Onvermogen tot zelfcorrectie leidt tot zelfdestructie

“Het vermogen tot zelfcorrectie is de belangrijkste eigenschap van de democratie. Zelfcorrectie is een permanente toestand van fouten maken; leren; verbeteren; dezelfde fouten vermijden; vooruitgaan. Zelfcorrectie houdt een democratie gezond en dynamisch en brengt verandering tot stand zonder geweld.

Als vrijheid het kloppend hart van onze democratie is, dan is zelfcorrectie het herstellend vermogen. Als de mechanismen voor zelfcorrectie haperen en stilvallen, valt een samenleving ten prooi aan tirannie.” Het zouden de woorden kunnen en moeten zijn van een van onze grootste Nederlandse denkers of politici. Zouden want het is een door mij enigszins aangepaste tekst van een van Neerlands beste columnisten: Nausicaa Marbe.

Bondskanselier Merkel. Afb: Wikimedia

Psychologen blijken een dergelijk zelfdestructief gedrag onder borderline-stoornissen en schizofrenie te scharen. De voorbeelden van een dergelijke psychische storing rijzen in de westerse wereld inmiddels de pan uit. Dagelijks ervaart de doorsnee burger dat keuzes en daden door de zichzelf hopeloos overschattende elite van een samenleving direct of indirect, vandaag of op termijn resulteren in een afkalvende welvaart en dalend welzijn. Ervaringen die helaas aan de gefotoshopte realiteit van zich elitair gedragende personen voorbij gaat.

Twee van die voorbeelden van een gebrek aan zelfcorrectief gedrag zijn belicht in de artikelen “Neergang van het Wirtschaftswunder” en “Ontmanteling van een voorbeeld democratie”. Het valt bij de doorsnee burger op dat die neiging tot zelfdestructie direct is gerelateerd aan de manier waarop die elite omgaat met de migrantencrisis en in het verlengde daarvan de opmars van de Islam. Ten nadele van de aan de geldende wetten gehoorzame en trouw belasting betalende familie Doorsnee. Bij een politicus als bijvoorbeeld Merkel die door een zelf veroorzaakte migranten crisis en onjuiste locatiekeuze van de G20 top, een vernieling van samenlevingssegmenten heeft gefaciliteerd, kun je dat politiek vertalen als extreme angst om de veranderde werkelijkheid te erkennen. Dat leidt vervolgens onherroepelijk tot de destructieve keuze om te doen alsof het gevaar niet bestaat. Ten koste van Wolfgang en Irmgard. Die zitten met de gebakken peren en moeten maar zien hoe ze zich aan die door de elite gecreëerde puinhoop kunnen ontworstelen.

Iemand met een gevoel voor verhoudingen, een juiste inschatting van goed en kwaad en licht en donker moet er volgens mij steeds meer van overtuigd raken gestuurd te worden door een groeiend volume destructief georiënteerde elitair gedragende leiders. Illegale en criminele migranten kunnen niet uitgezet worden. Statushouders hebben prioriteit in woningkeuze. Onder diversiteit gecategoriseerde burgers krijgen privileges. Criminele allochtone segmenten mogen niet meer naar hun culturele achtergrond in politie rapporten en media berichtgeving benoemd worden. Politici volgen niet de stem van het volk maar hun hoofdzakelijk door eigenbelang gevoede gedachtegang. Media die voor het publiek bepalen wat nep en echt nieuws is, wat nieuws en propaganda is. Formatie besprekingen worden stilgezet voor Papadagen, vakanties, bijwonen van concerten etc. waardoor bevestigd wordt dat Nederland blijkbaar ook met een door de keuze van het electoraat ongewenst geworden demissionaire regering in de juiste kompasrichting gehouden kan worden. Opmerkelijk.

Bleven die gezichten van zelfdestructie in de vorige eeuw nog beperkt tot een klein segment van de samenleving, in het huidige millennium lijkt dat aantal per dag te groeien. Het elitair gedragende politieke kartel wordt tegenwoordig aangevuld door links georiënteerde media vertegenwoordigers, diepduikende en met de arme migrant meevoelende bestuurders van politie, justitie, kerkgenootschappen, overheidsinstanties, de BN-er met een mening en ideologisch gestuurde experts. Zij zijn uitgegroeid tot de meest prominente pleitbezorgers van die zelfdestructie. De meest prominente, want op de schimmige achtergrond acteren en souffleren gezichtsloze weldenkers uit de Zieligheidindustrie die eerder genoemde categorieën.

De top van de genoemde categorieën hebben gemeenschappelijk dat ze ver van het uitbrekende vuur zitten en de hitte van het gevaar niet voelen. Dan kun je gebruikmakend van de verworvenheden van een democratisch bestel in vrijheid en beschermd door de wet en justitie badinerend en geringschattend over het gevaar van massa migratie en oprukkende islam praten. Een treffend voorbeeld presenteerde zich onlangs in Engeland. Een van Hollywoods prominente en voor het belang van de arme migrant opkomende acteurs liet met een beslissing op twee manieren zijn hypocriete masker vallen. George Clooney besluit om Engeland en Italië te laten voor wat het is. De als een heidebrand oplaaiende criminaliteit in die twee landen bedreigt volgens Clooney de veiligheid van zijn gezin. Een criminaliteit die vooral veroorzaakt wordt door migranten, waar Clooney zo gepassioneerd zijn best voor doet. Hij verhuist naar het Amerika van Trump. Clooney beweerde in 2016 herhaaldelijk dat toen de nog Republikeinse presidentskandidaat nooit President zou kunnen worden en hij net als veel van zijn hypocriete ollegae nooit in het Amerika van Trump zou kunnen leven. Tot nu toe is geen van die criticasters van Trump naar een ander land gemigreerd. Beter kan die linkse hypocrisie niet gematerialiseerd worden.

Marbe stelt het weliswaar scherp de onderschatting van gevaar is nu eenmaal inherent aan zelfdestructie, maar voegt er helaas niet aan toe dat de familie Doorsnee de negatieve effecten van dat idiote streven naar culturele zelfdestructie in de beurs en persoonlijke welzijn voelt. Zelfcorrectie blijkt bij midden en onderlagen van de westerse samenleving wel en bij de elitaire toplaag niet toegepast te worden. Daarom lijkt het of de westerse wereld gestuurd wordt door een elite behept met een borderline stoornis. Was gebrek aan zelfcorrectie ook niet een van de oorzaken van de val van het klassieke West Romeinse Rijk?