De Tweede Kamer heeft ingestemd met het Kabinetsvoornemen om het zogenaamde ‘Marrakesh-pact’ mee te ondertekenen. Dit pact uit de koker van de VN, wordt verondersteld een begin van een einde te maken aan de soms schrijnende toestanden rond ‘vluchtelingen’. Een inmiddels aanzienlijk aantal landen ondertekent het pact beslist niet, waaronder zwaargewicht USA.
Afb: wikimedia-commons
Over het Marrakesh document (GCM) ontstond de afgelopen weken een internationale storm, nadat verschillende landen hun steun introkken. Na de VS en Hongarije, dat zijn steun al in een vroeg stadium onthield, volgden Polen, Tsjechië, Oostenrijk, Australië, Bulgarije, Estland, Israël, Zwitserland en Italië. In België zaait het document zoveel verdeeldheid dat de regering vandaag dreigt te vallen over de steun die het Belgische kabinet aanvankelijk aan het pact wilde geven. In Nederland komt het verzet vooral van FvD en de PVV, maar ook de SGP en 50Plus zijn tegen. De fracties van VVD, CDA en SP uitten openlijk hun twijfels, terwijl D66 en GroenLinks het pact juist verdedigen. Met name in de fracties van VVD en CDA lijken intern verschillende meningen opgeld te doen over dit verdrag. Met de toevoeging van een ‘standpuntverklaring’ die het niet-bindende karakter extra benadrukt, ziet Rutte III geen reden meer om zich terug te trekken. “Voor Nederland is internationale migratiesamenwerking een prioriteit”, aldus een begeleidende brief.
Het Marrakesh-pact is klinkklare nonsens en in de verste verte geen ‘begin van een einde’ aan de vluchtelingenchaos. Het is nog niet het einde van het begin van de ellende die vanaf medio 2015 op ons afkwam. Het raakt wat op de achtergrond, maar het startsein voor de massale volksverhuizing kwam uit Berlijn, toen de Bondskanselier verklaarde de Duitse grenzen open te stellen voor Syrische vluchtelingen. Het ‘Wir schaffen das’ beleid van Merkel deed miljoenen Afrikanen en Arabieren beseffen dat dit waarschijnlijk betekende dat verhuizen naar Europa hen bed, bad en brood zonder tegenprestatie op zou leveren, naast gratis gezondheidszorg en duurzame sociale uitkeringen. Het verdrag van Marrakesh bevestigt dat wij het op hol slaan van complete bevolkingen een vrij normale zaak moeten vinden en dat met name de moderne, westerse landen een cruciale rol spelen in de opvang van deze ontheemden. Sterker: het pact voorziet in een verbod op kritische beschouwing van migratie en migranten en of het ‘inlegvel’ dat verbod opheft, staat nog maar te bezien. Een eerder ‘inlegvel’ van dit kabinet bleek uiteindelijk ook al van nul en generlei waarde.
De behandeling van het Kabinetsvoornemen dit pact al of niet te ondertekenen, was een beschamende vertoning waarin partijpolitiek een grotere rol speelde dan wat haar in het ontwerp van onze democratie werd toegedacht. Uitsluitend door de rijen gesloten te houden in een strikte partijdiscipline, wisten de regeringspartijen de goedkeuring uit de Kamer te slepen. Zouden de parlementsleden zonder die last en zonder die ruggespraak, naar eigen inzicht hebben gestemd, dan zou Nederland dat pact volgende week niet kunnen ondertekenen bij gebrek aan steun vanuit de ‘Volksvertegenwoordiging’. Maar die ‘Volksvertegenwoordigers’ hebben dus kennelijk meer belang bij hun partij dan bij het volk en zijn dus bereid gebleken al bij de aanvang van hun ambt meineed te plegen. Het aanvaarden van partijdiscipline is immers gelijk met ruggespraak en last.
Evenals uit vele andere debat-uitkomsten, kunnen we ook na dit ‘Marrakesh debat’ niet anders dan concluderen dat de mate van democratie in dit land zienderogen achteruit is gegaan. In de vele maatregelen die verschillende kabinetten sinds de jaren ‘80 van de vorige eeuw hebben genomen, herkennen de burgers zichzelf en hun land niet meer. Steeds vaker worden maatregelen genomen die door de bevolking totaal niet worden ondersteund en die voor een steeds beperkter gezelschap voordeel opleveren – ten koste van andermans’ nadeel dus. Dat leidt tot toenemend verzet onder de bevolking, zoals de ‘gele hesjes’ -evenals elders in Europa- klip en klaar helder maken.
