Parlementariër beledigd de premier van bevriende natie.

Tweede Kamerlid Tunahan Kuzu heeft de uitgestoken hand van de bezoekende Israëlische premier Benjamin Netanyahu woensdag niet geschud. Kuzu, die eerder in de PvdA-fractie zat, is nu actief in de beweging DENK. Netanyahu bracht een bezoek aan het parlement in Den Haag. Toen hij de hand uitstak naar Kuzu, bleef die geste onbeantwoord. Netanyahu draaide daarop zijn gezicht weg.

Kamerlid Kuzu. En nee: dit is geen ‘bajesfoto’ maar een afbeelding van Wikimedia.

De actie van Kuzu is ronduit schokkend en een Nederlands parlementariër onwaardig. Parlementariërs die het onverantwoord achten om een regeringsleider van een ander land de hand te schudden, behoren zich alleen al om diplomatieke redenen om een dergelijke bijeenkomst helemaal niet te laten zien. Nederlandse Parlementariërs zijn geen actiegroep(jes) maar hopelijk volwassen mensen die weten dat zij in de Tweede Kamer meer dan voldoende mogelijkheden hebben om het buitenlandse beleid vorm te geven. Als dit Kuzu te weinig is dan hoort hij in ons Parlement niet thuis maar in het Palestina Komitee, een kermisattractie  waarmee Bertus Hendriks ons land heeft opgezadeld.

Kuzu, zich kennelijk van geen geschiedenis bewust (maar dat overkomt het Turks-Nederlandse volksdeel wel vaker) zou zich moeten realiseren dat de Joodse staat in 1948 tot stand kwam na een bezetting van ruim 400 jaar door het land waar zijn voorouderlijke wortels liggen. Overigens: die voorouders zullen daar wel niet voor niets zijn vertrokken.

Vanaf 1880 hebben (vooral Russische-) Joden grote gebieden opgekocht en niet ten onrechte werd daarvan door de VN gebruikt gemaakt om het overal vervolgde volk een eigen plek te geven. Dat zinde de regio niet en alle Arabieren stuurden daags na de onafhankelijkheid hun legers, die prompt door de Israëli’s werden verslagen. Vervolgens slaagden de Joden erin om de zandvlaktes in vruchtbaar land te veranderen en de enige democratie in het Midden-Oosten vorm te geven. Als de Arabieren de wapens laten rusten is het vrede, als Israël dat doet bestaat het morgen niet meer.

Als het Nederlandse parlementslid de Israëlische kabinetschef te zeer minacht om die een hand te geven, dan is dat een zwaarwegende kwestie. Immers, waar het ‘beledigingen’ aan het adres van de Turkse dictator Erdogan betreft, is Kuzu er als de kippen bij om genoegdoening te eisen namens de sultan. Nu wil het geval dat de morgen voorafgaand aan het bezoek van Netanyahu, de kwestie ‘Erdogan’ aan de orde was waarbij Kuzu en Öztürk werkelijk ‘geen poot’ aan de grond kregen. Terecht, want met Turkije zijn wij minder goede vriendjes dan met Israël en bovendien zal geen Nederlands parlementariër het in zijn hoofd halen Erdogan onbeschoft te bejegenen. Was dat genoegen maar wederzijds!

Daar mag de Tweede Kamer dus gerust een vergadering aan wijden…..