ook niet braaf diverse milieu-overeenkomsten ondertekend? Gelet hun plaats op de lijst hebben ze zich niet echt bekommerd om de gevolgen daarvan en hebben zeker niet hun geld gereserveerd voor de bestrijding van milieuvervuiling. Vermoedelijk heeft een aantal van die moslimstaten meer voordelen gezien in het sponsoren van het islamitisch extremisme en het verspreiden van de fundamentele stroming van de islam. WHO en IEA concluderen ook dat de meeste slachtoffers door luchtvervuiling niet in de USA vallen, maar op het Arabische schiereiland, Indische subcontinent, Centraal-Azië en China.

In de lijst van de 25 schoonste steden in de wereld is de USA het enige land dat drie steden op de lijst heeft, nl. Chicago op plaats 2, Honolulu op plaats 4 en Portland op plaats 16. Op de lijst staat geen enkele stad uit China, Rusland of India. Chinese en Indiase steden verschijnen wel prominent op een lijst met de vijftien meest vervuilde steden: zeven Indiase steden, drie Chinese steden en drie Saoedi- Arabische steden. Geen enkele Amerikaanse stad is op de lijst te vinden.

Tenslotte een schematische voorstelling, waarvan af te lezen is welke staten het meeste en het minste bijdragen aan duurzame energie-oplossingen.

Ondanks de ongunstige plaats op de lijst van meest vervuilende landen staan in dit geval China en India aan de goede kant en bezetten de eerste twee plaatsen met de USA op plaats drie. Aan de verkeerde kant staan weer veel moslimstaten, nl. zes van de tien.

Uit de opgelijnde WHO- en IEA-informatie blijkt, dat bij de 10 landen die een grote bijdrage leveren aan de luchtvervuiling vier moslimstaten staan en bij de tien landen die het minste bijdragen aan duurzame energie staan zes moslimstaten. Kan men generaliserend stellen dat moslimstaten in het algemeen zich weinig inspannen om de luchtvervuiling boven hun territoir terug te dringen en weinig geld reserveren voor het zoeken naar – en doorvoeren van duurzame energie-oplossingen? Natuurlijk niet, omdat het de vraag is in hoeverre een land als Saoedi-Arabië als yardstick kan worden gebruikt voor alle moslimstaten.

Wel kan op basis van deze WHO- en IEA-data de kreet van Reuters en meelevende milieufanaten ontkracht worden dat de USA een van de grootste mondiale vervuilers is en weinig doet aan duurzame energie-oplossingen. Het probleem is dat CO2-uitstoot en vervuiling door milieu-omarmers en anti-USA-media hersenloos aan elkaar gekoppeld worden. De USA is een van de grootste uitstoters van CO2 en wordt daardoor als een van de grootste vervuilers beschouwd. CO2 is echter geur- en reukloos en bevat geen giftige stoffen. Planten zijn bijvoorbeeld voor hun groei en leven afhankelijk van CO2 en ook mensen hebben CO2 nodig om in leven te blijven. Het is dus geen vervuiler en dat bewijzen de data uit de lijsten van WHO en IEA.

Concluderend: de lucht boven de USA is schoner dan boven iedere andere lidstaat van de G7. Die wetenschap is wellicht nuttig voor mediabronnen als Reuters en ANP. Wellicht, want ik koester niet de romantische gedachte dat de informatie in dit artikel de milieugekkies op een ander gedachtenspoor zal brengen.