Na de traditionele klachten over de politiek, de afbraak van ons leger en de belabberde staat waarin onze politie sinds de interventie van Opstelten verkeert, tijd voor een ‘luchtig’ onderwerp: stront. Deze materie, zo weten wij natuurlijk, het resultaat van een zorgvuldig proces, waarin voedsel tot stront wordt gefaecaliseerd. Geloof het of niet, maar ook onze Koning en Koningin moeten af en toe de derriere boven een pot hangen om van de ellende af te komen. Vaak gaat het met gezeik gepaard, maar laten we ons beperken tot de vaste substantie die we dagelijks met enig geweld en soms met de nodige moeite tegen het glazuur bombarderen.
Genderneutraal… Afb: youtube
De reden dat het onderwerp hier wordt aangesneden is natuurlijk de gender neutrale plee in het Gemeentehuis in Utrecht, het Amsterdam University College en de Universiteit van Leiden. Daarover is nogal wat drukte ontstaan, ondanks dat iedere Nederlandse woning voorzien is van zo’n sekseneutrale (dus niet ‘seksneutrale’) schijt/zeik centrale. Het gender neutrale schijthuis is dus allang ingeburgerd, maar nog niet in de genoemde instanties: zij vinden het bijzonder en doen daar luidkeels ‘kond’ van. De belangstelling voor de wijze waarop de faeces worden afgevoerd komt tot stand door D66 in Utrecht. Na het falende voorstel van de gekozen Burgemeester en het verstommende gejuich bij het referendumvoorstel, zit er voor de partij kennelijk niets anders op dan maar eens in andere shit te roeren.
In Nederland voelt 1 tot 4% van de bevolking zich niet helemaal senang in zijn of haar lichaam volgens de partij. Mannen die zich eigenlijk vrouw voelen willen poepen op de vrouwenplee en de vrouwen die zich man voelen willen schijten op de plee waarvan de rand kennelijk nog onder de spetters zit van de voorganger. “Dat leidt op het toilet soms tot spanningen” volgens de Utrechtse fractie en dat is merkwaardig. De spanningen lopen immers vooraf al op zoals iedereen weet. Er bouwt zich langzaam druk op in de endeldarm die veelal vergezeld gaat van fluitende geluiden, maar soms ook van een deur waarvan de scharnieren onderhoud behoeven terwijl ook overeenkomsten met gehijg worden gemeld. Dit vatten wij samen als ‘het geven van kopjes’. In alle gevallen is er ook sprake van een geurontwikkeling die gaten in het plafond kan slaan en collega’s op de vlucht.
Maar op de plee slaat de spanning juist om in een moment van ultieme verlossing die vergelijkbaar moet zijn met de opluchtende vreugde van een onlangs bekeerde persoon. De gemakkelijke tred waarmee de afvalverwerkingsinstallatie wordt verlaten doet dat ernstig vermoeden. De wegvloeiende spanning is wel enigszins racistisch van aard: van bruin tot zwartgeblakerd. Lichtgetint komt niet voor en diefstal ook niet, althans niet voor zoveel hier ten burele bekend. We kunnen dus verwachten dat rond december de racismediscussie worden uitgebreid tot het toiletniveau, voor zoveel het zich daar nog niet bevond.
Wanneer we in de politiek op Gemeentelijk niveau ons druk gaan maken over nota bene de genderinloop naar de plee, dan kunnen we de Gemeentes zonder problemen opheffen. De gemiddelde Nederlander raakt echt aan de slingerschijt van dergelijk onzinnig gezwam.