Deze krampachtige wijze waarop men in de politiek de eigen banencarrousel gaande houdt, geeft aanleiding voor de veronderstelling dat de huidige democratie aan het einde van haar houdbaarheidscyclus is gekomen. Van een representatieve vertegenwoordiging in de Staten Generaal merkt de kiezer inmiddels niets meer en de volksvertegenwoordigers zitten er vooral voor zichzelf of om bevriende partijgenoten aan lucratieve overheidsfuncties te helpen, respectievelijk subsidies toe te schuiven. De vluchtelingenindustrie, de ‘groene’ industrie, de managementfuncties in de gezondheidszorg en de anti-discriminatie industrieën zijn voornamelijk bemand met -voormalig- politici of hun partijleden. Het totale maatschappelijke middenveld is niet geprivatiseerd, want wie niet beschikt over de juiste partijkaart hoeft absoluut niet te solliciteren. De burgers intussen kunnen op dat middenveld niet meer stemmen en ook niet met hun voeten; alternatieven zijn niet toegelaten op die markten of ze zijn te kapitaalintensief voor particuliere initiatieven.
De rechtsgeldigheid van de wetten in ons land, is inmiddels gebaseerd op de groepswillekeur van deze gesloten politieke elites. Het is een van de vijf staatsvormen zoals reeds beschreven door Plato, die een dergelijke oligarchie classificeert als de ‘slechte’ variant van aristocratie omdat de oligarchie slechts de bevoordeling van de eigen klasse voor ogen heeft. En dat is precies wat hier gebeurd.
Natuurlijk draait die willekeur uit op aanvankelijk milde vormen van protest. Maar gaandeweg zal de bevolking zich massaler tegen de politieke elites en hun bijwagens keren. Nu de maanden voor de gemiddelde middeninkomens langer gaan duren dan hun portemonnee toestaat, zullen zij -de gegoede klasse met een voortreffelijke opleiding en de typerende set van Nederlandse waarden en normen- sneller bereid zijn het geweldsmiddel zèlf op te eisen en ook toe te passen.
Dat is hen niet te verwijten: niet zij zijn de ‘tokkies’, nazi’s, radicalen, unifoben of ‘plebs’. Zij komen immers op voor wat het toekomt en dat is het onvervreemdbare recht om volwaardig mee te kunnen beslissen over hun toekomst. De èchte ‘tokkies’, en het -politieke- ‘plebs’ zitten in Den Haag of Brussel en de burgers in dit land zijn hen meer dan zat.Kennelijk zijn wij niet de enigen.
Dank Ton.
En hierna: tirannie volgens Plato.
Dus maar allen Thierry en Theo gaan helpen.
Maurits
In feite is dus “onze” democratie niet in staat om politieke wandaden, zoals door dit kabinet is gepleegd, te voorkomen.
Immers: als er een wijziging in de grondwet moet komen eist de wet een 2/3 meerderheid.
De nu minimale meerderheid van 76 zetels, ( EEN ZETEL MEER DUS )helpt de andere 74 zetels, door de bevolking gekozen vertegenwoordigers in Den Haag, om zeep.
Dat is geen democratie meer…. maar pure dictatuur. Ik beschouw Mark Rutte dan ook als een “Nederlandse belangenverkoper” met een attitude van super- arrogantie, super opportunisme en hij is, mijns inziens, een dwaas, pathologische leugenaar en een naïeve fantast.
Maar, al die “invectieven” helpen niet. Mijn indruk is dat de Globalisten en de Vereenigde naties ,een complot tegen de soevereine landen nu uitvoeren, zonder dat die organisatie beseft wat “ze” doet en uiterst naïef is, onder leiding van linkse betweters. En….zoals. zoals de heer Dunki schrijft:” **tot slot, de ‘gilettes jaunes’ uit Frankrijk zijn niets bijzonders: zij zijn het populisme dat overal in Europa de buik vol heeft van de arrogantie van de pluche zitters als D’66 en GL.**
De burger wordt opgescheept met zéér hoge kosten in de toekomst…….. en daar heeft het Kabinet Rutte III volkomen LAK aan. Mr dr THierry Baudet, zei toch ook al in de Tweede Kamer, na een ( zijn) speech:
:” ***We worden bestuurd door idioten”.***
En, het Politieke kartel, laat haar rotte appels vallen/zien en nepotisme zal zegevierend ** de eigen banencarrousel gaande houden,.***
Een uitstekend artikel van Ton Nijhof. Maar de “kromme tenen” zijn waarneembaar… ,maar daarin staat hij niet alleen.
