De Amsterdamse D66-wethouder Simone Kukenheim verklaarde zaterdag dat ze in haar rol als stadsbestuurder bereid is van de hoofdstad een republiek te maken wanneer Geert Wilders minister-president van ons land wordt. Amsterdam kortom, zal zich zonodig in een niets ontziende burgeroorlog onder leiding van D66 bevrijden van een hen onwelgevallige uitkomst van een democratisch proces.
De kans dat Geert Wilders premier wordt is overigens zeer klein. Alle partijen hebben al laten weten de PVV, ook al zou die partij de grootste worden, van regeringsdeelname uit te sluiten. Zelfs (gedoog)steun van de PVV voor een nieuw kabinet is niet te verwachten want ook daarvoor halen de meeste politici de neus op. Dat weerhoudt D66 er niet van, om bij monde van Kukenheim openlijk te schermen met een burgeroorlog, want op een andere manier kunnen haar woorden moeilijk worden uitgelegd.
De dames in de hoofdstad roeren zich nogal: Inmiddels zijn er al dames in het Amsterdamse gesignaleerd die in zowat elk Nederlands ziekenhuis een paar vierkante meter ‘Amsterdam’ zouden willen claimen om daar de kinderen te baren. Dat staat volgens hen zo leuk in het archief van de Burgerlijke Stand, ‘geboren te Amsterdam’. Weer anderen willen alle homohaters in ‘hun’ stad deporteren naar Terschelling. Of de inwoners van Terschelling wel zitten te wachten op een kopie van de Blauwe Moskee en aanverwante geneugten, heeft geen interesse. Waarschijnlijk zijn de mensen op Terschelling van mening dat wie de visite heeft uitgenodigd, ook zelf zorgdraagt voor de versnaperingen.
Deze controverses zijn fraaie voorbeelden van divergentie in onze samenleving. Enerzijds de vaderlandsloze (globalistische-) elite, verenigd in partijen als die van Kukenheim die het heil verwachten van internationalisering. Zij kiezen eerst voor een federaal Europa, maar als zij daarover niet zelf kunnen heersen, dan hebben zij nog liever een republiek Amsterdam. Anderzijds de elites van arbeiders en middenklassers die op de entiteit ‘vaderland’ zijn aangewezen als leverancier van werk en welvaart. Zij kiezen niet voor Europa, maar eerst en onversneden duidelijk voor hun (vader) land.
De wieg van hun kinderen hoeft helemaal niet in Amsterdam te staan, liever niet zelfs. Welsum of Raerd vinden zij eigenlijk ook prima. Stiekem hopen ze eigenlijk dat Kukenheim in haar opzet slaagt. Ze weten waarschijnlijk dat Amsterdam totaal niets bijdraagt wat elders niet bijgedragen kan worden.