De ineenstorting van de EU lijkt ophanden nu de Britten als eerste hebben gekozen de EU te verlaten. Met een historisch hoge opkomst van 72% van de stemgerechtigden tijdens het gehouden referendum, koos 52% van de Britten ervoor om uit de EU te vertrekken. De Britse premier Cameron heeft hierop onmiddellijk zijn ontslag aangeboden en zal in september vermoedelijk worden opgevolgd door Boris Johnson.
afb: flickr
In Brussel zijn om acht uur vrijdagmorgen de voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker, de voorzitter van het Europees Parlement, Martin Schulz, en de voorzitter van de Europese Raad, Donald Tusk, bijeengekomen voor crisisberaad. Op geen van hen overigens, heeft ook maar één EU-burger tijdens een verkiezing kunnen stemmen. Zij zijn op hun plek gekomen in nachtelijk en ongenotuleerd beraad door regeringsleiders, met uitzondering van Parlementsvoorzitter Schulz. Deze laatste werd gekozen door het Europarlement. Hij was de enige kandidaat….
De voorzitter van de Europese raad, de Pool Donald Tusk, sprak van een dramatisch moment. “Tot het moment dat het Verenigd Koninkrijk de Europese Unie officieel verlaat blijft EU wetgeving van kracht met betrekking tot en in het VK. Hiermee bedoel ik rechten en plichten”. Niet beter dan juist op die manier bracht hij onder woorden wat de Britse burgers het meest stak: een ongekozen ‘leider’ die de Britten op hun rechten en plichten wijst namens de door hem geleide ongekozen bureaucratie.
Rampen
De komende weken en maanden zal de burgers binnen de EU voorgehouden worden welke rampen de Britten zullen overkomen. D66 zal erop wijzen dat ‘het licht in het Verenigd Koninkrijk uitgaat’ en weer anderen dat de Britse economie op instorten staat. Dat is natuurlijk baarlijke nonsens. De Britten deden evenals Denemarken toch al niet mee aan de muntunie en de immigratiepolitiek. Goedbeschouwd is het daarom des te opmerkelijker dat juist de Britten hun hielen lichten. De EU heeft de laatste 10 jaar dan ook slechts gezorgd voor onbewaakte buitengrenzen, ‘hielp’ de economie van crisis naar crisis, terwijl zij nu geld van Noord naar Zuid sleept. Geen enkele EU begroting overigens, heeft de toets van controle kunnen doorstaan maar het gezelschap mocht straffeloos doorgaan met de opeenstapeling van wanorde. Binnen de EU zijn slechts enkele landen verantwoordelijk voor economisch succes: Duitsland en het Verenigd Koninkrijk met in hun kielzog Nederland dat over een van de grootste havens ter wereld beschikt.
Het zou Nederlandse politici sieren om te erkennen dat de Europese bevolkingen in toenemende mate meer inspraak in de politieke processen eisen. Nog beter is het om aan die eisen tegemoet te komen. Maar dat is niet waar onze Nederlandse politici aan willen: zij wijzen een referendum over het onderwerp al bij voorbaat af. Zij willen niet dat de burger zelf kan kiezen en dat is bepaald een arrogantie van de macht. Kennelijk moet de burger de mond houden nadat het meritocrate gezelschap (al jarenlang bestaande uit dezelfde gezichten) op het Haagse pluche is neergestreken. Het gezelschap wat nu gaat pleiten voor juist nog ‘meer EU’ maakt een legendarische blunder. Ook bij nationale parlementsverkiezingen zullen zij daarop keihard afgerekend gaan worden. De burger wil meer democratie, minder technocratie en véél minder ‘Europa’.
De Britse uittreding is nog niet het einde van de EU en het is ook nog niet het echte begin van het einde. Maar dit is wel het einde van het begin aan meer bureaucratie en invloedbeperkingen van de burgers. Wat dat betreft was deze ‘battle of Brittain’ al even betekenisvol als de vorige.