In een vertrouwelijk rapport wordt geconstateerd dat de Duitse wetgeving ontoereikend is om 370.000 illegalen uit te zetten. Er zijn families die reeds jarenlang ten onrechte gebruik maken van de sociale voorzieningen, waarbij de schade in bepaalde gevallen is opgelopen tot 500.000 of zelfs 1 miljoen euro per gezin. De slappe politici weigeren echter het misbruik aan te pakken en houden zich onwetend over de kosten van dit ‘beleid’. Door de vele miljardenverspillingen in Duitsland moet er inmiddels bezuinigd worden op de basisvoorzieningen voor gewone burgers. Daarbij is Merkel beslist niet de enige schuldige, want de integriteit en daadkracht van de Duitse politiek zijn al decennia lang zorgelijk.
Groot-Brittannië
De Britse minister van Buitenlandse Zaken beweert dat Londen een rol wil blijven spelen in Europa. Dit lijkt niet zo moeilijk gezien de zwakte van de EU en de beslissingen die Duitsland en Frankrijk nu reeds nemen, zonder andere landen te raadplegen.
Toch is de Duitse kritiek op Turkije tamelijk dubbelzinnig: indien Ankara de doodstraf invoert, gaat het visumvrij reizen van de Turken niet door. Zou het anders dan wel doorgaan en is Berlijn hierin beslissingsbevoegd? Welke doodstraf wordt hier bedoeld: tegen coupplegers, tegen dissidenten of tegen de Koerden? Want voor de laatsten verandert er dan weinig… De Britten moeten reeds blij zijn weer een rol in eigen land te kunnen spelen.
Profiteurs
We hebben zelf toegestaan dat nep-Nederlanders zich hier kunnen misdragen doordat ze onder de invloedsfeer vallen van een buitenlandse overheid. Wie echter zijn afkeer uit van vaak jeugdige schreeuwers die hier met Turkse vlaggen zwaaien en met ‘hun land’ Turkije bedoelen, wordt al gauw voor xenofoob versleten. Hoe deze vol haat en minachting demonstrerende Erdogan-aanhangers dan wél mogen worden omschreven, is onduidelijk, want ‘profiteurs’ is toch milder dan fascisten?
Turkse coup
De onbegrijpelijke acties die een militaire coup in Turkije moesten voorstellen, lijken helemaal niet door militairen opgezet. Eerder door amateurs van de geheime dienst.
Anders gezegd: was het wel een couppoging? Waarom werden burgers vanuit de lucht beschoten en door tanks, maar kon Erdogan veilig landen terwijl er nog ‘vijandige’ gevechtsvliegtuigen in de lucht waren. Waarom werden burgers opgeroepen naar het ‘bezette’ vliegveld te komen dan wel tanks aan te vallen, zodat de vermeende coupplegers werden geïnformeerd over de voornemens van Erdogan? Wie had die tanks op pad gestuurd met welk doel? Welk nut had het geklungel op de bruggen in Istanbul, anders dan een coup simuleren?
Waarom was de arrestatie van meer dan 30 officieren kennelijk reeds voorbereid alsmede het ontslag van ruim 2700 rechters? Hoe en door wie werd binnen luttele uren de betrokkenheid van die officieren, rechters en zelfs van dissidenten in de VS vastgesteld? Hoe en door wie werden de betrokken soldaten ondervraagd, waarvan de antwoorden naar verluidt ook konden slaan op een geheime regeringsopdracht? En tot slot, is er een relatie tussen de beschuldigingen aan de VS en de recente toenadering tot Rusland? Of tussen de gewenste machtsuitbreiding van Erdogan, de ruzie met Duitsland, het meteen sluiten van een Turks (NAVO-)vliegveld voor de Amerikanen en diens verkapte steun aan IS?
Er zijn tenminste twee geheime diensten die hierop de antwoorden kennen: van Turkije en van de VS. Doch ook Israël moet niet worden onderschat, terwijl de Franse geheime dienst voorlopig de handen vol heeft aan de binnenlandse veiligheid.
Veilig land van herkomst
Binnenkort moet de EU ook miljoenen Turkse vluchtelingen toelaten, omdat het land van herkomst voor hen niet meer als veilig kan worden aangemerkt. En daarmee is de Merkel-chaos compleet, omdat bij dergelijke aantallen de autoriteiten geen onderscheid meer (kunnen) maken tussen echte vluchtelingen en profiteurs die hun Turkse paspoort willen behouden om daar als Erdogan-aanhanger hun vakantie te kunnen doorbrengen. Een aspect dat Erdogan ongetwijfeld in zijn staatsgreepdraaiboek heeft meegenomen, gezien de golf van overheidsterreur tegen andersdenkenden in Turkije.