Niet alleen groeit de Chinese communistische partij als een kankergezwel, zij zijn ook net zo kwaadaardig en dodelijk. Dertig jaar geleden vond het Tiananmen studentenoproer plaats, beginnend met demonstraties tegen het communisme in medio april en misdadig uitgeroeid op 4 juni door de paranoïde dictator Deng die, uit pure angst om de macht te verliezen, beestachtig hard terugsloeg met een massale moordpartij die 12.600 dodelijke slachtoffers kostte en duizenden gewonden.
Kijk hoe efficiënt de communistische dictatuur in China opereert: alle dissidenten die er deels dertig jaar geleden nog bij waren en bij deze gelegenheid acte de présence zouden kunnen geven zitten al weken zonder vorm van proces in de gevangenis, net zoals miljoenen islamitische Oeigoeren en Christenen die in concentratiekampen wegkwijnen. Xi of Deng: lood om oud ijzer.
Frappant is ook dat het fenomeen dat wij in Nederland zien – met de communistische infiltratie der universiteiten en overheidsorganen en de pogingen tot herschrijving van onze geschiedenis door Big Brother – met groot succes in China is opgepakt: de jeugd heeft dankzij een professionele brainwashing totaal geen benul van wat er dertig jaar geleden op het Tiananmen plein gebeurde.
Toen in Berlijn de muur viel en de USSR implodeerde brak in China het studentenoproer uit en op 4 juni 1989 werden zij slachtoffer van een slachting door het leger. Vandaag zien wij een revanchistisch Rusland dat nog steeds een bananenrepubliek met kernwapens is en een economisch ijzersterk China met 1 ½ miljard inwoners dat politiek echter ook nog steeds in 1989 leeft. Die enorme economische ontwikkeling is mede te danken aan de USA dat de grenzen openstelde voor goedkope Chinese exporten en, als dank, massaal werkgelegenheid zag verdwijnen, de handelsbalans voor biljoenen in het rood zagen duiken en genadeloos opgelicht werden middels diefstal van intellectuele eigendom, patenten en militaire en industriële geheimen. Kortom, ‘rücksichtslos‘ éénrichtingsverkeer, niet ‘op het randje’ maar puur crimineel! Met al dat geld werd het Zijderoute initiatief gestart waarmee nu al veel landen in centraal Azië, Afrika en zuid Europa – zoals Griekenland en Italië – gemanipuleerd worden, ook al in Latijns Amerika, waar China nu ook al onder de neus van de USA vaste voet in Panama heeft ‘gekocht’.
Nu speelt de aanbieding van 5G technologie van Huawei, waarvan wij op voorhand weten dat achter de ogenschijnlijke verkopers niemand anders schuilt dan de communistische partij in Peking. Zijn wij in die context waakzaam genoeg? Voorop staat dat Chinese handelspolitiek mikt op commercieel geld verdienen maar, daaraan onlosmakelijk verbonden, zonder de minste scrupules politieke macht winnen, desnoods met (dreiging met) militair geweld zoals jegens Taiwan.
Terwijl de USA de deur al heeft dichtgegooid en de UK weifelt, ging een Nederlandse delegatie met Sigrid Kaag, die kennelijk verstand heeft van buitenlands beleid, naar China om de zakken te vullen, zonder dat iemand ook maar het minste idee lijkt te hebben dat China een ongegeneerde greep naar de globale macht doet. Die gaat niet alleen via IT systemen maar ook via hun handelsmodellen, waarbij ‘alles te koop is’ middels massale kredietverlening die als dekking vaak territoriale eisen stelt.
Veel van China’s nieuwe schuldenaren kunnen vanaf dag één hun schulden niet aflossen, maar als die goedkope kredieten betaald moeten worden toont China een ijzeren vuist. Dat is niet wat wij ‘vrije handel’ noemen…
Hoe verhoudt die Chinese ijzeren vuist anno 2019 zich tot die anno 1989 of anno 1960? Drie blueprints passen, volstrekt symmetrisch, precies op elkaar en wat wij zien is driemaal keihard, ouderwets en genadeloos communisme. Als wij teruggaan in de tijd naar Tiananmen gaan wij niet alleen terug naar een tragisch historisch gebeuren voor China, maar voor de hele wereld omdat veel betrokkenen en getuigen nog leven, maar die zitten nu zonder uitzondering achter de tralies, terwijl de moordenaars nooit verantwoording hebben afgelegd.
