In Frankrijk herdachten de toenmalige geallieerden Groot-Brittannië, Frankrijk en Ierland de slachtoffers van de slag aan de Somme in 1916. Uiteraard waren de Britse dominions eveneens vertegenwoordigd, naast leden van het koningshuis en van de betrokken regeringen. Indrukwekkend in sfeer en respect voor de honderdduizenden doden en 72.000 vermisten(!) van een veldslag die symbool staat voor de minachting van de verantwoordelijke (Britse) generaals voor het leven van de gewone soldaat. Uiteraard werd dit laatste niet gememoreerd, doch vooral zichtbaar gemaakt dat de geschiedenis nog leeft in die landen, ook onder de schooljeugd. Het valt te hopen dat deze aandacht en respect zich ook uitstrekken tot de slachtoffers, nabestaanden en veteranen van recente militaire conflicten.
AFM
De aanwijzingen dat de AFM in het recente verleden telkens opnieuw steken heeft laten vallen, stapelen zich op. Nog verontrustender is dat dit vooral in het voordeel van banken en verzekeraars is geweest. Daarnaast roept het DSB-dossier steeds meer vragen op en zou in voetbaltermen van mogelijke ‘match-fixing’ kunnen worden gesproken. Aangenomen moet worden dat er voldoende maatregelen bestaan tegen infiltratie van de AFM door belanghebbenden, zodat integriteit niet het probleem kan zijn. Blijft over dat wellicht de Algemene Rekenkamer een onderzoek moet doen naar incompetentie, bijv. bij het toezicht op de pensioenfondsen, want falend toezicht heeft ons land reeds vele tientallen miljarden gekost.
Beschamend
Nederlandse diplomaten willen zo graag ‘erbij horen’, dat er stroopwafels aan te pas komen bij een stemming in de VN. Vervolgens delen we liever een tijdelijke zetel met Italië in de Veiligheidsraad dan ons terug te trekken. Intussen worden we links en rechts gepasseerd: in de VN (door Zweden), in de EU (door Duitsland, Frankrijk en Griekenland), in het Marokkanendossier (door Marokko) en in het MH-17 onderzoek (onder meer door Rusland). We trekken vaak een grote broek aan om daarna alleen nog met baantjes en privileges bezig te zijn: Van Ardenne, Van Agt, Melkert, Kroes, Ploumen, Balkenende, Herfkens en Timmermans. Er zijn uitzonderingen zoals De Hoop Scheffer, de meeste militaire vertegenwoordigers van ons land evenals een aantal voortreffelijke ambassadeurs en Nederlandse VN-medewerkers. En ook Dijsselbloem lijkt een van de weinigen die inhoudelijk zijn woorden waarmaakt, maar niet opgewassen is tegen Draghi (ECB) en Schäuble (Duitsland). Doch een grotere bescheidenheid en minder internationale geldsmijterij zouden daarom gepaster zijn.
Demmink-dossier
Het voortslepende onderzoek tegen de (voormalige) SG van Justitie heeft volgens het OM geen bewijzen voor strafbare feiten opgeleverd. Nagenoeg iedereen die de voorafgaande gang van zaken kent, had hier rekening mee gehouden. Met name nu in andere en eerdere affaires is gebleken wie de uitkomsten van Justitie-onderzoeken bepalen. Voor de slachtoffers en aangevers staat slechts de Art. 12 (Sv) procedure open, waarbij de rechters van een Nederlands hof aan het woord komen over de vermeende onmacht van het OM. Als ooit de (politieke) onafhankelijkheid van rechters van belang is, dan wel bij hun oordeel in dit dossier. Want van een procedure bij het naar verluidt gemanipuleerde hof voor de rechten van de mens valt weinig goeds te verwachten.
Klokkenluiders
Ook rechters lijken soms niet in staat onderscheid te maken tussen kleine criminaliteit (klokkenluiden) en grote criminaliteit (belastingontduiking, wegsluizen crimineel geld, wegsluizen ontwikkelingshulp etc.). In Luxemburg gaat het om voorwaardelijke straffen die aangeven dat de overheid weigert klokkenluiders wettelijk te beschermen. Doch ook de veelgeprezen internationale rechtsorde doet helemaal niets om de bestrijding van financiële criminaliteit te bevorderen, zoals de onthullingen in de ‘Panama-papers’ illustreren.
Superstaat Europa
Terwijl niemand buiten Brussel lijkt te weten wat er in het geheim over Griekenland is beslist, zouden Duitsland en Frankrijk reeds aan een ander geheim plan hebben gewerkt. Het opheffen van de soevereiniteit van lidstaten zodat vertrek uit de EU onmogelijk wordt. ‘Toevallig’ horen daar naar verluidt ook het heffen van belasting bij, het verdwijnen van nationale strafwetten en het toelatingsbeleid voor gelukszoekers. Zou de nieuwe EU-richtlijn over de pensioenfondsen hier iets mee te maken hebben?