Kort, maar hevig. Ik wil er ook niet meer woorden aan besteden, want deze zaak mocht in de media al op uitgebreide aandacht rekenen. Ik wil u een probleemstelling voorleggen.
Het probleem is níet, dat twee mannen na een avondje stappen niet samen meer over straat kunnen in Arnhem. Dat staat naar mijn mening helemaal los van geslacht, levensovertuiging, geaardheid of welk ander aspect dan ook.
Afb: wikimedia
Het probleem is, dat het plezier van een gezellig avondje uit hen klaarblijkelijk niet werd gegund door een aantal jongelui in de leeftijd van 12-20 jaar. Het probleem is, dat veel media hun best doen te vermijden – zo niet ronduit vertikken – te vermelden dat ófwel die jongelui van Marokkaanse komaf zijn, ófwel dat die etniciteit er op zijn minst bij betrokken was (de berichtgeving in dezen is volstrekt onduidelijk), terwijl deze problematiek in bijvoorbeeld Amsterdam al veel langer bekend is. Het probleem is, dat dit probleem niet bij de naam genoemd wordt. Het probleem is dat er maar weinig werk van wordt gemaakt om het probleem te bestrijden. Het probleem is, dat je tegenwoordig als –tigste generatie Marokkaanse jongen blijkbaar gewapend met een betonschaar(!) op stap gaat.
Het grootste probleem is echter, dat een onvoorstelbaar groot aantal mensen denkt dat je dit probleem kunt oplossen door een Facebookberichtje te ‘liken’, hand in hand te gaan lopen of een bijeenkomst te organiseren.
Dat is net zo hersenloos als thee drinken.
Dat beide slachtoffers aangaven dat zij door Marokkanen aangevallen waren lijkt mij afdoende om aan te nemen dat het geen Chinezen of Maori’s betrof.
Dat – bijna altijd – dezelfde publiciteitsgeile, kaalgeschoren en sinister ogende advocaat van corresponderende komaf zich als de gesmeerde bliksem hierbij manifesteert lijkt mij ook geen toeval, want met zoveel potentiële cliënten heeft de man een rijke goudader aangeboord waarbij iedere vorm van publiciteit welkom is (en gegarandeerd met de NPO).
Dat, naar zijn zeggen, één van zijn 14 jarige cliënten de eerste klap moest incasseren is een juridisch ijzersterk argument van het slag ” zij zijn begonnen…” (een goede advocaat betaalt zich altijd terug).
Maar nadere info luidde dat het om vier “klasgenootjes” ging, te weten drie veertienjarigen en curieus genoeg hun 20 jarige klasgenootje die – na zijn einddiploma lagere school –
kennelijk nog steeds wat achterstand heeft met lezen en schrijven en daarom om twee uur ’s nachts met een betonschaar rondfietst.
Toen de twee uiterst agressieve homo’s deze arme minderjarigen tot stoppen hadden gedwongen en aanvielen moest de arme stakker wel naar de betonschaar grijpen.
Ik heb enkele jaren in het midden oosten gewoond en gewerkt en daar nooit 14 jarige scholieren met betonscharen in het holst van de nacht zien rondlopen, want die hadden al meteen een ongenadig pak ransel gekregen van de religieuze politie die vindt dat kinderen op dat uur thuis horen te zijn bij hun liefhebbende ouders.
In het midden oosten lopen mannen trouwens veelal hand in hand, zoals ook ik s’morgens van de parkeerplaats naar mijn kantoor lopend vaak hand in hand liep met Arabische collegae die daar geen enkel probleem in zagen, of ik dat nu wilde of niet.
Maar dat miserabele D’66 figuren als Pechtold, die instrumenteel zijn geweest in het tot stand brengen van dit soort ellende in Nederland, denken dat jolig hand in hand lopen op het Binnenhof daar iets aan verandert, is een hersenloze belediging voor het electoraat.
wederom voortreffelijk commentaar