Big Brother doet wat hij wil en als onze naïeve diplomaten aan de deur kloppen in Peking met hun obligate maar doodgeboren preek over de mensenrechten, weten zij dat zij hun tijd volstrekt verdoen! Dertig jaren je best doen voor vrijheid van meningsuiting en mensenrechten zijn volledig weggegooid omdat China keihard tegen die concepten in koerst en lachend met de buit aan de horizon verdwijnt… Dat geeft, behalve in Hong Kong, geen problemen met de huidige generatie jongeren die geen idee hebben van wat er dertig jaar geleden speelde, want hersenspoeling is een Chinese specialiteit, die stand houdt dankzij de ‘Great Chinese Firewall’, waaraan gewetenloze linkse tech-bedrijven als Google zonder scrupules meewerken.
Het trieste is dat de studenten destijds op overweldigende steun van de bevolking mochten rekenen, die al aangebrand was wegens sterk gestegen prijzen voor voedsel maar stomverbaasd was dat zij daarover plots hun mening vrij op straat konden ventileren, reden waarom zij zich bij de studenten aansloten met alle fatale gevolgen van dien; de moordenaar Deng was genadeloos, in tegenstelling tot zijn Russische flexibele en rationele collega Gorbachov. Vandaag wordt die moordenaar geroemd in Peking voor zijn opening van de economie, maar hij was een paranoïde slager die de noodtoestand uitriep en militairen opdracht gaf om met tanks over demonstranten te rijden, terwijl hij en zijn familie in goede socialistische stijl blindrijk werden.
Het was een dubbeltje op zijn kant maar de kleptomaan Deng was ook de redder van het communisme, dat met trillende knieën stond te wachten op wat er ging gebeuren. Wie trouwens ook, met Deng, dik meeprofiteerde van de ontelbare doden was de regeringsleider LiPeng die slechts enkele maanden voor de slachting president George H. Bush op staatsbezoek kreeg. Bush had kijk op de wereldpolitiek, maar de komende moordpartij op het Tiananmen plein ontging hem en alle andere westerse leiders.
Xi slaat nu hetzelfde pad in als Hitler, waarbij veel parallellen bestaan met Duitsland in de vorm der eerder genoemde ‘Konzentrationslager’ voor de Oeigoerse islamieten en de Christenen en zowel in Duitsland als in China kwamen Nobelprijs winnaars voor de vrede Carl von Ossietzky en Liu Xiaobo in gevangenschap om. De populariteit van Xi is vergelijkbaar met die van Hitler voor de oorlog, toen de economie leek op te pikken, maar ik vraag mij af of de wereld dat ziet. China is levensgevaarlijk.
Die moordenaars mentaliteit houdt niet op bij de grens dus als Huawei in Den Haag aanklopt, hoeft niemand illusies te koesteren! In de Chinese economie bestaat nu eenmaal geen vrij ondernemerschap – ook niet voor de vele miljardairs – en eigendomsrechten van buitenlandse bedrijven zijn een wassen neus zoals wij jaar in, jaar uit zien. Dat gaat allemaal terug op het moment waarop de Communisten op 4 juni 1989 hun jonge landgenoten net zo koelbloedig executeerden als Mao tientallen miljoenen landgenoten vermoordde. Daarmee verloor de Chinese regering iedere legitimiteit
Desondanks blijven ‘de kruideniers’ uit de EU kwijlend naar de Chinese markt kijken en is er geen politicus met het realistische besef om dit alles in een duidelijk perspectief te plaatsen voor onze bedrijven maar ondertussen is China ons al voorbijgestreefd. Valt daar nog iets aan te doen?
Trump slaat hard terug en dat helpt enorm om China’s aandacht te krijgen, want anders steken zij slechts een dikke middelvinger op naar landen die bezwaren uiten over hun struikrovers mentaliteit, of het nu het Permanente Hof voor Arbitrage is of een buurland, danwel de slappe EU. Als Trump nog een stap verder gaat door China van het internet en de wereldhandel uit te sluiten, zal dat daar enige herkenning oproepen als ‘koekje van eigen deeg’, want de totalitaire Chinese communistische partij metastaseert als een agressieve tumor. Dertig jaar geleden hebben moedige studenten gevochten voor hun vrijheid en zijn afgeslacht door de moordenaars die net zo gemakkelijk Tibet hebben ingelijfd en ongestraft de Tibetaanse geschiedenis herschrijven. Zij richten bewust de eeuwenoude Tibetaanse cultuur te gronde zonder dat het westen daar ook maar één vinger naar uitsteekt, zoals zij dat ook met ons zullen doen als wij blijven slapen. Zo wordt Taiwan ook non-stop bedreigd en de USA door hysterische generaals gewaarschuwd voor een oorlog als zij niet snel uit Taiwan verdwijnen.