Als je die discussie volgt in de Tweede Kamer, dan valt vooral op de geringe kwaliteit ervan wat betreft gebruik van drogredenen, bijvoorbeeld het verdraaien van wat de ander zegt, het in de mond leggen van dingen, de valsheid, het ridiculiseren, het belachelijk maken, het demoniseren, denigreren, enzovoort. Verder lijkt heel dat VN Migratie Pact dermate multi-interpretabel (iedereen ziet er wat anders in), dat het eigenlijk direct teruggestuurd zou moeten worden naar de auteurs ervan, met de mededeling: schrijf een tekst die helder en duidelijk is, en die aldus democratie-waardig is. Ook steekt er een nihilistische onverschilligheid in wat betreft de samenlevingen die zeer waarschijnlijk eindbestemming zijn van miljoenen migranten, met daarbij ook een totale blindheid voor verschillen in cultuur en wereldbeschouwing. Het is toch echt niet zo dat een moderne Westerse en open samenleving gebaseerd is op ideeën die dezelfde zijn als die de basis vormen van despotische, andersdenkenden-hatende en mensenrechten-schendende samenlevingen. En toch probeert het Verdrag ons wijs te maken dat de massa-import van migranten uit grotendeels despotische samenlevingen een verrijking is en dat kritiek daarop te onderdrukken is. Het is net alsof met dit Verdrag meteen al de geest van die despotische samenlevingen meekomt, en ons probeert een heel vals en onduidelijk en ondermijnend document in de maag te splitsen. Wie iets goeds wil doen voor de wereld, die moet niet armoede en despotisme verplaatsen naar die landen die nu nog redelijk functioneren, maar die moet ter plaatse van die armoede en dat despotisme de ideeën verbeteren, de mentale software, de mentaliteit, het mentale vanwaaruit cultuur wordt vormgegeven.
Rutte heeft met alle middelen zijn kansen op een mooi baantje in Brussel daarmee levend gehouden. Voor deze Pinokkio van de Nederlandse politiek is de carriere van alleen hemzelf belangrijker dan de toekomst van een heel land dat aan hem is toevertrouwd.
Maar ieder volk krijgt de leider die het toekomt, met dank aan het linkse mediakartel.
Het is links beleid, en linkse mensen zijn nu eenmaal enkel democratisch zolang ze in de meerderheid zijn. Zo gauw ze niet (meer) in de meerderheid zijn begint het achterbakse gemanoeuvreer, het dwingen en drammen, het verbale geweld, en uiteindelijk het fysieke geweld. Links heeft in een democratie feitelijk gewoon niets te zoeken, maar in Nederland is het, dankzij achterbaks gemanoeuvreer en gemanipuleer, mogelijk gemaakt door de controle die links al decennia lang uitoefent over onderwijs, ambtenarij, en media, aan de macht.
Orwell’s 1984 is geen verschrikkelijke toekomst visie, het is gewoon al jaren realiteit, enkel de maskers moeten nog afvallen. Maar dat gaat nog heel even duren, totdat we een EU leger hebben, met Nederlandse troepen ergens in het Oostblok, en ergens uit het Oostblok afkomstige troepen in Nederland gestationeerd. De “ordediensten” moet namelijk wel daadwerkelijk op het opstandige volk gaan schieten als “Brussel” daar opdracht toe geeft, die truc hebben ze van geloofsgenoot Stalin geleerd. Denk daar maar eens aan als de keuze wel of geen geel hesje aan te trekken eerstdaags arriveert, de eerstvolgende keer kon je namelijk wel eens een kogelvrij vest nodig gaan hebben.
Scherp, Frans.
Nederlandse troepen. Als dat een afspiegeling wordt van de (etnisch gemanipuleerde) bevolking, zie ik een ongemotiveerd, ongedisciplineerd en corrupt zooitje militairen ontstaan. Bij een niet ondenkbare confrontatie van ons leger met een zeer waarschijnlijke islamitische vijand zou een substantieel deel overlopen naar de vijand, dan wel deserteren.
Chapeau Ton!
” Zouden de parlementsleden zonder die last en zonder die ruggespraak, naar eigen inzicht hebben gestemd, dan zou Nederland dat pact volgende week niet kunnen ondertekenen bij gebrek aan steun vanuit de ‘Volksvertegenwoordiging “. Spijker vol op de kop!
De enige die tijdens het 2e Kamer debat oog had voor de rampzalige impact van ‘Marrakesh’ op het eigen Nederlandse volk” was Baudet, terwijl een oliedomme babbelaar als van Ojik klakkeloos mensensmokkel door zijn geestverwant en burgemeester van Goes plots goedkeurt omdat deze er kennelijk niets aan verdient. Hoe oliedom kan iemand zijn?
Zijn elementair gebrek aan respect voor de rechtsorde en totaal afwezige begrip van de wet tekende zich ook al af bij zijn aanmatigende collega, de Amsterdamse Halkema met haar boerka-onzin.
Het zit ‘progressief volk’ als GL kennelijk in het bloed om eigen sentimenten impulsief boven de wet te stellen, zo ook boven de wensen der langzamerhand steeds duidelijker gefrustreerde kiezers, iets waaraan het mala-fide D’66 nog veel meer lak blijkt te hebben in hun mateloze globalistische arrogantie!
Dit was nu dè gelegenheid bij uitstek geweest voor een referendum! Wat zal D’66 intens gelukkig zijn dat zij dit democratische instrument tijdig hebben ‘kaltgestellt’.
Tot slot, de ‘gilettes jaunes’ uit Frankrijk zijn niets bijzonders: zij zijn het populisme dat overal in Europa de buik vol heeft van de arrogantie van de pluche zitters als D’66 en GL.