Eén ding is zeker: China’s communisten vormen een misdadig kankergezwel.
.
Poetin beschikt over zowel de hoogwaardige militaire technologie als de grondstoffen, in overmaat, die China dringend nodig heeft.
Ik denk dus dat Poetin wel over genoeg hefboomwerking beschikt om in een eventuele alliantie met Peking een gelijkwaardige positie te kunnen bedingen.
De enige reden dat dit nog niet gebeurt is dat is ongetwijfeld dat de Russen geen communisten zijn en ruimschoots ervaring hebben in het zaken doen met communistisch China.
Maar als we de Russen voor het blok zetten dan gaan de vijanden van het Westen uiteindelijk toch de vrienden van Rusland wezen.
En erg ver daar vandaan zijn we inmiddels niet meer.
China’s deelname aan de grootscheepse oefening ‘Wostok 2018′ was al een signaal. Nu gaat Xi op bezoek bij Poetin: wéér een signaal van Xi, die in het nauw zit en rekening moet houden met een langdurige economische terugval dankzij Trump’s offensief . Xi loopt het reële risico van een serieuze financiële crisis en weet dat donders goed.
Egotripper Poetin zal zich hoeden om niet de ‘junior partner’ te worden in een eventuele alliantie waarover ik al – in concept – in de pen ben geklommen. Interessant als twee stekelvarkens elkaar ontmoeten.
Dat Kaag in China hielen gaat likken verbaasd mij niks.
Types als Kaag, en ook Ollongren bijvoorbeeld, krijgen nu eenmaal een nat broekje van landen als China.
Geen democratie, geen vrijheid van meningsuiting, en totale staatscontrole over alle media, over elk aspect van het leven zelfs.
China heeft alles verwezenlijkt wat zij ook zo graag in Nederland / de EU gerealiseerd zien, het is het land van hun natste dromen.
En dat is tevens zo’n beetje hoe heel links georiënteerd Nederland naar China kijkt, door een socialistische roze jampotten bril.
Mensenrechten, godsdienstvrijheid, het demoniseren van kolonialisme, alles waar de linksen zich zogenaamd altijd zo sterk voor maken, op het moment dat het over China gaat doet dat er opeens allemaal niet meer toe.
Alles wat er fout is aan China wordt gebagatelliseerd, ze weigeren gewoon door de door China opgetrokken welvaartsfacade heen te kijken.
China is voor hen nu eenmaal het levende bewijs dat het socialisme toch niet failliet is, en daar klampen ze zich met alle fanatisme het socialisme eigen aan vast.
Zoals de oude socialisten ooit verlangend naar Moskou keken, zo kijken de nieuwe nu verlangend naar Peking.
En dat terwijl, inderdaad, China een enorme existentiële bedreiging vormt, verreweg de grootst bedreiging van welvaart, vrede, en veiligheid, van deze tijd.
Maar China is momenteel voornamelijk een economische bedreiging, en geen militaire.
Dat kan echter snel veranderen als het westen de Russen verder blijft jagen over het pad waarop deze door de EU en Obama’s Democraten gedwongen zijn, het pad dat uiteindelijk naar Peking leid.
Want de Russen beschikken over al hetgeen wat levensgevaarlijk China nog benodigd om uit te kunnen groeien tot een militaire supermacht.
Maar het blijkt lastig om door al het nogal doorzichtige framen, door de EU en de “progressieven”, van Rusland / Poetin heen te kijken.
Het is blijkbaar nogal moeilijk om te begrijpen dat de megalomane EU simpelweg de gretige blik heeft laten vallen op het Zuidwesten van de voormalige Sovjet Unie, en een van de grootste resterende voorraden fossiele brandstoffen in de wereld, en een “evil empire” benodigd om dit als “bevrijder” in te kunnen palmen.
Het vierde rijk gaat “fall blau” nog even overdoen, en denkt dit ook wel zonder tanks te kunnen klaren, ik ben bang dat ze van een koude kermis thuis gaan komen.
Het is mij namelijk al lang duidelijk dat de Russen niet van zins gaan wezen zich in eenzelfde positie te laten manoeuvreren als die waarin Japan in 1940 gemanoeuvreerd is.
Die gaan dan een alliantie met China aan, en daarna volgt dan de derde wereldoorlog.
Laten we ons dus, vanuit de perfecte democratie die de EU vertegenwoordigt, vooral druk blijven maken over de gebreken van de Russische democratie, en ons vooral niet druk maken over de daaraan verbonden geopolitieke consequenties.